Ehsan Matinfar؛ Imanollah Bigdeli؛ Ali Mashhadi
چکیده
Symptoms of Generalized Anxiety Disorder (GAD), have been considered as an index of cognitive control deficiency. The aim of this study was to investigate whether enhancing cognitive control over emotional stimuli can decrease worry intrusions and severity of GAD symptoms. Based on the results of structured clinical interview for the DSM-5 (SCID), 45 students of Ferdowsi University of Mashhad (FUM) were who had GAD, chosen to participate in this study. Then they were assigned equally and randomly to three conditions of intervention, control and active cotrol groups; then they completed PSWQ, GAD-7, ...
بیشتر
Symptoms of Generalized Anxiety Disorder (GAD), have been considered as an index of cognitive control deficiency. The aim of this study was to investigate whether enhancing cognitive control over emotional stimuli can decrease worry intrusions and severity of GAD symptoms. Based on the results of structured clinical interview for the DSM-5 (SCID), 45 students of Ferdowsi University of Mashhad (FUM) were who had GAD, chosen to participate in this study. Then they were assigned equally and randomly to three conditions of intervention, control and active cotrol groups; then they completed PSWQ, GAD-7, emotional stroop task and Go/No Go task as pre-test. The intervention group received 16 sessions of cognitive-affective control training using emotional stroop with trial-based feedback, also the active control group received the same amount of training sessions of emotional stroop with no feedback, and finally the control group was on a waiting list. After post-test assessments, results of ANCOVA showed that training sessions was effective on stroop performance, reduction in worry intrusions and GAD symptoms, while training in cognitive inhibition did not transfer to behavioral inhibition. Findings revealed that not only cognitive control plays a major role in worry and GAD symptoms, but also cognitive control training might be a promising path to decrease the severity of anxiety disorders. Training with emotional stimuli can enhance performance and using trial-based feedback can pave the way to get better clinical results
فرانک رزاقیان؛ ایمان اله بیگدلی
دوره 5، شماره 20 ، آذر 1394، ، صفحه 1-23
چکیده
افسردگی از مهم‌ترین انواع اختلالات خلقی به شمار رفته و به‌عنوان اولین عامل ناتوان‌کننده جامعه‌ی بشری مطرح گردد که میزان وقوع بالا و ماهیت پیچیده آن به‌کارگیری درمان‌های جدید را ایجاب می‌کند.با توجه به این‌که غالباً در درمان افسردگی از دارودرمانی صرف استفاده می‌شود، لذا پژوهش حاضر باهدف تعیین اثربخشی برنامه مشاوره انگیزشی ...
بیشتر
افسردگی از مهم‌ترین انواع اختلالات خلقی به شمار رفته و به‌عنوان اولین عامل ناتوان‌کننده جامعه‌ی بشری مطرح گردد که میزان وقوع بالا و ماهیت پیچیده آن به‌کارگیری درمان‌های جدید را ایجاب می‌کند.با توجه به این‌که غالباً در درمان افسردگی از دارودرمانی صرف استفاده می‌شود، لذا پژوهش حاضر باهدف تعیین اثربخشی برنامه مشاوره انگیزشی نظام‌مند گروهی (SMC) در اختلال افسرده‌خویی و مقایسه آن با دارودرمانی پرداخته است. این پژوهش نیمه تجربی با طرح پیش‌آزمون - پس‌آزمون با گروه کنترل اجرا شد. نمونه این پژوهش تجربی شامل 30 بیمار زن افسرده‌خو بودند که با استفاده از روش در دسترس از میان بیماران افسرده مراجعه‌کننده طی 9 ماه در سال 1390 به کلینیک روان‌شناسی دانشگاه فردوسی مشهد انتخاب‌شده و به‌طور تصادفی به سه گروه (هر گروه 10 نفر) یک گروه آزمایش تحت درمان برنامه مشاوره انگیزشی نظام‌مند همراه با دارودرمانی و یک گروه تحت درمان دارودرمانی صرف و یک گروه کنترل جایگزین شدند. ابزار گردآوری داده‌ها در این پژوهش دو پرسشنامه افسردگی بک (BDI) و پرسشنامه اهداف و علایق فردی (PCI) بودند. برای تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی و در سطح آمار استنباطی از تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که پس از تعدیل نمرات پیش‌آزمون بین میانگین نمرات دو گروه در پس‌آزمون تفاوت معناداری وجود دارد (05/0p<). بررسی میانگین‌های تعدیل‌شده نشان از اثربخش‌تر بودن آموزش برنامه مشاوره انگیزشی نظام‌مند گروهی همراه دارودرمانی نسبت به دارودرمانی صرف بوده است و همچنین دو گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل در پس‌آزمون کاهش بیشتری را در علائم افسردگی نشان داد. بر طبق نتایج این پژوهش روش درمانی مشاوره نظام‌مند و دارودرمانی در درمان افراد مبتلابه افسرده خویی مؤثرتر از دارودرمانی صرف در درمان بیماران افسرده‌خو هست.
