فاطمه حسن پور؛ محمدرضا جلالی؛ ، محمدرضا شعیری؛ محمد خزایی
دوره 3، شماره 10 ، فروردین 1392، ، صفحه 140-153
چکیده
هدف پژوهش حاضر تعیین تاثیر گِلدرمانی بر پرخاشگری کودکان دبستانی 7-12 ساله بوده است. به این منظور در مرحله نخست 35 کودک مبتلا به پرخاشگری از بین مدارس ابتدایی منطقه 4 آموزش و پرورش شهر تهران با توجه به معیارهای خرده مقیاس پرخاشگری CBCL انتخاب شدند. سپس آنها به تصادف، در دو گروه کنترل و آزمایش (14 و 21 نفر) جایگزین شدند. سپس گروه آزمایش در جلسه ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر تعیین تاثیر گِلدرمانی بر پرخاشگری کودکان دبستانی 7-12 ساله بوده است. به این منظور در مرحله نخست 35 کودک مبتلا به پرخاشگری از بین مدارس ابتدایی منطقه 4 آموزش و پرورش شهر تهران با توجه به معیارهای خرده مقیاس پرخاشگری CBCL انتخاب شدند. سپس آنها به تصادف، در دو گروه کنترل و آزمایش (14 و 21 نفر) جایگزین شدند. سپس گروه آزمایش در جلسه های کار با گِلشرکت کردند وگروه کنترل در انتظار ماندند. ارزیابیهای مربوط به دو گروه بلافاصله بعد از جلسههای درمانی و دوباره حدود 2 ماه بعد از آن انجام شد. در نهایت دادهها براساس تحلیل واریانس تکرار اندازهها ( طرح آمیخته بین × درون گروهی) مورد تحلیل قرار گرفتند.F مشاهده شده ناشی از تحلیل نتایج به دست آمده نشان داد کار با گِل توانسته است پرخاشگری کودکان گروه آزمایش را نسبت به گروه کنترل کاهش دهد. این امر در پیگیری نیز ثبات مناسبی را دارا بوده است.