بیتا آجیلچی؛ احمد برجعلی؛ مسعود جان بزرگی
دوره 1، شماره 4 ، بهمن 1390، ، صفحه 1-17
چکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش مهارت‌های فرزندپروری بر کاهش تنیدگی مادران در نمونه غیربالینی انجام شد. برای دست‌یابی به این هدف 250 مادر از میان مادران کودکان مشغول به تحصیل در مقطع ابتدایی به طور تصادفی از یک مدرسه دولتی انتخاب شدند و به کلیه گویه‌های شاخص تنیدگی والدین (PSI، ابیدین، 1990) پاسخ دادند و از میان آنان 80 مادر فزون‌تنیده ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش مهارت‌های فرزندپروری بر کاهش تنیدگی مادران در نمونه غیربالینی انجام شد. برای دست‌یابی به این هدف 250 مادر از میان مادران کودکان مشغول به تحصیل در مقطع ابتدایی به طور تصادفی از یک مدرسه دولتی انتخاب شدند و به کلیه گویه‌های شاخص تنیدگی والدین (PSI، ابیدین، 1990) پاسخ دادند و از میان آنان 80 مادر فزون‌تنیده انتخاب شدند که از میان گروه اخیر 38 مادر به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. پس از پایان دوره آموزش به مدت 8 جلسه به طور مجدد آزمون فوق در مورد مادران در گروه آزمایش و کنترل اجرا گردید، پس از جمعآوری دادهها، تحلیل آنها با استفاده از نسخه شانزدهم نرمافزار آماری (SPSS) بر اساس مقایسه تفاوت میانگین دو گروه با استفاده از آزمون t همبسته نشان داد که شاخص تنیدگی مادران به واسطه مداخله کاهش معنادار یافته است. بنابراین میتوان گفت که آموزش شیوههای فرزندپروری باعث کاهش معنادار تنیدگی مادران شده است
