Mosaieb Yarmohammadi Vasel؛ yasaman savari؛ mohammad rasekh mahand
چکیده
Cognitive models of depression propose that negative schemas and Early Maladaptive Schema contribute to depressive symptoms. The purpose of this study is to identify the early maladaptive Schema of patients with depression disorder. The method of study is descriptive. Research statistics involves all patients with depression disorder who have come to the counseling centers of Tehran and Hamadan. The method of sample choosing is stratified sampling. This study was conducted among 120 patients with depression disorder. Instruments in this study were included Beck Depression Inventory ...
بیشتر
Cognitive models of depression propose that negative schemas and Early Maladaptive Schema contribute to depressive symptoms. The purpose of this study is to identify the early maladaptive Schema of patients with depression disorder. The method of study is descriptive. Research statistics involves all patients with depression disorder who have come to the counseling centers of Tehran and Hamadan. The method of sample choosing is stratified sampling. This study was conducted among 120 patients with depression disorder. Instruments in this study were included Beck Depression Inventory (BDI) and Short Form of Young Schema Questionnaire (YSQ). The analysis of the results showed high correlation between early maladaptive schema and symptoms of depression disorder (P < 0.05).Regression analysis showed that early maladaptive schema of social isolation/alienation, enmeshment/undeveloped self andemotional inhibitionwere independent predictors of depression disorder. The results of the present study indicate that identifying schema of depression in patients can help them understand the predisposing factors of their problem.
سعید خدابنده لو؛ محمود نجفی؛ اسحق رحیمیان بوگر
چکیده
پژوهش حاضر با هدف مطالعه اثربخشی طرحوارهدرمانی ذهنیت‌مدار بر عزت‌نفس آشکار و ناآشکار مبتلایان به اختلال شخصیت خودشیفته انجام شد. در این پژوهش از طرح تجربی موردمنفرد از نوع خطپایه چندگانه استفاده گردید. نمونه این مطالعه شامل 3 مورد از مراجعه کنندگان به کلینیک مشاوره در شهر قزوین در سال 1395بودند که به روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف مطالعه اثربخشی طرحوارهدرمانی ذهنیت‌مدار بر عزت‌نفس آشکار و ناآشکار مبتلایان به اختلال شخصیت خودشیفته انجام شد. در این پژوهش از طرح تجربی موردمنفرد از نوع خطپایه چندگانه استفاده گردید. نمونه این مطالعه شامل 3 مورد از مراجعه کنندگان به کلینیک مشاوره در شهر قزوین در سال 1395بودند که به روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند. به این صورت که پس از پاسخگویی به سومین نسخه پرسشنامه بالینی چندمحوری میلون (MMPI-III)، توسط روانپزشک مورد مصاحبه تشخیصی قرار گرفته و مبتلا به اختلال شخصیت خودشیفته (NPD) تشخیص داده شدند. ابتدا آزمودنی‌ها (2 زن و 1مرد) در مرحلـه خطپایه به پرسشنامه عزت‌نفس آشکار روزنبرگ (RSES) و مقیاس عزت نفس ناآشکار حرف-نام (NLT) پاسخ دادند. پس از ترسیم خطپایه دادهها، روند درمان طبق اصول طرح‌های تجربی تک‌آزمودنی دنبال شد و هر سه آزمودنی یکی پس از دیگری وارد طرح درمان شدند. طرحوارهدرمانی در 20 جلسه انفرادی 60 دقیقه‌ای به صورت هفته‌ای 2 جلسه اجرا شد و دوره پیگیری درمان، 1 ماه پس از پایان مداخله دنبال گردید. در پایان داده‌های بدست آمده با استفاده از شاخصهای آمار توصیفی، تحلیل دیداری نمودارها با شاخصهای روند، ثبات، درصد داده‌های غیرهمپوش (PND) و همپوش (POD) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل نشان داد که طرحوارهدرمانی درافزایش عزت‌نفس آشکار افراد دارای اختلال شخصیت خودشیفته موثر نبود ولی در افزایش عزت نفس ناآشکار آنها موثر واقع شد.بر اساس یافتههای پژوهش حاضر، طرحوارهدرمانی ذهنیت‌مدار در بهبود و افزایش عزت نفس ناآشکار افراد دارای اختلال شخصیت خودشیفته از کارایی و اثربخشی لازم برخوردار است و می‌تواند در درمان علائم ناشی از عزت نفس پایین بیماران خودشیفته مورد استفاده قرار گیرد.
علیرضا روحی؛ رضوان‌السادات جزایری؛ مریم فاتحی‌زاده؛ عذرا اعتمادی
چکیده
تعاملات زناشویی به عنوان یکی از مهمترین پیشبینیکنندههای مقطعی سطح کیفیت رابطه زناشویی زوجها شناخته میشود. مطالعه حاضر با هدف تعیین اثربخشی رویکرد طرحواره درمانی بر کاهش میزان آسیبهای تعاملی زناشویی مردان دارای شخصیت اجتنابی صورت گرفت. بدین منظور از روش موردمنفرد با طرح خطپایه چندگانه استفاده گردید. جامعه ...
بیشتر
تعاملات زناشویی به عنوان یکی از مهمترین پیشبینیکنندههای مقطعی سطح کیفیت رابطه زناشویی زوجها شناخته میشود. مطالعه حاضر با هدف تعیین اثربخشی رویکرد طرحواره درمانی بر کاهش میزان آسیبهای تعاملی زناشویی مردان دارای شخصیت اجتنابی صورت گرفت. بدین منظور از روش موردمنفرد با طرح خطپایه چندگانه استفاده گردید. جامعه آماری پژوهش کلیه مردان متأهل دارای شخصیت اجتنابی و شرکتکنندگان پژوهش چهار مرد متأهل دارای شخصیت اجتنابی بودند که به شیوه هدفمند انتخاب شدند. برای شناسایی این افراد از پرسشنامه محققساخته شخصیت اجتنابی استفاده گردید. دو نفر از این شرکتکنندگان طی 19 جلسه و دو نفر دیگر در خلال 20 جلسه تحت درمان با رویکرد طرحوارهدرمانی قرار گرفتند و پیگیری در یک دوره دو ماهه انجام شد. جهت تعیین میزان آسیبهای تعاملی شرکتکنندگان در رابطه زناشویی در مراحل خطپایه از پرسشنامه محققساخته آسیبهای تعاملی افراد اجتنابی استفاده شد. تحلیل دیداری نمودار دادهها بر اساس شاخصهای آمار توصیفی و تحلیل دیداری یافتههای پژوهش حکایت از آن داشت که رویکرد طرحوارهدرمانی در کاهش آسیبهای تعاملی مردان متأهل دارای شخصیت اجتنابی موثر بود. بر این اساس، از طرحوارهدرمانی میتوان جهت کاهش آسیبهای تعاملی افراد دارای شخصیت اجتنابی و افزایش کیفیت زندگی زناشویی آنان استفاده کرد.
فرزاد قادری؛ مهرداد کلانتری؛ حسینعلی مهرابی
چکیده
هدف پژوهش تعیین اثربخشی طرحواره درمانی گروهی بر تعدیل طرحواره‌های ناسازگار اولیه و کاهش علائم اختلال اضطراب اجتماعی (SAD) در دانشجویان بود. روش پژوهش از نوع نیمه تجربی و همراه با گروه کنترل و ارزیابی به صورت پیش آزمون- پس آزمون بود. بدین منظور 20 نفراز دانشجویان پسر دارای علایم اختلال اضطراب اجتماعی از دانشگاه اصفهان به شیوه داوطلبانه ...
بیشتر
هدف پژوهش تعیین اثربخشی طرحواره درمانی گروهی بر تعدیل طرحواره‌های ناسازگار اولیه و کاهش علائم اختلال اضطراب اجتماعی (SAD) در دانشجویان بود. روش پژوهش از نوع نیمه تجربی و همراه با گروه کنترل و ارزیابی به صورت پیش آزمون- پس آزمون بود. بدین منظور 20 نفراز دانشجویان پسر دارای علایم اختلال اضطراب اجتماعی از دانشگاه اصفهان به شیوه داوطلبانه انتخاب شده و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایشی و کنترل گمارده شدند (10= 2n = 1n). سپس طرحواره درمانی گروهی طی 8 جلسه 90 دقیقه‌ای به صورت جلسات هفتگی بر روی گروه آزمایش اجرا شد و گروه کنترل مداخله‌ای دریافت نکرد. ابزار پژوهش پرسش نامه اضطراب اجتماعی (SPIN) و مقیاس طرحواره‌های ناسازگار اولیه یانگ YSQ_SF)) بود. نتایج تحلیل کوواریانس چندمتغیره نشان داد که بین میانگین نمرات طرحواره‌های ناسازگار اولیه در مرحله پس آزمون در دو گروه تفاوت معنی داری مشاهده میشود و طرحواره درمانی موجب کاهش معنادار نمرات تمامی طرحواره‌های ناسازگار اولیه به جز دو طرحواره رهاشدگی/ بی ثباتی و اطاعت در افراد گروه آزمایش شده است. یافته‌ها همچنین نشان داد طرحواره درمانی علایم اختلال اضطراب اجتماعی را نسبت به گروه کنترل در مرحله پس آزمون به میزان معناداری کاهش می‌دهد. نتایج بیانگر آن بود که این تغییر در نمرات کل و ابعاد علائم ترس و اجتناب معنادار و بر بعد ناراحتی فیزیولوژیک معنادار نبود (05/0>p). میتوان گفت که طرحواره درمانی برای اصلاح طرحواره‌های ناسازگار اولیه و کاهش علائم اختلال اضطراب اجتماعی از اثربخشی لازم برخوردار است.
فرامرز سهرابی
دوره 5، شماره 18 ، فروردین 1394، ، صفحه 1-14
چکیده
پژوهش حاضر که از نوع پژوهش‌های مروری است به بررسی روند تحول رواندرمانی‌های موج سوم با تاکید بر طرحوارهدرمانی می‌پردازد. رواندرمانی‌های موج سوم اصولا نشات گرفته از رواندرمانی‌های شناختی- رفتاری هستند که موج اول آن با نظریه رفتارگرایی کلاسیک و درمان‌های مبتنی بر مطالعات آزمایشگاهی رفتار و یادگیری ایجاد شد، موج دوم نیز بر ...
بیشتر
پژوهش حاضر که از نوع پژوهش‌های مروری است به بررسی روند تحول رواندرمانی‌های موج سوم با تاکید بر طرحوارهدرمانی می‌پردازد. رواندرمانی‌های موج سوم اصولا نشات گرفته از رواندرمانی‌های شناختی- رفتاری هستند که موج اول آن با نظریه رفتارگرایی کلاسیک و درمان‌های مبتنی بر مطالعات آزمایشگاهی رفتار و یادگیری ایجاد شد، موج دوم نیز بر فرایندهای شناختی و نقش فرایندهای شناختی در پدیدآیی و درمان اختلالات روانشناختی تاکید دارند و از ترکیب این دو موج مجموعهای از درمانها تحت عنوان درمان‌های شناختی – رفتاری ایجاد شدهاند. موج سوم نیز، با تلفیق سنتهای معنوی شرقی، از جمله فنون مراقبه، تفکر نظارهای با رفتاردرمانی- شناختی سنتی است که از این تلفیق به عنوان موج سوم رواندرمانی یاد میشود. طرحوارهدرمانی هم به عنوان یکی از درمان‌های موج سوم توسط جفری یانگ به عنوان یک مدل درمانی مطرح شد که بیشتر برای درمان اختلالات شخصیت و سایر اختلالات مزمنی که نسبت به درمان رفتاری- شناختی کلاسیک مقاومت نشان می دهند، به کار میرود.
منصوره اعلمی نیا
دوره 5، شماره 18 ، فروردین 1394، ، صفحه 99-125
چکیده
مقاله حاضر به بررسی و تحلیل پژوهش ی حوزه طرحواره درمانی به روش تحلیلی و مروری پرداخته است. بدین منظور از میان پایان نامه ی انجام شده در دانشگاه علامه طباطبایی که طرحواره درمانی را به عنوان متغیر مستقل در مداخلات درمانی خود به کار برده‌اند، 5 پایان نامه (4 پایان نامه دکتری و 1 پایان نامه کارشناسی ارشد) انتخاب گردیده و مورد ارزیابی ...
بیشتر
مقاله حاضر به بررسی و تحلیل پژوهش ی حوزه طرحواره درمانی به روش تحلیلی و مروری پرداخته است. بدین منظور از میان پایان نامه ی انجام شده در دانشگاه علامه طباطبایی که طرحواره درمانی را به عنوان متغیر مستقل در مداخلات درمانی خود به کار برده‌اند، 5 پایان نامه (4 پایان نامه دکتری و 1 پایان نامه کارشناسی ارشد) انتخاب گردیده و مورد ارزیابی و تحلیل قرار گرفت. در این راستا علاوه بر تحلیل و آسیب شناسی این پژوهش ، مسائل اساسی که اغلب در پژوهشی حوزه طرحواره درمانی مغفول واقع شده و سؤالات مهمی که بیپاسخ مانده و نیاز به بررسیای دقیق دارند نیز مطرح شده است.
علی موسوی اصل؛ احمد برجعلی؛ فرامرز سهرابی؛ نورعلی فرخی
دوره 4، شماره 14 ، فروردین 1393، ، صفحه 1-20
چکیده
هدف: علیرغم وجود روش های متنوع روان شناختی برای درمان علائم اختلال استرس پس از ضربه PTSD))، فراتحلیل ها نشان می دهند که هنوز هم تعداد قابل توجهی از بیماران مبتلا به این اختلال، به درمان های مذکور پاسخ نمی دهند و یا بهبودی نسبتا کمی را نشان می دهند. بنابراین، پژوهش حاضر به منظور پاسخ به این سئوال که" آیا طرح واره درمانی برکاهش علائم تجربه ...
بیشتر
هدف: علیرغم وجود روش های متنوع روان شناختی برای درمان علائم اختلال استرس پس از ضربه PTSD))، فراتحلیل ها نشان می دهند که هنوز هم تعداد قابل توجهی از بیماران مبتلا به این اختلال، به درمان های مذکور پاسخ نمی دهند و یا بهبودی نسبتا کمی را نشان می دهند. بنابراین، پژوهش حاضر به منظور پاسخ به این سئوال که" آیا طرح واره درمانی برکاهش علائم تجربه مجدد هیجانی جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس ضربه تاثیر دارد؟" پایه ریزی و اجرا شده، تا از این طریق اثربخشی این شیوه درمانی نوپا، برای درمان علائم اختلالی که مزمن و مقاوم به درمان های روان شناختی گذشته است، ارزیابی شود. روش: روش تحقیق، طرح تجربی تک موردی از نوع خط پایه چندگانه، ابزار پژوهش، پرسشنامه فرم کوتاه طرح واره یانگ، پرسشنامه جبران یانگ، پرسشنامه اجتناب یانگ-رای، پرسشنامه بالینی چند محوری میلون، مقیاس اجرایی بالینی اختلال استرس پس از ضربه، جامعه آماری، جانبازان مزمن PTSD، روش نمونه گیری، نمونه در دسترس هدفمند، حجم نمونه (3=N)، مداخلات درمانی: 21 جلسه درمان برای هر آزمودنی و دوره پیگیری دو ماهه. ابزارهای آماری: میانگین، تغییر ضریب پایا، خطای استاندارد تفاوت و درصد بهبود بالینی. یافته‌ها: یافته ها نشان می دهد که طرح واره درمانی در رسیدن به آماج درمانی موفق، و انجام آن کاهش علائم تجربه مجدد PTSDرا به همراه داشته است، این درمان همچنین باعث کاهش شدت فعالیت طرحواره‌های ناسازگار در بیماران PTSD شده و دوره پیگیری روند درمان، نشان از دوام دستاوردهای درمان دارد. نتیجه‌گیری: نظر به این که علائم تجربه مجدد در PTSDبسیار پایدار بوده و متغیر های شخصی در ایجاد و رشد و ابقاء آنها نقش موثری دارد و از سویی این عوامل، مرتبط با روابط ناسازگار پیش از ضربه‌اند که در ایجاد طرحواره های ناسازگار اولیه نقش دارند، طرح واره درمانی با آماج قرار دادن ریشه های تحولی اختلال و بازسازی طرح واره های ناسازگار، قادر به درمان پایدار علائم تجربه مجدد بوده است.
مسعود قربانعلی پور؛ علی اسماعیلی
دوره 3، شماره 9 ، دی 1391، ، صفحه 47-62
چکیده
هدف از انجام این پژوهش تعیین اثربخشی طرحواره درمانی در کاهش خودبیمارپنداری در افراد مراجعه کننده به مراکز درمانی شهر ارومیه بود. بدین منظور با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی از بین کلیه مراجعه کنندگان به مراکز درمانی شهر ارومیه 20 نفر انتخاب شدند. این افراد به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و کنترل قرار گرفته و مقیاس نگرش به بیماری ...
بیشتر
هدف از انجام این پژوهش تعیین اثربخشی طرحواره درمانی در کاهش خودبیمارپنداری در افراد مراجعه کننده به مراکز درمانی شهر ارومیه بود. بدین منظور با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی از بین کلیه مراجعه کنندگان به مراکز درمانی شهر ارومیه 20 نفر انتخاب شدند. این افراد به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و کنترل قرار گرفته و مقیاس نگرش به بیماری بر روی آنها به عنوان پیش آزمون اجرا شد. سپس گروه طرحواره درمانی طی 20 جلسه تحت مداخله با رویکرد طرحواره درمانی قرار گرفتند. طی این مدت گروه کنترل هیچ مداخله‌ای دریافت نکرد. پس از اتمام درمان، همان ابزار به عنوان پس آزمون و یک ماه پس از پایان درمان، به عنوان پی گیری بر روی آزمودنی‌ها اجرا گردیدند. برای تجزیه و تحلیل نتایج از آزمون تجزیه و تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج حاکی از آن بود که میزان خودبیمارپنداری گروه آزمایش در مراحل پیش آزمون و پی گیری به طور معناداری پایینتر از گروه کنترل میباشد.
علی اسماعیلی؛ فرامرز سهرابی
چکیده
هدف مقاله حاضر بررسی طرحواره های ناسازگار اولیه فعال در بیماران مبتلا به اختلال وسواس – اجبار است. تعداد 42 نفر بیمار مبتلا به اختلال وسواس – اجبار و 70 نفر به عنوان گروه کنترل مورد مطالعه قرار گرفتند. بیماران اختلال وسواس – اجبار که شامل 33 زن و 9 مرد بودند بعد از اجرای آزمون SCL90-R و مصاحبه بالینی ساختار یافته بر اساس DSM-IV اجرای پرسشنامه ...
بیشتر
هدف مقاله حاضر بررسی طرحواره های ناسازگار اولیه فعال در بیماران مبتلا به اختلال وسواس – اجبار است. تعداد 42 نفر بیمار مبتلا به اختلال وسواس – اجبار و 70 نفر به عنوان گروه کنترل مورد مطالعه قرار گرفتند. بیماران اختلال وسواس – اجبار که شامل 33 زن و 9 مرد بودند بعد از اجرای آزمون SCL90-R و مصاحبه بالینی ساختار یافته بر اساس DSM-IV اجرای پرسشنامه فرم کوتاه یانگ، پرسشنامه فرزند پروری یانگ و مقادیر وسواس-اجبار ییل براون انتخاب شدند. نمرات کلی پرسشنامه طرحواره یانگ گروه وسواس – اجبار به طور معناداری بالاتر از گروه کنترل بود. میانگین نمرات اکثر مقیاس های طرحواره های ناسازگار اولیه بیماران به طور معناداری بالاتر از میانگین نمرات مقیاس های گروه کنترل بود. این مطالعه نشان داد علاوه بر رابطه معنادار بین نمره GSI پرسشنامه SCL-90-R با نمره کلی YSQ، YPI-F و YPI-M، مهمترین طرحواره های فعال بیماران OCD عبارتند از استحقاق، معیارهای سرسختانه، بی اعتمادی، بدرفتاری، آسیب پذیری در برابر ضرر و بیماری.
