Azam Nayebaghayee؛ Seyed Ali Aleyasin؛ Hassan Heidari؛ Hosein Davodi
چکیده
The present study aimed at investigating the effectiveness of metacognitive therapy on dysfunctional beliefs, inflated sense of responsibility, and intolerance of uncertainty in patients with obsessive compulsive-disorder (OCD). The design used in the present study is semi-experimental, pretest-posttest with control group and a tree-month follow-up stage. The statistical population consisted of all patients with OCD in Mahallat, a city located in Markazi province, Iran in 2018. The participants first screened by using inclusion and exclusion criteria. Then sixteen patients with OCD selected as ...
بیشتر
The present study aimed at investigating the effectiveness of metacognitive therapy on dysfunctional beliefs, inflated sense of responsibility, and intolerance of uncertainty in patients with obsessive compulsive-disorder (OCD). The design used in the present study is semi-experimental, pretest-posttest with control group and a tree-month follow-up stage. The statistical population consisted of all patients with OCD in Mahallat, a city located in Markazi province, Iran in 2018. The participants first screened by using inclusion and exclusion criteria. Then sixteen patients with OCD selected as the sample of the study through available sampling method and assigned randomly into two groups: one experimental group and one control group (eight patients in each group). Each participant in the experimental group received 12 treatment sessions according to Well's metacognitive therapy method for OCD. The participants were measured both before and after interventions as well as three months later in the follow-up phase by the Yale-Brown Obsessive-Compulsive Scale (Yale-BOCS; Goodman, 1989), the Obsessive Beliefs Questionnaire (OBQ-44; OCCWG, 2005), the Salkovskis Responsibility Attitude Scale (RAS; Salkovskis, 2000) and the Intolerance of Uncertainty Scale (IUS; Feriston, 1994). Data analyzed by multivariate co-variance analysis. The results indicated that metacognitive therapy had a significant effect on reducing dysfunctional beliefs, the inflated sense of responsibility and the variable intolerance of uncertainty (p˂0.050), and its effect remained three months after treatment (p˂0.050). The findings of the study support the effect of metacognitive therapy in improving the dysfunctional beliefs, inflated sense of responsibility and uncertainty of intolerance in patients with OCD.
اینچه ناز اسدزاده؛ مجید محمود علیلو
چکیده
پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان فراشناختی بر کاهش علایم افسردگی و امید به زندگی زنان مبتلا به سرطان پستان انجام پذیرفت. این مطالعه بر روی سه بیمار از بین بیماران مبتلا به سرطان پستان انجمن حمایت از زنان مبتلا به سرطان پستان شهرستان تبریز در چارجوب طرح تجربی تک موردی با استفاده از طرح خطوط پایه چندگانه پلکانی طی هشت جلسه، انجام ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان فراشناختی بر کاهش علایم افسردگی و امید به زندگی زنان مبتلا به سرطان پستان انجام پذیرفت. این مطالعه بر روی سه بیمار از بین بیماران مبتلا به سرطان پستان انجمن حمایت از زنان مبتلا به سرطان پستان شهرستان تبریز در چارجوب طرح تجربی تک موردی با استفاده از طرح خطوط پایه چندگانه پلکانی طی هشت جلسه، انجام شد. ابزارهای مورد استفاده شامل پرسشنامه افسردگی BDI –II Beck و پرسشنامه امید به زندگی بود. نتایج تحلیل نشان داد بیشترین درصد بهبودی در نشانههای جسمانی و عاطفی افسردگی و همچنین در حوزه امید به زندگی 75 درصد و کمترین میزان آن 50 درصد بود، همچنین در حوزه نشانههای شناختی افسردگی نیز بالاترین درصد بهبودی 100 درصد و کمترین میزان50 درصد بود. نتایج نشان داد که این اثربخشی برای هرسه آزمودنی در مرحله پیگیری پایدار بوده است. بر اساس این نتایج میتوان از درمان فراشناختی برای کاهش افسردگی و افزایش امید به زندگی در زنان مبتلا به سرطان پستان استفاده کرد.
سیده آیدا موسوی مقدم؛ منصور بیرامی؛ عباس بخشی پور؛ حسن حمیدپور
چکیده
هدف پژوهش حاضر بررسی کارایی درمان فراشناختی بر علائم آسیبشناختی و شدت اضطراب مبتلایان به اختلال اضطراب فراگیر بود. در این مطالعه از طرح تجربی تک موردی از نوع خط پایه چندگانه استفاده شد. سه زن و دو مرد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر از طریق مصاحبه تشخیصی و مصاحبه بالینی ساختاریافته براساس راهنمای تشخیصی و آماری اختلالهای روانی ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر بررسی کارایی درمان فراشناختی بر علائم آسیبشناختی و شدت اضطراب مبتلایان به اختلال اضطراب فراگیر بود. در این مطالعه از طرح تجربی تک موردی از نوع خط پایه چندگانه استفاده شد. سه زن و دو مرد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر از طریق مصاحبه تشخیصی و مصاحبه بالینی ساختاریافته براساس راهنمای تشخیصی و آماری اختلالهای روانی DSM-IV برای محور یک به روش نمونهگیری هدفمند انتخاب شدند و پس از احراز شرایط لازم در این پژوهش شرکت کردند. درمان فراشناختی به مدت 8 تا 12 جلسه هفتگی به کار گرفته شد و مرحله پیگیری نیز طی 6 و 12 ماه پس از پایان درمان دنبال شد. پرسشنامه اختلال اضطراب فراگیر (GADQ-IV)، پرسشنامه اضطراب بک (BAI) و پرسشنامه اضطراب صفت به عنوان ابزار ارزشیابی در مراحل پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری به کار گرفته شدند. به منظور تحلیل دادهها، از روش فرمول درصد بهبودی و شاخص تغییر پایا (RCI) استفاده شد. نتایج نشان داد که اثر درمان فراشناختی بر آماجهای درمان (علائم اختلال اضطراب فراگیر و شدت اضطراب) در مبتلایان به اختلال اضطراب فراگیر معنادار است و درمان فراشناختی در کاهش علائم اختلال اضطراب فراگیر از کارایی لازم برخوردار است.