زمینه: روان شناسی فرهنگی حوزه جدیدی است شامل نسخهی جهان شمول بین- فرهنگی که از گفتمان خاص تاریخی و فرهنگی مشتق شده است. آسیب شناسی روانی فرهنگی از زمان بازنگری مهم کلاینمن (1988)، با هدف به روز کردن بازنگریهای گذشته، ارزیابی مفهوم سازیها و روشهای جاری و تشخیص گرایشهای شاخص، پیشرفتهای مفهومی به ویژه تحولاتی در تعریف فرهنگ و بررسی ...
بیشتر
زمینه: روان شناسی فرهنگی حوزه جدیدی است شامل نسخهی جهان شمول بین- فرهنگی که از گفتمان خاص تاریخی و فرهنگی مشتق شده است. آسیب شناسی روانی فرهنگی از زمان بازنگری مهم کلاینمن (1988)، با هدف به روز کردن بازنگریهای گذشته، ارزیابی مفهوم سازیها و روشهای جاری و تشخیص گرایشهای شاخص، پیشرفتهای مفهومی به ویژه تحولاتی در تعریف فرهنگ و بررسی هم جریانهای خاص و هم جریانهای عام فرهنگ، سهم فرهنگ در تشخیص برایDSM-V و گزارش سازمان جهانی بهداشت روانی، مورد بررسی مجدد و مقایسه قرار گرفته و به مواردی از بیماریها از جمله افسردگی و اسکیزوفرنی اشاره شده است. هدف: هدف از پژوهش حاضر بیان این مطلب است که بیماری روانی ساخت زبانی دارد و آن را به منزله موضوع و مساله فرهنگی مورد بررسی قرار داده است. روش: روش پژوهش تحلیل گفتمان است. تحلیل گفتمان به منزله روش پژوهش کیفی، زبان و سخن را مورد واکاوی قرار میدهد. واحد تحلیل گفتمان روایت است. روایت متنی است فرهنگی، نظریهای علمی یا کنشی اجتماعی. در تحلیل گفتمان با تحلیل زبان و سخن و تفسیر دیدگاهها و نظریهها، پژوهشگر تلاش میکند روایت زیر ساخت آنها را مورد بازشناسی قرار دهد. تحلیلگر با بررسی و تحلیل الگوهای گفتمانی، الگوهایی که به هنگام به کارگیری منابع گفتمانی خلق میشوند، در صدد آن است تا منابع تشابه و تفاوت را بازشناسی کند. نتایج: در سالهای اخیر پژوهشهای آسیب شناسی روانی فرهنگی تبدیل به عاملی مهم شده است. در روان شناسی فرهنگی و آسیب شناسی روانی فرهنگی مهمترین مساله آگاه شدن از تعریف فرهنگ به عنوان گفتمان و نقش آن در تعریف و تبیین و تعیین بیماری روانی است. . تمرکز آسیب شناسی روانی فرهنگی بر زبان و ساخت جهان اجتماعی زبان است. و در سایه نقش آفرینی زبان است که میتوان به مفهوم یکپارچهای از بیماری روانی به منزله یک ساخت اجتماعی و فرهنگی دست پیدا کرد. بحث و نتیجه گیری: هدف غایی آسیب شناسی روانی فرهنگی کاستن از رنج و بهبود زندگی افراد است. تعریف اصلاح شده ما از فرهنگ منجر به تحلیلی از نشانهها و منابع آسیب شناسی روانی در سطوح متعدد فردی، خانوادگی، جامعه و سیستم اجتماعی گستردهتر شد که مورد نیاز برای این هدف میباشد. همچنین فرهنگ به عنوان فرایندی پویا، متغیر و گفتمانی در نظر گرفته میشود که زبان با نقش آفرینی در ساخت اجتماعی به آن شکل میدهد.