رضوان السادات جزایری؛ فهیمه سنائی؛ مریم فاتحی زاده
چکیده
یکی از متغیرهایی که می تواند در کاهش مشکلات نوجوانان و افزایش سازگاری در این دوران حساس به نوجوان کمک کند ، تاب آوری است. تاب آوری به معنای توانایی بازگشت از تجربه های هیجانی منفی و انطباق منعطفانه با تجربه های پر استرس است پژوهش حاضر باهدف بررسی تجارب زیسته دانش آموزان تاب آور و تدوین الگوی آموزش تابآوری دانش آموزان مبتنی بر این ...
بیشتر
یکی از متغیرهایی که می تواند در کاهش مشکلات نوجوانان و افزایش سازگاری در این دوران حساس به نوجوان کمک کند ، تاب آوری است. تاب آوری به معنای توانایی بازگشت از تجربه های هیجانی منفی و انطباق منعطفانه با تجربه های پر استرس است پژوهش حاضر باهدف بررسی تجارب زیسته دانش آموزان تاب آور و تدوین الگوی آموزش تابآوری دانش آموزان مبتنی بر این تجارب انجام شد. روش پژوهش، کیفی با روش پدیدارشناسی بود. بدین منظور ابتدا با 11 نفر از دانش آموزان دختر شهرستان شهرضا که بر اساس پرسشنامه کانر و دیویدسون تاب آور تشخیص داده شده بودند مصاحبه نیمه ساختاریافته انجام شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها به روش کلایزی از نرم افزار MAXQDA-2020 استفاده شد . سپس بر اساس محتوای بهدستآمده از تجارب زیسته دانش آموزان تاب آور، الگوی آموزش تابآوری بر اساس تحلیل محتوای کتابها، پایاننامهها و مقالات معتبر تا سال 2022 تدوین شد. در مرحله آخر نیز الگوی تدوینشده زیر نظر متخصصان اعتبار یابی شد. نمونهگیری بهصورت هدفمند انجام شد. در هر سه مرحله برای حجم نمونه از معیار اشباع استفاده شد که نشاندهنده کفایت حجم نمونه است. اطلاعات مربوط به مؤلفههای مرتبط با تجارب زیسته دانش آموزان تاب آور در 3 مفهوم اصلی عوامل جهتدهی معنوی، نگرشی، رفتاری، سرمایههای روانشناختی و الگوی حل تعارض به دست آمد. الگوی آموزش تابآوری دانش آموزان مبتنی بر تجارب زیسته نیز حاوی 8 مقوله آگاهی و آموزش روانشناختی، فعالسازی ذهن آگاهانه و ارزشمدار، ارتقای کارآمدی، انعطافپذیری شناختی، حل مسئله، کارآمدی هیجانی، کارآمدی بین فردی وخودمراقبتی، میباشد. الگوی بهدستآمده با استفاده از شاخصهای روانسنجی اعتباریابی و پایایی سنجی شد. نتایج حاکی از معتبر و پایا بودن الگوی موردنظر بود. الگوی تابآوری تدوینشده با روش سه سویه سازی میتواند در کنار سایر الگوهای آموزشی موجود، در طراحی مداخله برای افزایش تابآوری دانش آموزان قابلاستفاده باشد.
علی احمدیان؛ خدامراد مومنی؛ جهانگیر کرمی
چکیده
مطالعه حاضر، با هدف تعیین میزان شیوع اختلال بی نظمی خلق مخرب در دانش آموزان دوره اول متوسطه شهر کرمانشاه انجام شد. طرح این پژوهش، توصیفی-زمینه یابی است. 584 دانش آموز (282 پسر و 302 دختر) دوره اول متوسطه با روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند و با استفاده از پرسشنامه اختلال بی نظمی خلق مخرب مورد سنجش قرار گرفتند. داده ها با استفاده ...
بیشتر
مطالعه حاضر، با هدف تعیین میزان شیوع اختلال بی نظمی خلق مخرب در دانش آموزان دوره اول متوسطه شهر کرمانشاه انجام شد. طرح این پژوهش، توصیفی-زمینه یابی است. 584 دانش آموز (282 پسر و 302 دختر) دوره اول متوسطه با روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند و با استفاده از پرسشنامه اختلال بی نظمی خلق مخرب مورد سنجش قرار گرفتند. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS26 و روش های آمار توصیفی و استنباطی شامل آزمون خی دو تحلیل شدند. نتایج نشان داد میزان شیوع اختلال بی نظمی خلق مخرب در دانش آموزان به صورت کلی 11/13، در پسران 13/82و در دختران 8/60 می باشد. تفاوت معنی داری بین میانگین نمره بی نظمی خلق مخرب و جنس (001/0=P) و بی نظمی خلق مخرب و ناحیه آموزش و پرورش دانشآموزان (024/0=P) وجود داشت ولی بین بینظمی خلق مخرب و سن و پایه تحصیلی تفاوت معنیداری وجود نداشت. نتایج نشان داد که شیوع اختلال بینظمی خلق مخرب در نوجوانان پسر و دختر شهر کرمانشاه بالا میباشد بنابراین لزوم اقدامات پیشگیرانه و درمانی از سوی آموزش پرورش این استان و همچنین تصمیم گیرندگان سلامت آشکار میگردد.
معصومه پرپنجی؛ علی دلاور؛ نور علی فرخی
چکیده
هدف: هدف از پژوهش حاضر، طراحی الگوی جامع ارتقای سلامت روان در مدارس دخترانه شهر تهران بود. روش پژوهش: روش تحقیق حاضر از نوع آمیخته (کمّی- کیفی) است. جامعه آماری این پژوهش، شامل تمامی دانش آموزان مدارس دخترانه شهر تهران که در سال تحصیلی 96-97 مشغول به تحصیل بودند، است. نمونهی این پژوهش متشکل از 150 نفر از دانش آموزان دختر شهر تهران بودند ...
بیشتر
هدف: هدف از پژوهش حاضر، طراحی الگوی جامع ارتقای سلامت روان در مدارس دخترانه شهر تهران بود. روش پژوهش: روش تحقیق حاضر از نوع آمیخته (کمّی- کیفی) است. جامعه آماری این پژوهش، شامل تمامی دانش آموزان مدارس دخترانه شهر تهران که در سال تحصیلی 96-97 مشغول به تحصیل بودند، است. نمونهی این پژوهش متشکل از 150 نفر از دانش آموزان دختر شهر تهران بودند که به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. ابزار به کار گرفتهشده، پرسشنامه های سلامت عمومی، شخصیت نئو، سنجش خانواده، حمایت اجتماعی و عوامل آموزشی بود. جهت تجزیه و تحلیل دادهها، از ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون گام به گام و تحلیل مسیر استفاده شد. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که ویژگی شخصیتی (63/0) نسبت به سایر عوامل؛ روابط خانوادگی (43/0)، عوامل اجتماعی (37/0) و عوامل آموزشی (51/0) توانست واریانس بیشتری از سلامت روان در دانش آموزان را تبیین کند. روابط خانوادگی نقش تعیین کننده ای در سلامت روان دانش آموزان دارند و از میان عوامل خانوادگی، مؤلفه واکنش های عاطفی در خانواده با ضریب مسیر 75/0 توانست نقش مهم تری را ایفا کند. ضریب مسیر رفتار معلمان با سلامت روان دانش آموزان برابر با 59/0 و معنادار است. همچنین، ضریب مسیر کادر آموزشی مدرسه با سلامت روان دانش آموزان برابر با 51/0 و معنادار است. به عبارت دیگر، عوامل آموزشی اعم از رفتار معلمان و کادر آموزشی مدارس می توانند نقش مؤثری در ارتقای سلامت روان دانش آموزان داشته باشند. نتیجهگیری: بر اساس یافته های به دست آمده می توان پیشنهاد کرد با برگزاری کارگاه های آموزشی و برنامه های آموزشی مرتبط برای دانش آموزان (فراهم کردن جزوات)، ضمن روشن ساختن تأثیر عوامل مختلف بر سلامت روان آن ها، جهت رفع نقص های موجود در این زمینه قدم برداشت.
فرشاد محسن زاده؛ زهرا جهان بخشی؛ حسین کشاورزافشار
دوره 5، شماره 19 ، تیر 1394، ، صفحه 203-220
چکیده
سهلانگاری تحصیلی یکی از مشکلات شایع و از موانع مهم پیشرفت تحصیلی دانشآموزان به شمار میرود، به طوری که در مطالعات مختلف نشان داده شده است که 50 تا 95 درصد افراد در انجام تکالیف درسی سهلانگاری میکنند. علیرغم مشکلات و پیامدهای منفی که سهلانگاری تحصیلی دربردارد، تلاشهای مداخلهای اندکی در جهت مقابله با آن به انجام رسیده ...
بیشتر
سهلانگاری تحصیلی یکی از مشکلات شایع و از موانع مهم پیشرفت تحصیلی دانشآموزان به شمار میرود، به طوری که در مطالعات مختلف نشان داده شده است که 50 تا 95 درصد افراد در انجام تکالیف درسی سهلانگاری میکنند. علیرغم مشکلات و پیامدهای منفی که سهلانگاری تحصیلی دربردارد، تلاشهای مداخلهای اندکی در جهت مقابله با آن به انجام رسیده است و دامنة گزینههای مداخلهای در دسترس متخصصان مشاوره بسیار محدود میباشد. هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر یک گزینه مداخلهای، یعنی واقعیتدرمانی بر کاهش سهلانگاری تحصیلی بوده است. برای تحقق این هدف، از بین دانشآموزان پسر پایه اول دبیرستان با میزان بالای سهلانگاری تحصیلی که در مطالعة مقدماتی شناسائی شده بودند60 نفر به طور تصادفی انتخاب ،و در گروههای کنترل و آزمایش گمارده شدند. گروه آزمایش در معرض مداخله واقعیتدرمانی که بر اساس رویه WDEP انجام شد قرار گرفت، اما گروه کنترل مداخلهای دریافت نکرد. نتایج:تجزیه و تحلیل دادهها و مقایسه میانگین اختلاف نمرات پیش آزمون و پس آزمون دو گروه با استفاده از آزمون t گروههای مستقل نشان داد که نمرات سهلانگاری تحصیلی گروه آزمایش به طور معناداری بیشتر از نمرات گروه کنترل کاهش یافته است. این یافته حاکی از این است که واقعیتدرمانی را میتوان به عنوان یک گزینه جدی مداخلهای برای کاهش سهلانگاری تحصیلی به کار بست. نهایتاً، تلویحات یافتهها برای معلمان و والدین مورد بحث قرار گرفته است.
سپیده برغندان؛ مرتضی ترخان؛ نیما قائمی خمامی
دوره 2، شماره 8 ، مهر 1391، ، صفحه 140-165
چکیده
زمینه : نوجوانی یکی از مراحل مهم تحول انسان به شمار میآید که با عوامل تنیدگی زای فراوانی همراه میباشد. این دوره معرف تغییر عمیقی است که کودک را از بزرگسال جدا ساخته و دگرگونیهای مختلفی در او به وجود میآورد. همه افراد در زندگی با چالشها و مشکلاتی مواجه میشوند، با این حال هرکس به شیوهی خود به مسایل پاسخ میدهد.
هدف: هدف از ...
بیشتر
زمینه : نوجوانی یکی از مراحل مهم تحول انسان به شمار میآید که با عوامل تنیدگی زای فراوانی همراه میباشد. این دوره معرف تغییر عمیقی است که کودک را از بزرگسال جدا ساخته و دگرگونیهای مختلفی در او به وجود میآورد. همه افراد در زندگی با چالشها و مشکلاتی مواجه میشوند، با این حال هرکس به شیوهی خود به مسایل پاسخ میدهد.
هدف: هدف از انجام این پژوهش تعیین نقش آموزش مدیریت خشم بر سازگاری دانش آموزان میباشد.
روش: پژوهش حاضر از نوع تحقیق نیمه آزمایشی با طرح دو گروهی پیش آزمون- پس آزمون با گروه آزمایش و کنترل میباشد. برای اندازه گیری متغیرها از پرسشنامه سازگاری AISS ویژه دانش آموزان دبیرستانی بهره گیری شده است. نمونه آماری این پژوهش شامل 30 نفر از دانش آموزان دختر مقطع دبیرستان شهر رشت میباشد که با روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدهاند.
یافتهها: نتایج نشان داد که F مشاهده شده از نظر آماری معنی دار میباشد.
نتیجه گیری: بر اساس یافتهها، اجرای برنامه آموزش مدیریت خشم میتواند در بالا بردن سازگاری اجتماعی دانش آموزان مؤثر بوده و از شدت ناسازگاری آنان بکاهد.