%0 Journal Article %T اثربخشی آموزش گروهی رفتاردرمانی دیالکتیکی (DBT) بر بهبود کیفیت زندگی و کاهش تکانشوری بیماران مبتلا به اختلال دوقطبی نوع یک %J مطالعات روان‌شناسی بالینی %I دانشگاه علامه طباطبائی %Z 2322-3189 %A برجعلی, احمد %A بگیان کوله مرز, محمدجواد %A یزدان پناه, ، محمدعلی %A رجبی, مسلم %D 2015 %\ 11/22/2015 %V 5 %N 20 %P 133-161 %! اثربخشی آموزش گروهی رفتاردرمانی دیالکتیکی (DBT) بر بهبود کیفیت زندگی و کاهش تکانشوری بیماران مبتلا به اختلال دوقطبی نوع یک %K رفتاردرمانی دیالکتیکی %K کیفیت زندگی %K تکانشوری %K اختلال دو قطبی نوع یک %R %X هدف این مطالعه تعیین اثربخشی آموزش گروهی رفتاردرمانی دیالکتیکی (DBT) بر بهبود کیفیت زندگی و کاهش تکانشوری بیماران مبتلا به اختلال دوقطبی نوع یک بود. این پژوهش به شیوه‌ی شبه آزمایشی و با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل اجرا شد. جامعه­ی آماری این پژوهش را کلیه مردان مبتلا به اختلال دو قطبی نوع یک مراجعه‌کننده به مطب­های روان‌پزشکان و بخش روان‌پزشکی بیمارستان امام رضا شهر خرم­آباد در سال 1392 تشکیل می­دهند. با استفاده از روش نمونه­گیری هدفمند، بر اساس ارجاع متخصصان اعصاب و روان، 40 مرد مبتلا به اختلال دو قطبی نوع یک، از بین 50 مراجعه‌کننده به مطب­های روان‌پزشکان و بخش اعصاب و روان بیمارستان امام رضا، با توجه به پذیرش بیمار برای شرکت در پژوهش، در وهله اول و انجام مصاحبه بالینی بر اساس DSM-IV انتخاب شدند. به این صورت که از بین مردان ارجاع داده‌شده افرادی که نمره بالاتر از (80P). با توجه به یافته­های این پژوهش آموزش مهارت رفتاردرمانی دیالکتیکی (DBT)، با فراهم کردن توانایی درک روابط خود با دیگران می­تواند به کاهش رفتارهای تکانشی و بهبود کیفیت زندگی بیماران دوقطبی نوع یک شده و استفاده از این روش درمانی برای مبتلایان به اختلال دو قطبی نوع یک در جامعه ایرانی پیشنهاد می­شود. %U https://jcps.atu.ac.ir/article_1867_6c20c39f4e96edad8989a9386310d0b6.pdf