%0 Journal Article %T اثربخشی آموزش فنون مثبت نگری تلفیقی بر رضایت زناشویی زنان مراجعه کننده به مراکز درمانی %J مطالعات روان‌شناسی بالینی %I دانشگاه علامه طباطبائی %Z 2322-3189 %A عسگری, محمد %A ترکاشوند, فاطمه %D 2018 %\ 07/23/2018 %V 8 %N 31 %P 91-112 %! اثربخشی آموزش فنون مثبت نگری تلفیقی بر رضایت زناشویی زنان مراجعه کننده به مراکز درمانی %K آموزش فنون مثبت نگری تلفیقی %K تعارض خانواده %K رضایت زناشویی %K رابطه جنسی %K رضایت جنسی %R 10.22054/jcps.2018.8795 %X هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش فنون مثبت‌نگری تلفیقی بر رضایت زناشویی زنان متأهل دارای نارضایتی زناشویی مراجعه‌کننده به مراکز درمانی شهر ملایر در سال 1395 بود. روش پژوهش از نوع نیمه­آزمایشی با طرح گروه کنترل نامعادل بود. از بین زنان متأهل دارای نارضایتی زناشویی، به روش نمونه‌گیری در دسترس، نمونه­ای به حجم 36 نفر (18نفر گروه آزمایش، 18 نفرگروه کنترل) انتخاب شد. دو گروه از لحاظ سن، جنسیت، مدت زمان ازدواج، وضعیت اقتصادی و میزان تحصیلات همگن شد. گروه آزمایش 9 جلسه 90 دقیقه‌ای آموزش فنون مثبت نگری تلفیقی سلیگمن و الیس دریافت کرد. اما گروه کنترل آموزشی دریافت نکرد. برای اندازه‌گیری رضایت زناشویی در پیش­آزمون و پس‌آزمون از پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ فرم بلند (1989) استفاده شد. تحلیل داده‌ها با استفاده از تحلیل واریانس چند متغیره (MANOVA) برای نمرات افتراقی نشان داد که آموزش فنون مثبت نگری تلفیقی بر رضایت زناشویی، رابطه جنسی، تحریف آرمانی، مسائل شخصی، ارتباط، حل تعارض و خانواده و دوستان مؤثر بود و آن‌ها را بهبود بخشید (05/0p<)؛ اما بر مدیریت مالی، فعالیت‌های اوقات فراغت، فرزند و فرزند پروری، مساوات‌طلبی نقش‌ها و جهت‌گیری مذهبی تأثیر معنای داری نداشت.(05/0p>). پس می­توان نتیجه‌گیری کرد که آموزش فنون مثبت نگری تلفیقی بر رضایت زناشویی زنان متأهل دارای نارضایتی زناشویی مؤثر بوده و از آن  می‌توان برای افزایش رضایت زناشویی استفاده کرد. %U https://jcps.atu.ac.ir/article_8795_063fb97e6e2a8044d8a8ed8d56cd1a9e.pdf