TY - JOUR ID - 4558 TI - تعیین میزان رفتار درمانی دیالکتیک بر افزایش تمایزیافتگی خویشتن در زنان مبتلا به همبودی اختلالات شخصیت مرزی و سوء مصرف مواد JO - مطالعات روان‌شناسی بالینی JA - JCPS LA - fa SN - 2322-3189 AU - آقایوسفی, علی رضا AU - اورکی, محمد AU - قربانی, طاهره AU - مهدیه, ملیحه AD - دانشیار روانشناسی دانشگاه پیام نور مرکز قم AD - دانشیار روانشناسی دانشگاه پیام نور مرکز تهران جنوب AD - مربی روانشناسی دانشگاه پیام نور مرکز سمیرم AD - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی دانشگاه خوارزمی Y1 - 2016 PY - 2016 VL - 6 IS - 23 SP - 61 EP - 80 KW - رفتاردرمانی دیالکتیک KW - سوء مصرف مواد KW - تمایزیافتگی خویشتن DO - 10.22054/jcps.2016.4558 N2 - پژوهش حاضر با هدف تعیین میزان تاثیر رفتار درمانی دیالکتیک بر افزایش تمایزیافتگی خویشتن در زنان مبتلا به همبودی اختلالات شخصیت مرزی و سوء مصرف مواد انجام شد. پژوهش در چارچوب طرح­های تجربی تک آزمودنی با استفاده از طرح خطوط پایه چندگانه پلکانی انجام شد. بر اساس میزان تمایل به شرکت در پژوهش، مصاحبه تشخیصی ساختاریافته و ملاک­های ورود، از میان بیماران زن مبتلا به همبودی اختلالات شخصیت مرزی و سوء مصرف مواد چهار نفر به­صورت هدفمند انتخاب شدند. هر چهار آزمودنی در خلال دوازده جلسه تحت رفتار درمانی دیالکتیک قرار گرفتند. به­منظور سنجش تمایزیافتگی خویشتن از پرسشنامه تمایزیافتگی خویشتنDSI-R  که توسط اسکوورون (1998) ساخته شد، استفاده شد. رفتار درمانی دیالکتیک موجب افزایش چشم­گیر نمرات تمایزیافتگی خویشتن در زنان مبتلا به همبودی اختلالات شخصیت مرزی و سوء مصرف مواد شد، به­طوری که نمرات در طی دوازده جلسه مداخله افزایش قابل ملاحظه­ای نسبت به نمرات خط پایه داشتند. بازبینی نمودارهای اثربخشی و اندازه­ی اثر بیانگر افزایش معنادار تمایزیافتگی خویشتن در آزمودنی­ها بود. مداخله رفتاردرمانی دیالکتیک می­تواند در کمک به افزایش تمایزیافتگی خویشتن موثر واقع شود و تلویحات کاربردی مطلوبی در زمینه درمان و پیشگیری از سوء مصرف مواد دارد.  UR - https://jcps.atu.ac.ir/article_4558.html L1 - https://jcps.atu.ac.ir/article_4558_1f3752f338d155e6bbd47fb0b5fc52eb.pdf ER -