TY - JOUR ID - 7907 TI - مشکلات رفتاری و درمان‌های روان شناختی، اثربخشی درمان تعاملی والد-کودک بر پرخاشگری کودکان، یک کارآزمایی کنترل شده تصادفی مقدماتی JO - مطالعات روان‌شناسی بالینی JA - JCPS LA - fa SN - 2322-3189 AU - پیرنیا, بیژن AU - سلیمانی, علی AU - پیرنیا, کامبیز AD - دانشجوی دکترای تخصصی روان شناسی بالینی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه علم و فرهنگ AD - استادیار روان‌شناسی دانشکده علوم انسانی، دانشگاه علم و فرهنگ AD - متخصص بیماری‌های داخلی، مسئول فنی مرکز درمان سوء مصرف مواد بیژن، تهران، ایران Y1 - 2017 PY - 2017 VL - 7 IS - 27 SP - 47 EP - 69 KW - گروه درمانی رابطه والد-کودک KW - پرخاشگری رابطه‌ای KW - پرخاشگری آشکار KW - پرخاشگری جسمانی KW - درمان نگهدارنده متادون DO - 10.22054/jcps.2017.7907 N2 - بازی درمانی شیوه­ای از فرایند تغییر رفتار در کودک است که بر تعامل والدین و کودک مبتنی می­باشد. هدف از پژوهش حاضر تعیین اثر بخشی گروه درمانی رابطه والد-کودک بر کاهش پرخاشگری در کودکان دارای والدین تحت درمان نگهدارنده با متادون می­باشد. در یک کارآزمایی بالینی با پیش­آزمون، پس­آزمون و گروه کنترل، در خلال آذر ماه 1393 لغایت آبان ماه 1394 ، از میان خانواده­های دو والد تنی دارای مادر تحت درمان متادون مراجعه کننده به دو کلینیک درمان متادون در تهران که دارای فرزندانی در بازه سنی 8-5 سال بودند، 85  مادر به­طور هدفمند انتخاب شدند و پس از انجام غربالگری بر اساس شاخص پرخاشگری،50 کودک که بر اساس پرسشنامه پرخاشگری شهیم و با توجه به نقطه برش مفروض بالاترین نمرات را کسب نمودند، پس از انجام مصاحبه بالینی وارد فرایند پژوهش شدند. آزمودنی­ها به­طور تصادفی و از طریق نرم افزار اکسل آفیس در دو گروه آزمایش و کنترل تخصیص یافتند (هر گروه 25 نفر). برنامه درمانی بر اساس مدل لندرث و براتون به مدت 10 جلسه 45 دقیقه­ای به گروه آزمایش ارائه شد و گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفت. دو هفته پیش و پس از فرایند درمان آزمودنی­ها توسط پرسشنامه پرخاشگری (میزان پاسخ دهی=94%) مورد ارزیابی قرار گرفتند. از فرایند جلسات درمانی رونوشت برداشته شد و داده­های کیفی به وسیله نرم افزار اطلس تی آی 5 تحلیل شدند. همچنین داده­های کمی با استفاده از آزمون کای اسکوئر و تحلیل کواریانس چند متغیره مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بازی درمانی موجب کاهش شاخص پرخاشگری در هر سه مولفه جسمانی، کلامی و رابطه ای در کودکان می­شود (001/0>p). یافته­ها این تحقیق می­تواند در اثرگذاری مداخلات روان شناختی به عنوان رویکردی مستقل و یا مکمل در کنار درمان­های دارویی در کودکان دارای اختلالات رفتاری و روان پزشکی حائز اهمیت و دارای کاربردهای بالینی باشد. UR - https://jcps.atu.ac.ir/article_7907.html L1 - https://jcps.atu.ac.ir/article_7907_973769efdd2840df1f87b3ccdc5e4dec.pdf ER -