مقاله پژوهشی
سعید پورعبدل
چکیده
هدف پژوهش حاضر، بررسی روایی، پایایی و ساختار عاملی نسخه کوتاه پرسشنامه سرگردانی ذهن در بین دانشجویان بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانشجویان دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه ارومیه در سال تحصیلی 1402-1401 (به تعداد 2075) دانشجو بود که تعداد 380 نفر به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. جهت محاسبه روایی همگرا و واگرا از مقیاس ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر، بررسی روایی، پایایی و ساختار عاملی نسخه کوتاه پرسشنامه سرگردانی ذهن در بین دانشجویان بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانشجویان دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه ارومیه در سال تحصیلی 1402-1401 (به تعداد 2075) دانشجو بود که تعداد 380 نفر به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. جهت محاسبه روایی همگرا و واگرا از مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس (DASS-21) و پرسشنامه ذهنآگاهی فرایبورگ (FMI-SF) استفاده شد. روایی سازه از طریق تحلیل عاملی تأییدی مورد بررسی قرار گرفت. پایایی به کمک روش آلفای کرونباخ و بازآزمایی و تجزیه و تحلیل دادهها با نرمافزارهای اس. پی. اس. اس. نسخه 25 و لیزرل نسخه 8/8 انجام شد. نتایج تحلیل عاملی تأییدی همانند فرم اصلی، یک عامل سرگردانی ذهن را مورد تأیید قرار داد. همچنین، ضریب آلفای کرونباخ برای کل مقیاس 89/0 به دست آمد. علاوه بر این، ضریب بازآزمایی با فاصله چهار هفته برای کل پرسشنامه 81/0 به دست آمد. همچنین، ضرایب همبستگی نشاندهنده روایی همگرا و افتراقی مطلوب پرسشنامه بود (001/0P<). با توجه به نتایج به دستآمده میتوان گفت که پرسشنامه سرگردانی ذهن ابزاری قابل اعتماد و روا برای اندازهگیری سرگردانی ذهن در بین دانشجویان است.
مقاله پژوهشی
نسرین سیستانی پور؛ محمدجواد اصغری ابراهیم آباد؛ بهرامعلی قنبری هاشم آبادی
چکیده
سرپرست شدن زنان از جمله شایعترین مسایل روانی و اجتماعی است. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی طرحواره درمانی هیجانی گروهی بر متعادل سازی صفت تاریک شخصیت، افزایش شکفتگی و انعطاف پذیری شناختی زنان سرپرست خانواده بود. این پژوهش شبه آزمایشی از نوع پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر زنان سرپرست خانواده طبقه پایین ...
بیشتر
سرپرست شدن زنان از جمله شایعترین مسایل روانی و اجتماعی است. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی طرحواره درمانی هیجانی گروهی بر متعادل سازی صفت تاریک شخصیت، افزایش شکفتگی و انعطاف پذیری شناختی زنان سرپرست خانواده بود. این پژوهش شبه آزمایشی از نوع پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر زنان سرپرست خانواده طبقه پایین اقتصادی اجتماعی بودند. از میان آنها، 30 نفر با روش نمونه گیری به شیوه ی هدفمند و در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (۱۵ نفر) و کنترل (۱۵ نفر) قرار گرفتند. شرکت کنندگان پرسش نامه صفت تاریک شخصیت(جانسون و وبستر، 2010)، پرسش نامه شکفتگی (دینر و همکاران، 2009) و پرسش نامه انعطاف پذیری شناختی (دنیس و واندروال، 2010) را تکمیل کردند. گروه آزمایش 10 جلسه طرحواره درمانی هیجانی گروهی و گروه کنترل آموزش شیرینی پزی (مداخلهنما) را دریافت کردند. دو گروه پرسشنامه ها را در دو مرحله قبل و بعد از مداخله تکمیل کردند. به منظور تحلیل دادههای پژوهش از تحلیل کوواریانس چند متغیری استفاده شد. نتایج نشان داد بین دو گروه آزمایش و کنترل از نظر صفات تاریک شخصیت، شکفتگی و انعطاف پذیری شناختی تفاوت معناداری وجود دارد (p<0.001). بنابراین طرحواره درمانی هیجانی گروهی می تواند به متعادل سازی صفت تاریک شخصیت، افزایش شکفتگی و انعطاف پذیری شناختی زنان سرپرست خانواده کمک کند.
مقاله پژوهشی
رضوان السادات جزایری؛ فهیمه سنائی؛ مریم فاتحی زاده
چکیده
یکی از متغیرهایی که می تواند در کاهش مشکلات نوجوانان و افزایش سازگاری در این دوران حساس به نوجوان کمک کند ، تاب آوری است. تاب آوری به معنای توانایی بازگشت از تجربه های هیجانی منفی و انطباق منعطفانه با تجربه های پر استرس است پژوهش حاضر باهدف بررسی تجارب زیسته دانش آموزان تاب آور و تدوین الگوی آموزش تابآوری دانش آموزان مبتنی بر این ...
بیشتر
یکی از متغیرهایی که می تواند در کاهش مشکلات نوجوانان و افزایش سازگاری در این دوران حساس به نوجوان کمک کند ، تاب آوری است. تاب آوری به معنای توانایی بازگشت از تجربه های هیجانی منفی و انطباق منعطفانه با تجربه های پر استرس است پژوهش حاضر باهدف بررسی تجارب زیسته دانش آموزان تاب آور و تدوین الگوی آموزش تابآوری دانش آموزان مبتنی بر این تجارب انجام شد. روش پژوهش، کیفی با روش پدیدارشناسی بود. بدین منظور ابتدا با 11 نفر از دانش آموزان دختر شهرستان شهرضا که بر اساس پرسشنامه کانر و دیویدسون تاب آور تشخیص داده شده بودند مصاحبه نیمه ساختاریافته انجام شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها به روش کلایزی از نرم افزار MAXQDA-2020 استفاده شد . سپس بر اساس محتوای بهدستآمده از تجارب زیسته دانش آموزان تاب آور، الگوی آموزش تابآوری بر اساس تحلیل محتوای کتابها، پایاننامهها و مقالات معتبر تا سال 2022 تدوین شد. در مرحله آخر نیز الگوی تدوینشده زیر نظر متخصصان اعتبار یابی شد. نمونهگیری بهصورت هدفمند انجام شد. در هر سه مرحله برای حجم نمونه از معیار اشباع استفاده شد که نشاندهنده کفایت حجم نمونه است. اطلاعات مربوط به مؤلفههای مرتبط با تجارب زیسته دانش آموزان تاب آور در 3 مفهوم اصلی عوامل جهتدهی معنوی، نگرشی، رفتاری، سرمایههای روانشناختی و الگوی حل تعارض به دست آمد. الگوی آموزش تابآوری دانش آموزان مبتنی بر تجارب زیسته نیز حاوی 8 مقوله آگاهی و آموزش روانشناختی، فعالسازی ذهن آگاهانه و ارزشمدار، ارتقای کارآمدی، انعطافپذیری شناختی، حل مسئله، کارآمدی هیجانی، کارآمدی بین فردی وخودمراقبتی، میباشد. الگوی بهدستآمده با استفاده از شاخصهای روانسنجی اعتباریابی و پایایی سنجی شد. نتایج حاکی از معتبر و پایا بودن الگوی موردنظر بود. الگوی تابآوری تدوینشده با روش سه سویه سازی میتواند در کنار سایر الگوهای آموزشی موجود، در طراحی مداخله برای افزایش تابآوری دانش آموزان قابلاستفاده باشد.
مقاله پژوهشی
فائزه اسدی؛ محمد علی محمدی فر
چکیده
هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی آموزش عملی مهارتهای ارتباط صمیمانه بر سبکهای عشقورزی، بهزیستی روانشناختی، آزار عاطفی و تنش زناشویی در زنان متأهل بود. روش ﭘﮋوﻫﺶ، ﻧﯿﻤﻪ آزﻣﺎﯾﺸﯽ از ﻧﻮع ﭘﯿﺶآزﻣﻮن - ﭘﺲآزﻣﻮن ﺑﺎ ﮔﺮوه گواه ﺑﻮد. جامعهآماری پژوهش شامل تمامی زنان متاهل مراجعهکننده به پایگاههای سلامت شهرستان مهدیشهر ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی آموزش عملی مهارتهای ارتباط صمیمانه بر سبکهای عشقورزی، بهزیستی روانشناختی، آزار عاطفی و تنش زناشویی در زنان متأهل بود. روش ﭘﮋوﻫﺶ، ﻧﯿﻤﻪ آزﻣﺎﯾﺸﯽ از ﻧﻮع ﭘﯿﺶآزﻣﻮن - ﭘﺲآزﻣﻮن ﺑﺎ ﮔﺮوه گواه ﺑﻮد. جامعهآماری پژوهش شامل تمامی زنان متاهل مراجعهکننده به پایگاههای سلامت شهرستان مهدیشهر در سال 1399 بود. از این بین 30 نفر به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) قرار گرفتند. شرکتکنندگان هر دو گروه پرسشنامه سبکهای عشق ورزی، بهزیستی روانشناختی، آزار عاطفی و تنش زناشویی را در پیشآزمون و پسآزمون تکمیل کردند. آموزش عملی مهارتهای ارتباط صمیمانه در 10جلسه 90 دقیقهای با فراوانی یک جلسه در هفته بر روی گروه آزمایش اجرا شد. دادهها با روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد آموزش عملی مهارتهای ارتباط صمیمانه باعث کاهش آزار عاطفی و تنش زناشویی و بهبود بهزیستی روانشناختی و سبکهای عشقورزی در گروهی شد که مورد آموزش قرار گرفته بودند اما در سبک عشقورزی دوستانه تفاوت معناداری مشاهده نشد. در نتیجه از این روش میتوان جهت کاهش تعارضات و ارتقا کیفیت زندگی زناشویی در زوجین استفاده کرد.