موسی ریاحی؛ معصومه اسمعیلی؛ سمیه کاظمیان
چکیده
پژوهش حاضر با هدف تأثیر آموزش آگاهی سیال به مادران بر بهبود روابط والد- فرزند انجام شد. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه اول شهرستان بهارستان (از توابع استان تهران) در سال تحصیلی 94-93 همراه مادرانشان تشکیل می‌دادند. نمونه حاضر در پژوهش تعداد 24 نفر از دانش آموزان به همراه مادرانشان بودند که روابط خوبی با یکدیگر نداشتند ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف تأثیر آموزش آگاهی سیال به مادران بر بهبود روابط والد- فرزند انجام شد. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه اول شهرستان بهارستان (از توابع استان تهران) در سال تحصیلی 94-93 همراه مادرانشان تشکیل می‌دادند. نمونه حاضر در پژوهش تعداد 24 نفر از دانش آموزان به همراه مادرانشان بودند که روابط خوبی با یکدیگر نداشتند و به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای همراه با مصاحبه انتخاب شده بودند و به‌صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل 12 نفره تقسیم شدند. مادران گروه آزمایش 8 جلسه 120 دقیقهای آموزش آگاهی سیال (1 جلسه در هفته) را دریافت نمودند؛ و گروه کنترل آموزشی دریافت نکرد. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه تعارضات والد-فرزندی موری ای. اشتراوس (2002) بود. در این تحقیق از طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل همراه با پیگیری 90 روزه استفاده شد. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از طریق آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیری و تحلیل واریانس یکراهه صورت گرفت. نتیجه پژوهش نشان داد که آموزش آگاهی سیال به مادران موجب کاهش تعارضات والد-فرزند و ابعاد آن (پرخاشگری کلامی و پرخاشگری فیزیکی) در مادران و فرزندان می‌شود. دیگر یافتهها حاکی از آن بود که آموزش آگاهی سیال به مادران در افزایش توانایی استفاده از راهبردهای استدلالی در مادران و فرزندان به طور معناداری مؤثر بوده است و این یافتهها در مرحله پیگیری حفظ شدند (05/0 p<). بر اساس یافته‌های پژوهش حاضر به مشاوران و روان شناسان پیشنهاد می‌شود از آموزش آگاهی سیال به شیوه‌ی گروهی به‌عنوان یک روش کارآمد جهت بهبود روابط والد- فرزند استفاده کنند.
سمیه کاظمیان؛ دکتر علی دلاور
دوره 2، شماره 5 ، اسفند 1390، ، صفحه 75-90
چکیده
مقدمه: هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی مرور زندگی بر افزایش سلامت عمومی معتادین خوددرمانجو است. روش: جامعه آماری پژوهش، بیمارانی بودند که برای ترک اعتیاد به یکی از مراکز ترک اعتیاد بیماران سرپایی وابسته به سازمان بهزیستی مشهد مراجعه کرده بودند. تعداد اعضای نمونه 20 نفر هستند که به صورت نمونه‌گیری در دسترس و براساس نمرات آنها در پرسشنامه ...
بیشتر
مقدمه: هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی مرور زندگی بر افزایش سلامت عمومی معتادین خوددرمانجو است. روش: جامعه آماری پژوهش، بیمارانی بودند که برای ترک اعتیاد به یکی از مراکز ترک اعتیاد بیماران سرپایی وابسته به سازمان بهزیستی مشهد مراجعه کرده بودند. تعداد اعضای نمونه 20 نفر هستند که به صورت نمونه‌گیری در دسترس و براساس نمرات آنها در پرسشنامه GHQ (نمره 23 و بالاتر) انتخاب شده و سپس به صورت تصادفی ساده در دو گروه 10 نفره آزمایشی و گواه جایگزین شدند. ابزار به کار رفته در این پژوهش، پرسشنامه GHQ است که دارای روایی و پایایی منایبی است. روش تحقیق به صورت نیمه تجربی است و برای تحلیل داده‌ها از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شده است. یافتهها: نتایج نشان داد که درمان مرور زندگی بر افزایش سلامت عمومی معتادین خوددرمانجو و به عبارتی کاهش خرده آزمونهای آن یعنی علایم جسمانی، علایم اضطراب و اختلال خواب، اختلال در کنش اجتماعی و علایم افسردگی مؤثر بوده است. نتیجهگیری: به نظر میرسد به کارگیری روش درمانی مرور زندگی به شکل چشمگیری در افزایش سلامت روانی معتادین در حال ترک مؤثر باشد
