مجید صفاری نیا؛ منصوره نیکوگفتار؛ ارمغان دماوندیان
دوره 4، شماره 15 ، تیر 1393، ، صفحه 141-158
چکیده
هدف از انجام این پژوهش، تعیین میزان اثر بخشی رفتار درمانی دیالکتیک بر کاهش رفتارهای خود-آسیب رسان نوجوانان بزهکار مقیم کانون اصلاح و تربیت شهر تهران بود. این مطالعه نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه بود. نمونه مورد مطالعه این پژوهش را 30 نوجوان خود-آسیب رسان 12 تا 18 سال مقیم کانون اصلاح و تربیت شهر تهران تشکیل دادند. ...
بیشتر
هدف از انجام این پژوهش، تعیین میزان اثر بخشی رفتار درمانی دیالکتیک بر کاهش رفتارهای خود-آسیب رسان نوجوانان بزهکار مقیم کانون اصلاح و تربیت شهر تهران بود. این مطالعه نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه بود. نمونه مورد مطالعه این پژوهش را 30 نوجوان خود-آسیب رسان 12 تا 18 سال مقیم کانون اصلاح و تربیت شهر تهران تشکیل دادند. از سیاهه خود گزارشی خود-آسیب رسانی کلونسکی و گلن جهت جمع آوری اطلاعات در پیش آزمون و پس آزمون استفاده شد.بعد از اجرای پیش آزمون، گروه آزمایش تحت درمان برنامه رفتار درمانی دیالکتیکی به صورت گروهی قرار گرفت. این برنامه در 10 جلسه 90 دقیقه ای و هفته ای 1 جلسه اجرا شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها علاوه بر روش های آمار توصیفی ( طبقه بندی و توصیف اطلاعات) از تحلیل کواریانس استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که برنامه رفتار درمانی دیالکتیک به روش گروهی بر کاهش رفتار های خود-آسیب رسان نوجوانان مقیم کانون اصلاح و تربیت موثر است. همچنین تاثیر رفتار درمانی دیالکتیک بر کاهش کارکردهای درون فردی و بین فردی رفتار های خود-آسیب رسان نوجوانان مقیم کانون اصلاح و تربیت موثر است.
مجید صفاری نیا؛ فرهاد شقاقی؛ بهرام ملکی
دوره 2، شماره 8 ، مهر 1391، ، صفحه 71-92
چکیده
زمینه: اخیراً موج جدیدی در پژوهشهای مربوط به خودشیفتگی توسط روانشناسان شخصیت و بالینی، با گسترش ابزار معروفی به نام پرسشنامۀ شخصیت خودشیفته ایجاد شده است. هدف از مطالعۀ حاضر بررسی مقدماتی ویژگیهای روانسنجی نسخۀ فارسی پرسشنامۀ شخصیت خودشیفته 40 سؤالی در جمعیت ایرانی بود.
روش: نمونۀ پژوهش شامل 410 نفر دانشجوی سال 1390 با میانگین ...
بیشتر
زمینه: اخیراً موج جدیدی در پژوهشهای مربوط به خودشیفتگی توسط روانشناسان شخصیت و بالینی، با گسترش ابزار معروفی به نام پرسشنامۀ شخصیت خودشیفته ایجاد شده است. هدف از مطالعۀ حاضر بررسی مقدماتی ویژگیهای روانسنجی نسخۀ فارسی پرسشنامۀ شخصیت خودشیفته 40 سؤالی در جمعیت ایرانی بود.
روش: نمونۀ پژوهش شامل 410 نفر دانشجوی سال 1390 با میانگین سنی 26/25 (234 مرد و 176 زن) بود که با روش نمونهگیری تصادفی طبقهای انتخاب شدند. آزمودنیها به پرسشنامۀ شخصیت خودشیفته، مقیاس خودشیفتگی پرسشنامۀ چند محوری بالینی میلون-3 و مقیاسهای برون گرایی و توافق جویی پرسشنامۀ ﺷﺨﺼﻴﺖ پنج ﻋﺎﻣﻠﻲ پاسخ دادند. ضرایب پایایی از نوع همسانی درونی و بازآزمایی و روایی همزمان گزارش شد.
یافتهها: نتایج نشان داد که پایایی بازآزمایی و همسانی درونی کل پرسشنامۀ شخصیت خودشیفته به ترتیب برابر با 81/0 و 77/0 بود. همچنین ضرایب همبستگی نمرۀ کل این پرسشنامه با پرسشنامۀ چند محوری بالینی میلون-3 و خرده مقیاس برونگرایی و توافقجویی پرسشنامۀ ﺷﺨﺼﻴﺖ پنج ﻋﺎﻣﻠﻲ به ترتیب برابر با 82/0 و 73/0 و 68/0 محاسبه شد که بیانگر روایی همگرای مناسب پرسشنامۀ شخصیت خودشیفته است.
نتیجهگیری: نتایج تحلیل عامل تأییدی نشان داد که مدل هفت عاملی این پرسشنامه در جامعۀ ایرانی برازش دارد. همچنین نتایج تحلیل عامل چند متغیری نشان داد که میانگین کلی نمرات مردان از نمرات زنان در سطح معنی داری بالاتر است.