سمیره کریمی؛ شکوفه متقی؛ افسانه مرادی
چکیده
سوءاستفاده جنسی از زمره تروماهای ناشی از آسیب میباشد، که سلامت نوجوانان را بهطور جدی تهدید نموده و آنها را نیازمند یاریرسانی حرفهای میکند. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر ذهنآگاهی در بهبود تابآوری و کاهش علائم بالینی نوجوانان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه ناشی از آزار جنسی انجام شد. طرح پژوهش تک ...
بیشتر
سوءاستفاده جنسی از زمره تروماهای ناشی از آسیب میباشد، که سلامت نوجوانان را بهطور جدی تهدید نموده و آنها را نیازمند یاریرسانی حرفهای میکند. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر ذهنآگاهی در بهبود تابآوری و کاهش علائم بالینی نوجوانان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه ناشی از آزار جنسی انجام شد. طرح پژوهش تک آزمودنی با دوره پیگیری بود. جامعه آماری شامل کلیه دختران مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه ناشی از آزار جنسی 12 تا 18 سال بود که در سال 1399 به مرکز اورژانس اجتماعی شهرستان ایذه مراجعه نمودند. دو نفر به شیوه نمونهگیری هدفمند انتخاب شدند. برای هر کدام از شرکت کنندگان 3 جلسه خط پایه در نظر گرفته شد. ارزیابیها با استفاده از مقیاس نشانگان اختلال استرس پس از سانحه کودکان (فوآ و همکاران، 2018) و پرسشنامه تابآوری (کانر و دیویدسون، 2003) در مرحله خط پایه، جلسات مداخله و یک ماه بعد از پایان درمان (پیگیری) انجام گرفت. مداخله بهصورت انفرادی بر اساس ذهن آگاهی در 8 جلسه انجام گرفت. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از تحلیل بصری نمودار، درصد بهبودی و شاخص درصد پایا انجام شد. یافتهها نشان داد هر دو مراجع با شروع مداخله روند کاهشی و رو به بهبودی را در طراز نمرات مقیاس نشانگان اختلال استرس پس از سانحه و روند افزایشی و رو به بهبودی را در طراز نمرات مقیاس تاب-آوری کانر و دیویدسون نشان دادند. آزمودنیها این نتایج را تا یک ماه پس از درمان حفظ نمودند. براساس یافتههای پژوهش پیشنهاد میشود که درمانگران حوزة کودک و نوجوان، جهت افزایش تاب-آوری و بهبود علایم ناشی از استرس از رویکردهای ذهن آگاهی جهت اثربخشی بیشتر استفاده کنند.