سعیده سبزیان؛ مهرداد کلانتری؛ حسینعلی مهرابی
دوره 5، شماره 20 ، آذر 1394، ، صفحه 245-262
چکیده
هدف از اجرای این پژوهش تعیین اثربخشی بازی مشترک مادر - کودک بر علائم اختلال کمبود توجه / بیش فعالی در دانشآموزان پسر دوره ابتدایی شهر اصفهان بود. بر این اساس، در قالب یک مطالعه نیمه تجربی همراه با گروه کنترل و با ارزیابی بهصورت پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری، تعداد 32 دانشآموز پسر دارای نمره بالا در دسته مقیاسهای اختلالات رفتار ...
بیشتر
هدف از اجرای این پژوهش تعیین اثربخشی بازی مشترک مادر - کودک بر علائم اختلال کمبود توجه / بیش فعالی در دانشآموزان پسر دوره ابتدایی شهر اصفهان بود. بر این اساس، در قالب یک مطالعه نیمه تجربی همراه با گروه کنترل و با ارزیابی بهصورت پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری، تعداد 32 دانشآموز پسر دارای نمره بالا در دسته مقیاسهای اختلالات رفتار ایذایی CSI-4 از مدارس ابتدایی شهر اصفهان به شیوه در دسترس انتخاب و به شیوه تصادفی به گروههای آزمایش و کنترل گمارده شدند (16=n2=n1). آزمودنیهای گروه آزمایش یک دوره هشت جلسهای بهصورت هفتگی با مشارکت مادران و بازی با کودک دریافت کردند، درحالیکه آزمودنیهای گروه کنترل در لیست انتظار مداخله قرار گرفتند. آزمودنیهای دو گروه با استفاده از فرم والد چکلیست مرضی کودکان (CSI-4) مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس نشان داد که ارائه مداخله بازی مشترک مادر - کودک باعث کاهش 9/57% علائم کمبود توجه و کاهش 2/28% علائم بیشفعالی و کاهش 55% علائم نوع مرکب این اختلال در پسآزمون میشود (05/0p<). علاوه بر این، مداخله در مرحله پیگیری هم باعث کاهش 2/54% علائم کمبود توجه، کاهش 5/22% علائم بیشفعالی و کاهش 1/58% علائم نوع مرکب این اختلال شد (05/0p<).بر اساس یافتههای این پژوهش میتوان نتیجه گرفت ارائه مداخله مبنی بر آموزش بازی مشترک مادر - کودک در کاهش علائم کمبود توجه و بیش فعالی مؤثر بوده است و با استفاده از این روش مداخلهای، ضمن کاهش شدت علائم بیش فعالی - کمبود توجه، میتوان در جهت بهبود رابطه مادر و کودک بیشفعال و جلوگیری از تبدیل این اختلال به سایر اختلالات رفتاری استفاده کرد.
سمیه زادهوش؛ حمید طاهرنشاطدوست؛ فرشته حقیقت؛ کاظم رسول زاده طباطبایی؛ مهرداد کلانتری
دوره 1، شماره 3 ، تیر 1390، ، صفحه 21-42
چکیده
پژوهش حاضر به منظور بررسی اثربخشی گروه درمانی شناختی- رفتاری، بر رضایت زناشویی بانوان انجام پذیرفت. نمونه پژوهش شامل 22 نفر از بانوان مراجعه کننده به کلینیکهای شهر تهران بود که به شیوه در دسترس، انتخاب و بطور تصادفی در گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایش 8 جلسه درمان شناختی- رفتاری با جهتگیری مذهبی دریافت کرد و گروه کنترل ...
بیشتر
پژوهش حاضر به منظور بررسی اثربخشی گروه درمانی شناختی- رفتاری، بر رضایت زناشویی بانوان انجام پذیرفت. نمونه پژوهش شامل 22 نفر از بانوان مراجعه کننده به کلینیکهای شهر تهران بود که به شیوه در دسترس، انتخاب و بطور تصادفی در گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایش 8 جلسه درمان شناختی- رفتاری با جهتگیری مذهبی دریافت کرد و گروه کنترل هیچ مداخلهای دریافت نکرد. ابزارهای به کار رفته در این پژوهش عبارت بودند از پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ و پرسشنامه نگرش مذهبی، که هر دو از روایی و پایایی بالایی برخوردار بودند.
نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس نشان داد گروهی که تحت درمان شناختی- رفتاری با جهتگیری مذهبی قرار گرفتند در مقایسه با گروه کنترل به طور معناداری (0001/0>P) نمرات بالاتری را در پس آزمون در نمرات رضایت زناشویی گزارش کردند. نتیجه پژوهش حاضر علاوه بر اینکه مؤید تحقیقات قبلی مبنی بر اثرگذاری درمان شناختی- رفتاری و راهبردهای مذهبی در درمان میباشد، راهکار جدیدی را برای درمان مناسب اختلافات زناشویی ارائه میدهد.