سپیده برغندان؛ مرتضی ترخان؛ نیما قائمی خمامی
دوره 2، شماره 8 ، مهر 1391، ، صفحه 140-165
چکیده
زمینه : نوجوانی یکی از مراحل مهم تحول انسان به شمار میآید که با عوامل تنیدگی زای فراوانی همراه میباشد. این دوره معرف تغییر عمیقی است که کودک را از بزرگسال جدا ساخته و دگرگونیهای مختلفی در او به وجود میآورد. همه افراد در زندگی با چالشها و مشکلاتی مواجه میشوند، با این حال هرکس به شیوهی خود به مسایل پاسخ میدهد.
هدف: هدف از ...
بیشتر
زمینه : نوجوانی یکی از مراحل مهم تحول انسان به شمار میآید که با عوامل تنیدگی زای فراوانی همراه میباشد. این دوره معرف تغییر عمیقی است که کودک را از بزرگسال جدا ساخته و دگرگونیهای مختلفی در او به وجود میآورد. همه افراد در زندگی با چالشها و مشکلاتی مواجه میشوند، با این حال هرکس به شیوهی خود به مسایل پاسخ میدهد.
هدف: هدف از انجام این پژوهش تعیین نقش آموزش مدیریت خشم بر سازگاری دانش آموزان میباشد.
روش: پژوهش حاضر از نوع تحقیق نیمه آزمایشی با طرح دو گروهی پیش آزمون- پس آزمون با گروه آزمایش و کنترل میباشد. برای اندازه گیری متغیرها از پرسشنامه سازگاری AISS ویژه دانش آموزان دبیرستانی بهره گیری شده است. نمونه آماری این پژوهش شامل 30 نفر از دانش آموزان دختر مقطع دبیرستان شهر رشت میباشد که با روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدهاند.
یافتهها: نتایج نشان داد که F مشاهده شده از نظر آماری معنی دار میباشد.
نتیجه گیری: بر اساس یافتهها، اجرای برنامه آموزش مدیریت خشم میتواند در بالا بردن سازگاری اجتماعی دانش آموزان مؤثر بوده و از شدت ناسازگاری آنان بکاهد.
دکتر منصور بیرامی؛ فاطمه نعمتی سوگلی تپه؛ شهریار رزمی
دوره 1، شماره 1 ، دی 1389، ، صفحه 62-76
چکیده
هدف: پژوهش حاضر، با هدف ارزیابی تأثیر آموزش گروهی مهارتهای مدیریت خشم و آرمیدگی بر کاهش نشانههای اضطراب، افسردگی و خشم در بیماران قلبی، پس از جراحی بایپس عروق کرونر، انجام شده است.
روش: در قالب طرح پژوهش نیمهتجربی، 40 بیمار مبتلا به اختلال کرونری قلب با دامنه سنی 65 – 35 سال که برای اولین بار تحت جراحی بایپس قرار گرفته بودند، ...
بیشتر
هدف: پژوهش حاضر، با هدف ارزیابی تأثیر آموزش گروهی مهارتهای مدیریت خشم و آرمیدگی بر کاهش نشانههای اضطراب، افسردگی و خشم در بیماران قلبی، پس از جراحی بایپس عروق کرونر، انجام شده است.
روش: در قالب طرح پژوهش نیمهتجربی، 40 بیمار مبتلا به اختلال کرونری قلب با دامنه سنی 65 – 35 سال که برای اولین بار تحت جراحی بایپس قرار گرفته بودند، انتخاب شدند و به تصادف در گروههای آزمایش و گواه جایگزین شدند. جهت اندازهگیری متغیرها، از پرسشنامههای اضطراب و افسردگی بک و مقیاس خشم MMPI-2 استفاده شد. تحلیل دادهها با بهرهگیری از روش آماری تحلیل کوواریانس انجام شد.
یافتهها: نتایج نشان داد که برنامه آموزش گروهی مهارتهای مدیریت خشم و آرمیدگی، بطور معنیداری موجب کاهش نشانههای اضطراب (001/0p<) و افسردگی (001/0p<) و خشم (001/0p<) در بیماران گروه آزمایش شده است که چنین تغییری در بیماران گروه گواه مشاهده نشد.
نتیجهگیری: با توجه به تأثیر آموزش مهارتهای مدیریت خشم و آرمیدگی بر کاهش نشانههای هیجانی منفی بیماران، بکارگیری این روش در کلیه سطوح پیشگیری و درمان بیماریهای کرونری قلب، ضروری به نظر میرسد.