سعید یوسفی؛ ابوالفضل قدمی؛ عنایت اله زمان پور
چکیده
هدف: هدف از پژوهش حاضر تعیین تأثیر درمان گروهی روانشناسی مثبت نگر بر تابآوری و اضطراب مرگ در بین افراد مبتلابه بیماری کرونا بود.روششناسی پژوهش: این پژوهش ازنظر هدف کاربردی و ازنظر روششناسی از نوع پژوهشهای نیمه از مایشی با طرح پیشآزمون – پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه بیماران بستری در بیمارستان ...
بیشتر
هدف: هدف از پژوهش حاضر تعیین تأثیر درمان گروهی روانشناسی مثبت نگر بر تابآوری و اضطراب مرگ در بین افراد مبتلابه بیماری کرونا بود.روششناسی پژوهش: این پژوهش ازنظر هدف کاربردی و ازنظر روششناسی از نوع پژوهشهای نیمه از مایشی با طرح پیشآزمون – پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه بیماران بستری در بیمارستان قائم واقع در شهر مشهد در سال ۱۴۰۰ بود. با توجه به جامعه آماری تعداد ۳۰ نفر (هر گروه ۱۵ نفر) به شیوه نمونهگیری در دسترس انتخاب و بهصورت تصادفی در دو گروه گمارده شدند. جهت سنجش متغیرها از ابزار پرسشنامه اضطراب مرگ تمپلر (۱۹۷۰) و تابآوری کو نور و دیوید سون (۲۰۰۳) استفاده شد. دادههای جمعآوریشده با استفاده از نرمافزار SPSS-23 و روش آماری تحلیل کوواریانس تک متغیره (ANCOVA) تجزیهوتحلیل شدند.یافتهها: نتایج نشان داد که آموزش گروهی مبتنی بر مثبت نگری بر تابآوری با ۷۹۹/۳۱=F(1,37) و اضطراب مرگ با ۴۶۷/۴۶=F(1,37) افراد تأثیر داشته است که این مقادیر (۰٫۰۱α≤) معنادار بوده است.بحث و نتیجهگیری: با توجه به این نتایج میتوان گفت درمان روانشناسی مثبت نگر برافزایش تابآوری و کاهش اضطراب مرگ مؤثر بوده و میتوان از این درمان در جهت افزایش تابآوری و کاهش اضطراب مرگ در افراد مبتلابه بیماری کرونا استفاده کرد.
فاطمه یعقوبیان؛ محمد باقر کجباف؛ حسینعلی مهرابی
چکیده
اهداف: سالمندی علاوه بر ناتوانی های فیزیکی و بیماری های مزمن بر مشکلات رفتاری و روان شناختی نیز اثرگذار است. این پژوهش با هدف بررسی مقایسه اثربخشی بسته مداخله ای مرگ محور بر اساس دیدگاه مولوی با درمان ACT بر میزان اضطراب مرگ در سالمندان شهر اصفهان انجام شد. مواد و روش ها: طرح این پژوهش به صورت نیمه تجربی با دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل ...
بیشتر
اهداف: سالمندی علاوه بر ناتوانی های فیزیکی و بیماری های مزمن بر مشکلات رفتاری و روان شناختی نیز اثرگذار است. این پژوهش با هدف بررسی مقایسه اثربخشی بسته مداخله ای مرگ محور بر اساس دیدگاه مولوی با درمان ACT بر میزان اضطراب مرگ در سالمندان شهر اصفهان انجام شد. مواد و روش ها: طرح این پژوهش به صورت نیمه تجربی با دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل و ارزیابی به صورت پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری یک ماهه است. نمونه گیری به صورت چند مرحله ای صورت گرفت. در مرحله اول، از میان مناطق شهر اصفهان، منطقۀ 8 و 2 به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. در مرحله دوم، از میان سالمندان این مناطق که مقیم آسایشگاه نبودند، 36 نفر به صورت هدفمند و بر اساس ملاک های ورودی پژوهش انتخاب شدند. سپس این مراجعان به روش گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل قرار گرفتند(هر گروه،12 نفر). ابزار به کار رفته در این پژوهش مقیاس اضطراب مرگ(DAS) بوده که از روایی و پایایی خوبی برخوردار بوده است. بعد از اجرای پرسشنامه ها، فرضیه های پژوهش با روش تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر مورد آزمون قرار گرفت. یافته ها: مقایسه میانگین نمرات اضطراب مرگ در گروه های مورد مطالعه نشان داد، تفاوت معناداری بین نمرات متغیر اضطراب مرگ آزمودنی ها در گروه ها وجود دارد(01/0p <). لذا نتیجه گرفته می شود که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و بسته مداخله ای مرگ محور بر اساس دیدگاه مولوی در کاهش اضطراب مرگ آزمودنی ها موثر بوده است. همچنین بین دو گروه مداخله ای در تاثیر گذاری بر اضطراب مرگ تفاوت معناداری وجود نداشت. نتیجه گیری: در مجموع این پژوهش می تواند حمایت های تجربی برای درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و بسته مداخله ای مرگ محور بر کاهش اضطراب مرگ فراهم کند.