جمشید جراره؛ امید سیفوری؛ مدینه امیری
چکیده
پژوهش حاضر با هدف پیش‌بینی اختلالات شخصیت بر اساس ترومای پیچیده با میانجی‌گری توانمندی ایگو انجام شد. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود، جامعه آماری پژوهش حاضر، کلیه دانشجویان دختر و پسر دوره کارشناسی دبیری دانشگاه تربیت دبیر شهید رجائی تهران در نیمسال اول سال تحصیلی 1400-1399 بود. تعداد 161 نفر دختر و پسر به روش نمونه‌گیری تصادفی ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف پیش‌بینی اختلالات شخصیت بر اساس ترومای پیچیده با میانجی‌گری توانمندی ایگو انجام شد. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود، جامعه آماری پژوهش حاضر، کلیه دانشجویان دختر و پسر دوره کارشناسی دبیری دانشگاه تربیت دبیر شهید رجائی تهران در نیمسال اول سال تحصیلی 1400-1399 بود. تعداد 161 نفر دختر و پسر به روش نمونه‌گیری تصادفی در دسترس در این پژوهش شرکت نمودند. برای گردآوری داده‌های پژوهش از مقیاس‌های پرسشنامه شخصیت (SCID-II)، پرسشنامه روابط ابژه بل (BORI) و مقیاس توانمندی ایگو (PIES) استفاده شد. داده‌های جمع‌آوری‌شده از طریق ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها نشان داد کلیه متغیرهای پژوهش با یکدیگر همبستگی معناداری دارند. ترومای پیچیده 34/5-% از واریانس توانمندی ایگو را به‌صورت منفی تبیین نموده است. ترومای پیچیده با نقش میانجی توانمندی ایگو توانسته است 25/1% از واریانس اختلالات شخصیت در دانشجو معلمان را پیش‌بینی کند. همچنین ترومای پیچیده توانسته است به‌تنهایی 41/7% از واریانس اختلالات شخصیتی در دانشجو معلمان را تبیین کند. به‌طورکلی زمانی که ترومای پیچیده از دوران کودکی در دانشجو معلمان شکل‌گرفته باشد، ایگو هم ضعیف رشد می‌کند و درنتیجه دانشجو معلمان در معرض اختلالات شخصیت قرار می گیرند.
مینا باقری نژاد؛ رسول روشن چسلی؛ محمد آرش رمضانی؛ کاظم رسول زاده طباطبایی
چکیده
سابقه‌ی ترومای پیچیده در کودکی می‌تواند به تأثیرات روان‌شناختی قابل توجهی در بزرگسالی منجر شود که یکی از مهم‌ترین آن‌ها ادراک-های ناسازگارانه از خود است. هدف مطالعه‌ی حاضر، فراهم کردن درکی عمیق از چگونگی ادراک خود در مراجعان بزرگسال ایرانی است که سابقه‌ای از ترومای پیچیده در کودکی داشته‌اند. روش پژوهش، پدیدارشناسی تفسیری است ...
بیشتر
سابقه‌ی ترومای پیچیده در کودکی می‌تواند به تأثیرات روان‌شناختی قابل توجهی در بزرگسالی منجر شود که یکی از مهم‌ترین آن‌ها ادراک-های ناسازگارانه از خود است. هدف مطالعه‌ی حاضر، فراهم کردن درکی عمیق از چگونگی ادراک خود در مراجعان بزرگسال ایرانی است که سابقه‌ای از ترومای پیچیده در کودکی داشته‌اند. روش پژوهش، پدیدارشناسی تفسیری است که یک روش کیفی است. برای این منظور، 12 مراجع (8 زن و 4 مرد) با سابقه‌ای از ترومای پیچیده (غفلت هیجانی و فیزیکی و سوءرفتار هیجانی، فیزیکی و جنسی) که به دو کلینیک روان‌شناسی در تهران مراجعه کرده بودند با استفاده از نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند. برای جمعآوری دادهها از روش مصاحبه عمیق استفاده شد. مصاحبهها ضبط و کلمه به کلمه پیاده شد و با استفاده از روش هفت مرحلهای کلایزی تحلیل شد. دو مؤلفهی اصلی به نامهای درک مرکزی از خود و راهبردهای مقابلهای استخراج شد. درک مرکزی از خود، شامل دو طبقهی اصلی شرم ناسازگارانه و ترس ناسازگارانه بود؛ و راهبردهای مقابلهای، شامل پنج طبقه اصلی اجتناب، برگرداندن خشم نسبت به خود و رفتارهای جبرانی بود. یافته‌ها مورد بحث و بررسی قرار گرفتهاست.
