نادر حاجلو؛ سعید پورعبدل؛ شهرزاد سراوانی؛ ناصر صبحی قراملکی؛ بابک موسوی
چکیده
هدف این پژوهش، بررسی اثربخشی زوجدرمانی شناختی رفتاری بر بهبود بهزیستی اجتماعی زوجین دارای تعارض زناشویی بود. این پژوهش به شیوهی نیمهآزمایشی و با طرح پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل اجرا شد. جامعه آماری پژوهش حاضر، شامل 160 زوج دارای تعارض زناشویی مراجعهکننده به 4 کلینیک مشاوره و روانشناسی در سال 1397 در شهر تهران بودند. نمونه ...
بیشتر
هدف این پژوهش، بررسی اثربخشی زوجدرمانی شناختی رفتاری بر بهبود بهزیستی اجتماعی زوجین دارای تعارض زناشویی بود. این پژوهش به شیوهی نیمهآزمایشی و با طرح پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل اجرا شد. جامعه آماری پژوهش حاضر، شامل 160 زوج دارای تعارض زناشویی مراجعهکننده به 4 کلینیک مشاوره و روانشناسی در سال 1397 در شهر تهران بودند. نمونه مورد مطالعه در این پژوهش 32 زوج دارای تعارض زناشویی مراجعهکننده به 4 کلینیک مشاوره و روانشناسی در سال 1397 بود که به صورت نمونهگیری خوشهای انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند (16 زوج برای هر گروه). برای جمعآوری دادهها از مقیاس سازگاری زناشویی اسپانیر (1976)، پرسشنامه بهزیستی اجتماعی کییز (1998) استفاده شد. برای تحلیل دادهها از آزمون آماری تحلیل کوواریانس چند متغیری (MANCOVA) با استفاده از نرمافزار SPSS-22 استفاده شد. نتایج نشان داد که زوجدرمانی شناختی رفتاری بر مؤلفههای همبستگی اجتماعی، انسجام اجتماعی، مشارکت اجتماعی، شکوفایی اجتماعی و پذیرش اجتماعی، زوجین دارای تعارض زناشویی مؤثر است (001/0P<). با توجه به این نتایج میتوان گفت زوجدرمانی شناختی-رفتاری با تمرکز بر شناختهای منفی و اصلاح آنها منجر به تغییرات هیجانی و رفتاری میشود که این امر بر بهبود بهزیستی اجتماعی آنها نیز مؤثر است.