فریده سادات حسینی؛ لیلا کامران
چکیده
هدف: این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی آموزش ذهنآگاهی بر آشفتگی ذهنی وضربآهنگ شناختی کند بزرگسالان دارای اختلال نارسایی توجه/ بیشفعالی انجام شده است.روش شناسی پژوهش: روش پژوهش شبهآزمایشی با گروه کنترل و طرح پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری و جامعه آماری شامل بزرگسالان شهر شیراز بود که دارای اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی بودند و ...
بیشتر
هدف: این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی آموزش ذهنآگاهی بر آشفتگی ذهنی وضربآهنگ شناختی کند بزرگسالان دارای اختلال نارسایی توجه/ بیشفعالی انجام شده است.روش شناسی پژوهش: روش پژوهش شبهآزمایشی با گروه کنترل و طرح پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری و جامعه آماری شامل بزرگسالان شهر شیراز بود که دارای اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی بودند و به مرکز مشاوره دانشگاه شیراز در سال 1400-1401 مراجعه کرده بودند. به روش نمونهگیری در دسترس 10 نفر که ویژگیهای لازم را داشتند در گروه آزمایش و 10 نفر در گروه کنترل قرار گرفتند. ابزار پژوهش شامل مقیاس درجهبندی اختلال نارسایی توجه/ بیشفعالی بزرگسالان بارکلی، پرسشنامه آشفتگی ذهنی MWQ و برنامه آموزش ذهنآگاهی بود که طی 8 جلسه ۴۵ دقیقهای، یکبار در هفته در مورد گروه آزمایش اجرا شد. دادههای حاصل از پرسشنامهها در دو گروه در سه مرحله اندازهگیری شد و با تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر و نرمافزار آماری SPSS نسخه ۲۲ تجزیه وتحلیل گردید.یافتهها: نتایج بیانگر تغییرات نمرات شرکتکنندگان از پیشآزمون به پسآزمون است، به نحوی که آموزش ذهنآگاهی بر بهبود آشفتگی ذهنی و ضربآهنگ شناختی کند بزرگسالان دارای اختلال نارسایی توجه/ بیشفعالی اثر داشته (p<0.05) و این تأثیر در مرحله پیگیری دو ماهه پایدار مانده است (p<0.05).بحث و نتیجهگیری: از آنجا که آموزش ذهنآگاهی در کاهش علائم مرتبط با بیشفعالی موثر بوده است؛ میتوان از آن به عنوان روش مداخلهای مؤثری برای بهبود آشفتگی ذهنی و ضربآهنگ شناختی کند بزرگسالان دارای اختلال نارسایی توجه/ بیشفعالی و نیز سایر افرادی که دچار ناتوانیهای مشابه هستند استفاده کرد.