دانشگاه علامه طباطبائی
مطالعات روانشناسی بالینی
2322-3189
2476-6410
8
29
2018
02
20
اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد کودکان مبتلا به درد مزمن (CHACT) بر نشانههای درونیسازی شدهی کودکان 7 تا 12 ساله مبتلا به درد مزمن
1
19
FA
سهیلا
قمیان
0000-0001-5498-4808
دانشجوی دکتریروان شناسی بالینی، دانشگاه شاهد
soheila_ghomian@yahoo.com
محمدرضا
شعیری
0000-0002-2037-3475
دانشیار دانشگاه شاهد
shairigm@gmail.com
10.22054/jcps.2018.8312
هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد کودکان مبتلا به درد مزمن (CHACT) بر نشانههای درونیسازی شدهی کودکان 7 تا 12 ساله است. در این پژوهش شبه تجربی، ابتدا با توجه به معیارهای درد مزمن، تعدادی از کودکان مبتلا به درد مزمن، از بیمارستانهای تخصصی و فوق تخصصی کودکان تهران (از قبیل کودکان مفید، مرکز طبی کودکان، حضرت علیاصغر و بهرامی) در سال 1392، به روش نمونهگیری در دسترس، انتخاب شدند. از میان کودکان انتخاب شده،20 کودک که با توجه به نظر والدینشان آمادگی شرکت در این پژوهش را داشتند و از ملاکهای شمول برخوردار بودند، انتخاب شدند و در گروه آزمایش (10 نفر) و کنترل (10 نفر)، قرار گرفتند. پروتکل CHACT بر روی گروه آزمایش، به مدت 8 جلسه اجرا شد. مقیاس سیاهه رفتاری کودک (CBCL)، در مرحلهی پیشآزمون، پسآزمون، پیگیری اول (5/1 ماه پس از اتمام درمان) و پیگیری دوم (5 ماه پس از اتمام درمان)، در هر دو گروه اجرا شد و با کمک تحلیل واریانس مانکوا مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج این پژوهش نشان داد که گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل تغییر معناداری را در نشانههای درونیسازی شده در مراحل متعدد نمایان ساخته و این تغییر بعد از پایان درمان، در دو مرحله پیگیری اولیه و ثانویه ادامه داشته است. با توجه به تاثیر پروتکل بهکار رفته در این تحقیق بر نشانههای درونیسازی شدهی کودکان، میتوان گفت که میتوان این پروتکل را در عرصهی بالینی مخصوصا در رابطه با بهبود نشانههای درونیسازی شدهی کودکان به کار گرفت.
درد مزمن,پذیرش,تعهد,کودکان,نشانه های درونی سازی شده
https://jcps.atu.ac.ir/article_8312.html
https://jcps.atu.ac.ir/article_8312_c2bb0db35de84e03c56f53202dc6cf56.pdf
دانشگاه علامه طباطبائی
مطالعات روانشناسی بالینی
2322-3189
2476-6410
8
29
2018
02
20
اثربخشی آموزش شایستگیهیجانی بر اضطراب، حلمسئله اجتماعی و حافظهکاری کودکان
21
43
FA
مائده
عباستباربزرودی
گروه روانشناسی عمومی ،دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی،دانشگاه خوارزمی،کرج،ایران
maede.abbastabar@yahoo.com
هادی
هاشمی رزینی
روانشناسی عمومی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه خوارزمی، کرج، ایران
hadi_hashemie@yahoo.com
محمدحسین
عبداللهی
روانشناسی عمومی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه خوارزمی، کرج، ایران
abdollahimh@yahoo.fr
10.22054/jcps.2018.8313
هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش شایستگی هیجانی بر اضطراب،حلمسئله اجتماعی وحافظه کاری کودکان بوده است روش پژوهش نیمهآزمایشی با استفاده از پیش آزمون – پس آزمون باگروه کنترل بود. نمونه آماری عبارت بود از 30 نفر از دانشآموزان دختر مقطع ابتدایی که از طریق نمونهگیری تصادفی خوشه ای انتخاب و به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند (هر گروه 15 نفر). ارزیابی با استفاده از مقیاس چندبعدی اضطراب کودکان(MASC)، پرسشنامه تجدید نظر شده حل مسئله اجتماعی (SPSI-R) و آزمون حافظۀ کاری دانیمن و کارپنتر(1980) انجام شد.گروه آزمایش، برنامۀ آموزش شایستگی هیجانی را بر اساس دو برنامه پیشگیری مبتنی بر هیجان EBP ایزارد و همکارانش(2008،2004) و و مداخلهی مبتنی بر دانش هیجانی کول(2009) برگرفته ازحصارسرخی(1395)، به تعداد 10 جلسه 60 دقیقه ای دریافت کردند. نتایج حاصل از آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیره و چند متغیره نشان داد که بین نمره اضطراب، حلمسئله سازنده و حافظهکاری در کودکان گروه آزمایش در پسآزمون وگروه کنترل تفاوت معناداری وجود دارد. نتایج این پژوهش نشان داد که برنامه آموزش شایستگی هیجانی میتواند روش مؤثری برای کاهش اضطراب و افزایش توانایی حلمسئله سازنده،حافظۀکاری کودکان باشد.
اضطراب,حلمسئله اجتماعی,حافظهکاری,شایستگی هیجانی,کودکان
https://jcps.atu.ac.ir/article_8313.html
https://jcps.atu.ac.ir/article_8313_518df09d94807145144f6caa1724ff5a.pdf
دانشگاه علامه طباطبائی
مطالعات روانشناسی بالینی
2322-3189
2476-6410
8
29
2018
02
20
مقایسه اثربخشی اصلاح سوگیری شناختی تفسیری مثبتI) CBM-)، اصلاح سوگیری شناختی مبتنی بر خود-زایی و آموزش شناختی-رفتاری کامپیوتری بر افسردگی
45
67
FA
علی
نیک بخت
دانشجوی دکتری تخصصی روان شناسی دانشگاه اصفهان
nikbakht472@gmail.com
حمیدطاهر
نشاط دوست
0000-0001-6368-0769
ریاست دانشکده ی روان شناسی و علوم تربیتی دانشگاه اصفهان. عضو هیأت علمی گروه روان شناسی
h.neshat@edu.ui.ac.ir
حسینعلی
مهرابی
0000-0001-5193-1962
عضو هیأت علمی گروه روان شناسی دانشگاه اصفهان
h.mehrabi@edu.ui.ac.ir
10.22054/jcps.2018.8314
افراد افسرده تمایل دارند اطلاعات منفی را آسان تر از اطلاعات مثبت یا خنثی پردازش یا یاداوری کنند. روشی که اخیرا اصلاح ارزیابی های خاطرات مزاحم را نوید داده است، اصلاح سوگیری شناختی کامپیوتری است. اصلاح سوگیری شناختی، شامل آموزش راههای جدید پردازش اطلاعات برای تغییر سوگیریهای پردازشی مانند توجه انتخابی و سوگیریهای تفسیری است. هدف از این پژوهش، تعیین اثربخشی 4 هفته اجرای CBM-I مثبت و CBM-I مبتنی بر خود-زایی بر دانشجویان دارای علائم افسردگی و مقایسه آنها با آموزش شناختی-رفتاری کامپیوتری بود. پژوهش حاضر، یک پژوهش شبه آزمایشی با سه گروه و شامل پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری است. 51 دانشجوی شرکت کننده، به طور تصادفی به گروه CBM-I استاندارد، خود-زایی و آموزش شناختی-رفتاری کامپیوتری گمارده شدند. با استفاده از پرسشنامهها و درجهبندیهای مربوط به خلق، سوگیری تفسیری، سوگیری حافظه و نگرشهای ناکارآمد، نتایج بررسی شد. هم CBM-I استاندارد هم خود-زایی و هم آموزش شناختی-رفتاری کامپیوتری به طور معنیداری کاهش علائم افسردگی، افزایش خلق، افزایش سوگیری تفسیری مثبت، افزایش سوگیری مثبت حافظه و کاهش سوگیری منفی حافظه را نشان دادند. در هیچکدام از متغیرها تفاوت معنیداری بین مداخلههاوجود نداشت، فقط در مورد سوگیری مثبت حافظه، روش خود-زایی به طور معنیداری از روش شناختی-رفتاری- نه از CBM-I استاندارد- برتر بود.
اصلاح سوگیری شناختی,تصویرسازی مثبت,خود-زایی,آموزش شناختی-رفتاری کامپیوتری,افسردگی
https://jcps.atu.ac.ir/article_8314.html
https://jcps.atu.ac.ir/article_8314_9e34a445b879edb2c223eae0778e3f51.pdf
دانشگاه علامه طباطبائی
مطالعات روانشناسی بالینی
2322-3189
2476-6410
8
29
2018
02
20
تعیین اثربخشی درمان فراشناختی بر علایم افسردگی و امید به زندگی زنان مبتلا به سرطان پستان
69
95
FA
اینچه ناز
اسدزاده
naziasadzadeh@yahoo.com
naziasadzadeh@yahoo.com
مجید
محمود علیلو
استاد گروه روان شناسی دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی دانشگاه تبریز
alilo@yahoo.com
10.22054/jcps.2018.8315
پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان فراشناختی بر کاهش علایم افسردگی و امید به زندگی زنان مبتلا به سرطان پستان انجام پذیرفت. این مطالعه بر روی سه بیمار از بین بیماران مبتلا به سرطان پستان انجمن حمایت از زنان مبتلا به سرطان پستان شهرستان تبریز در چارجوب طرح تجربی تک موردی با استفاده از طرح خطوط پایه چندگانه پلکانی طی هشت جلسه، انجام شد. ابزارهای مورد استفاده شامل پرسشنامه افسردگی BDI –II Beck و پرسشنامه امید به زندگی بود. نتایج تحلیل نشان داد بیشترین درصد بهبودی در نشانههای جسمانی و عاطفی افسردگی و همچنین در حوزه امید به زندگی 75 درصد و کمترین میزان آن 50 درصد بود، همچنین در حوزه نشانههای شناختی افسردگی نیز بالاترین درصد بهبودی 100 درصد و کمترین میزان50 درصد بود. نتایج نشان داد که این اثربخشی برای هرسه آزمودنی در مرحله پیگیری پایدار بوده است. بر اساس این نتایج میتوان از درمان فراشناختی برای کاهش افسردگی و افزایش امید به زندگی در زنان مبتلا به سرطان پستان استفاده کرد.
درمان فراشناختی,افسردگی,امید به زندگی,سرطان پستان
https://jcps.atu.ac.ir/article_8315.html
https://jcps.atu.ac.ir/article_8315_8a0274afd0df0969ca6c3e3b33e170a6.pdf
دانشگاه علامه طباطبائی
مطالعات روانشناسی بالینی
2322-3189
2476-6410
8
29
2018
02
20
بررسی اثربخشی شناخت در مانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر کاهش کمرویی و افزایش ابراز وجود دختران دوره بلوغ
97
111
FA
ابوالقاسم
مهری نژاد
دانشیار روان شناسی بالینی دانشگاه الزهرا
ab_mehrinejad@yahoo.com
10.22054/jcps.2018.8316
کمرویی یک صفت تاثیرگذار درطیف وسیعی از اختلالات درونی شده و برونی شده در نوجوانان است . هدف پژوهش بررسی اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی در درمان کمرویی و نارسایی ابراز وجود دختران سن بلوغ بود. روش پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با دو گروه آزمایش و کنترل میباشد. جامعهی آماری این پژوهش کلیه دانش آموزان دختر دوره متوسطه اول (سال تحصیلی 95-94) ( پایه7و8) مناطق 7 و 3 تهران بود. با استفاده از نمونه گیری تصادفی ساده 4 مدرسه انتخاب شد. پس از اجرای آزمون کمرویی و ابراز وجود در این 4 مدرسه، 30 نفر که حاضر به دریافت 10 جلسه درمان بودند بصورت در دسترس انتخاب و بصورت تصادفی به دوگروه کنترل و آزمایش تقسیم شدند. برای گروه آزمایش 10 جلسه یک ساعته شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی اجرا گردید. سپس از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد. برای تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافته ها نشان داد شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر کاهش کمرویی و افزایش ابراز وجود در سطح P<0/001 تاثیرمعناداری داشته است. با توجه به یافته های پژوهش حاضر می توان از درمان شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی به عنوان درمان موثر بر کاهش کمرویی و افزایش مهارت های ابراز وجود و جرات مندی استفاده کرد.
کمرویی,ابراز وجود,شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی
https://jcps.atu.ac.ir/article_8316.html
https://jcps.atu.ac.ir/article_8316_71d9ee28a73719a4ceeb2d7e7cb633c9.pdf
دانشگاه علامه طباطبائی
مطالعات روانشناسی بالینی
2322-3189
2476-6410
8
29
2018
02
20
تأثیر آموزش آگاهی سیال به مادران بر بهبود روابط والد- فرزند
113
135
FA
موسی
ریاحی
کارشناسی ارشد مشاوره خانواده دانشگاه علامه طباطبائی تهران
mousariahi@gmail.com
معصومه
اسمعیلی
دانشیار گروه مشاوره دانشگاه علامه طباطبائی تهران
masesmaeily@yahoo.com
سمیه
کاظمیان
استادیار گروه مشاوره دانشگاه علامه طباطبائی تهران
kazemian_somaye@yahoo. com
10.22054/jcps.2018.8317
پژوهش حاضر با هدف تأثیر آموزش آگاهی سیال به مادران بر بهبود روابط والد- فرزند انجام شد. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه اول شهرستان بهارستان (از توابع استان تهران) در سال تحصیلی 94-93 همراه مادرانشان تشکیل میدادند. نمونه حاضر در پژوهش تعداد 24 نفر از دانش آموزان به همراه مادرانشان بودند که روابط خوبی با یکدیگر نداشتند و به روش نمونهگیری خوشهای همراه با مصاحبه انتخاب شده بودند و بهصورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل 12 نفره تقسیم شدند. مادران گروه آزمایش 8 جلسه 120 دقیقهای آموزش آگاهی سیال (1 جلسه در هفته) را دریافت نمودند؛ و گروه کنترل آموزشی دریافت نکرد. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه تعارضات والد-فرزندی موری ای. اشتراوس (2002) بود. در این تحقیق از طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل همراه با پیگیری 90 روزه استفاده شد. تجزیهوتحلیل دادهها از طریق آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیری و تحلیل واریانس یکراهه صورت گرفت. نتیجه پژوهش نشان داد که آموزش آگاهی سیال به مادران موجب کاهش تعارضات والد-فرزند و ابعاد آن (پرخاشگری کلامی و پرخاشگری فیزیکی) در مادران و فرزندان میشود. دیگر یافتهها حاکی از آن بود که آموزش آگاهی سیال به مادران در افزایش توانایی استفاده از راهبردهای استدلالی در مادران و فرزندان به طور معناداری مؤثر بوده است و این یافتهها در مرحله پیگیری حفظ شدند (05/0 p<). بر اساس یافتههای پژوهش حاضر به مشاوران و روان شناسان پیشنهاد میشود از آموزش آگاهی سیال به شیوهی گروهی بهعنوان یک روش کارآمد جهت بهبود روابط والد- فرزند استفاده کنند.
آگاهی سیال,روابط والد- فرزند
https://jcps.atu.ac.ir/article_8317.html
https://jcps.atu.ac.ir/article_8317_331178928c606fac4ce4baef2f5103fe.pdf
دانشگاه علامه طباطبائی
مطالعات روانشناسی بالینی
2322-3189
2476-6410
8
29
2018
02
20
اثربخشی رویکرد طرحوارهدرمانی بر کاهش آسیبهای تعاملی زناشویی مردان دارای شخصیت اجتنابی
137
161
FA
علیرضا
روحی
دکترای مشاوره خانواده، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه اصفهان
roohidehkordi@gmail.com
رضوانالسادات
جزایری
استادیار گروه مشاوره، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه اصفهان
مریم
فاتحیزاده
دانشیار گروه مشاوره، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه اصفهان
عذرا
اعتمادی
دانشیار گروه مشاوره، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه اصفهان
o.etemadi@edu.ui.ac.ir
10.22054/jcps.2018.8318
تعاملات زناشویی به عنوان یکی از مهمترین پیشبینیکنندههای مقطعی سطح کیفیت رابطه زناشویی زوجها شناخته میشود. مطالعه حاضر با هدف تعیین اثربخشی رویکرد طرحواره درمانی بر کاهش میزان آسیبهای تعاملی زناشویی مردان دارای شخصیت اجتنابی صورت گرفت. بدین منظور از روش موردمنفرد با طرح خطپایه چندگانه استفاده گردید. جامعه آماری پژوهش کلیه مردان متأهل دارای شخصیت اجتنابی و شرکتکنندگان پژوهش چهار مرد متأهل دارای شخصیت اجتنابی بودند که به شیوه هدفمند انتخاب شدند. برای شناسایی این افراد از پرسشنامه محققساخته شخصیت اجتنابی استفاده گردید. دو نفر از این شرکتکنندگان طی 19 جلسه و دو نفر دیگر در خلال 20 جلسه تحت درمان با رویکرد طرحوارهدرمانی قرار گرفتند و پیگیری در یک دوره دو ماهه انجام شد. جهت تعیین میزان آسیبهای تعاملی شرکتکنندگان در رابطه زناشویی در مراحل خطپایه از پرسشنامه محققساخته آسیبهای تعاملی افراد اجتنابی استفاده شد. تحلیل دیداری نمودار دادهها بر اساس شاخصهای آمار توصیفی و تحلیل دیداری یافتههای پژوهش حکایت از آن داشت که رویکرد طرحوارهدرمانی در کاهش آسیبهای تعاملی مردان متأهل دارای شخصیت اجتنابی موثر بود. بر این اساس، از طرحوارهدرمانی میتوان جهت کاهش آسیبهای تعاملی افراد دارای شخصیت اجتنابی و افزایش کیفیت زندگی زناشویی آنان استفاده کرد.
طرحوارهدرمانی,آسیبهای تعاملی,رابطه زناشویی,مردان,شخصیت اجتنابی
https://jcps.atu.ac.ir/article_8318.html
https://jcps.atu.ac.ir/article_8318_b4aeab2f412eaf761fb6780b5e723e2c.pdf
دانشگاه علامه طباطبائی
مطالعات روانشناسی بالینی
2322-3189
2476-6410
8
29
2018
02
20
اثربخشی آموزش مثبت اندیشی بر کاهش زورگویی و افزایش استقلال عاطفی نوجوانان شهر طبس
163
181
FA
مریم
صف آرا
عضو هیئت علمی دانشگاه الزهرا (س)
safara_maryam@yahoo.com
محبوبه
معظم آبادی
دانشگاه ازاد
moazzamabadi@yahoo.com
10.22054/jcps.2018.8319
زورگویی پدیدهای ضداجتماعی است که باید با آن برخورد کرد. گرچه چندین مداخلهی ضد زورگویی وجود دارد که در کاهش زورگویی تأثیر دارند، اما مداخلات پیچیدهتر و منظمتر تأثیر بیشتری نسبت به تغییرات آموزشی صرف دارند. لذا پژوهش حاضر با هدف اثربخشی آموزش مثبت اندیشی بر کاهش زورگویی و افزایش استقلال عاطفی نوجوانان شهر طبس انجام شد. پژوهش حاضر از نیمه آزمایشی از نوع طرح پیش آزمون- پس آزمون دوگروهی است. جامعه ی آماری کلیه دانش پسر دوره متوسطه اول شهر طبس در سال تحصیلی 1396-1395 بود. بهمنظور جمعآوری دادهها، نمونهای شامل 30 نفر به روش نمونهگیری تصادفی در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای مورداستفاده جهت دستیابی به اهداف پژوهش عبارت بودند از: مقیاس زورگویی ایلینویز (1999) و مقیاس استقلال عاطفی استنبرگ و سیلوربرگ (1986) جهت تحلیل داده، از روشهای آمار توصیفی مانند محاسبه میانگین، انحراف معیار و آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیره و چند متغیره استفاده شد. نتایج نشان داد، میانگین گروه آزمایش در مولفه های زورگویی کاهش و استقلال عاطفی نسبت به گروه کنترل افزایش یافته است. می توان گفت که آموزش مثبت اندیشی بر کاهش زورگویی و افزایش استقلال عاطفی نوجوانان موثر بوده است. لذا نتایج پژوهش توجه بیشتر دست اندرکاران عرصه تعلیم و تربیت در زمینه کاهش آسیب های دانش آموزی را بیشتر می طلبد.
مثبت اندیشی,زورگویی,استقلال عاطفی,کاهش آسیب,نوجوانان
https://jcps.atu.ac.ir/article_8319.html
https://jcps.atu.ac.ir/article_8319_f772319c7faa886affcb4526fc4e8c83.pdf