TY - JOUR ID - 13246 TI - اثربخشی درمان هیجان محور بر خودکارآمدی والدگری و احساس گناه مادران کودکان دچار آسیب سوختگی JO - مطالعات روان‌شناسی بالینی JA - JCPS LA - fa SN - 2322-3189 AU - خانجانی, مهدی AU - صالحی, ترنم AU - برجعلی, احمد AD - استادیار گروه روانشناسی بالینی دانشکدة روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران. AD - کارشناس ارشد روان‌شناسی عمومی، دانشکدة روان‌شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران. AD - استاد گروه روان‌شناسی بالینی دانشکدة روان‌شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران. Y1 - 2021 PY - 2021 VL - 11 IS - 43 SP - 109 EP - 136 KW - درمان هیجان‌محور KW - خودکارآمدی والدگری KW - احساس گناه KW - سوختگی کودکان DO - 10.22054/jcps.2021.58384.2499 N2 - هدف از پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی درمان هیجان‌محور بر خودکارآمدی والدگری و احساس گناه مادران کودکان دچار آسیب سوختگی است. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی، با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه‌ی آماری پژوهش شامل کلیه مادران با فرزند دچار آسیب سوختگی مراجعه کننده به بیمارستان سوانح و سوختگی تهران (شهید مطهری)، در پاییز 1398 بود. تعداد 30 نفر از این مادران که در پرسشنامه‌ خودکارآمدی والدگری دومکا و همکاران(1996) و احساس گناه آیزنک (2007) نمرات پایین‌‌تری داشتند به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایش به مدت 10 جلسه به صورت هفتگی تحت درمان هیجان‌محور (گرینبرگ، 1986) قرار گرفت. نتایج تحلیل کوواریانس تک متغیره، حاکی از آن بود که بین گروه ‌آزمایش و گواه در متغیر خودکارآمدی علی‌رغم افزایش آن در گروه آزمایش، تفاوت معناداری یافت نشد. اما، درمان هیجان‌محور به‌طور معناداری در کاهش احساس گناه مادران کودکان دچار آسیب سوختگی موثر بود (P<0/05). نتیجه این پژوهش نشان داد که از درمان هیجان‌مدار می‌توان در کاهش احساس گناه و هیجان‌های منفی مادران دارای فرزند با آسیب‌ سوختگی، استفاده نمود. UR - https://jcps.atu.ac.ir/article_13246.html L1 - https://jcps.atu.ac.ir/article_13246_cfe824f3dfa468754a7881e20984cb0c.pdf ER -