امانی، احمد؛ عیسی نژاد، امید؛ و علیپور، الهه (1397). بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد به شیوه گروهی بر آشفتگی زناشویی، تعارض زناشویی و خوشبینی در زنان متأهل مراجعهکننده به مرکز مشاوره کمیته امداد شهر کرمانشاه، روانشناسی و روانپزشکی شناخت، 5 (1)، 42-64.
ایران دوست، فروزان؛ نشاط دوست، حمید طاهر؛ و نادی، محمدعلی. (1393). تأثیر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در کیفیت زندگی زنان مبتلا به کمردرد مزمن. علوم رفتاری، 8، (1): 96-89.
پور فرج عمران، مجید. (1390). اثربخشی درمان گروهی پذیرش و تعهد بر هراس اجتماعی دانشجویان. فصلنامه دانش و تندرستی، 6، (2): 5-1.
تقیلو، صادق، خالدی، عزیزه. (1394). ویژگیهای روانسنجی سیاهه چشمانداز زمان زیمباردو (ZTPI) در نوجوانان. روانسنجی، 4(14), 1-12.
تولایی، سید عباس؛ آزاد فلاح، پرویز؛ و اردکانی، شایسته. (1391). اثربخشی رویکرد پذیرش و تعهد درمانی در کاهش شدت تجربه درد در زنان مبتلا به اختلال سردرد مزمن. روانشناسی بالینی، 14: 50-39.
حر، مریم؛ آقایی، اصغر؛ عابدی، احمد و عطاری، عباس. (1392). تأثیر روش درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد درمانی بر میزان افسردگی بیماران مبتلا به دیابت نوع 2. مجله تحقیقات علوم رفتاری، 11 (2): 128-121.
حیدریان، نرگس. (1392). تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) در درمان زوجهای پریشان. پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشکده علومتربیتی و روانشناسی، دانشگاه شهید چمران اهواز.
رجبی، ساجده؛ و یزد خواستی، فریبا. (1393). اثربخشی درمان گروهی پذیرش و تعهد بر اضطراب و افسردگی زنان مبتلا به بیماریام اس. مجله روانشناسی، 6 (21):39-29.
رسولی علیآبادی، بهاره؛ و کلانتری، مهرداد (1397). اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر افسردگی، عزتنفس و نگرانی تصویر بدنی، بعد از اولین زایمان زنان شهرستان کاشان، عنوان نشریه: مجله پرستاری و مامایی همدان (نسیم دانش 26 (2)، 103 - 112.
روحانی، کامیار (1396). پرستاری بهداشت خانواده، چاپ ششم، انتشارات نشر و تبلیغ بشری، تهران.
ریحانی، طیبه (1393). بررسی تأثیر آموزش خود مراقبتی معنوی بر تحمل پریشانی مادران نوزادان نارس بستری در بخش مراقبت ویژه نوزادان، مجله زنان مامایی و نازایی ایران، 74، 18 -28.
ساریزاده، محمدصادق؛ رفیعی نیا، پروین؛ صباحی، پرویز؛ تمدن، محمدرضا؛ (1397). اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کیفیت زندگی بیماران همودیالیزی: یک مطالعه کارآزمایی آموزشی تصادفی شده، مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان 17 (3)، 241 - 252.
صمدی، افتخارسادات؛ حسنزاده، رمضان؛ و دوستی، یارعلی (1397). اثربخشی آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد برانگیزش پیشرفت و کیفیت زندگی در مدرسه دانش آموزان دختر متوسطه شهر ساری، سلامت اجتماعی، 5 (2)، 151 -158.
علمداری، الهه. (1392). بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر رضایت زناشویی و کیفیت زندگی زوجین نابارور. پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشکده علومتربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی.
علیرضایی، امیر. (1394). بررسی اثربخشی زوجدرمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر افزایش رضایت و عملکرد زناشویی و کاهش نشانههای وسواس در زوجین مبتلا به اختلال وسواس فکری و عملی. کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجفآباد.
کشاورز افشار، حسین؛ رافعی، زهرا؛ و میرزایی، عباس (1397). اثربخشی درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش (ACT) بر اضطراب فراگیر. پایش، 17 (3)، 289- 296.
گل محمدیان، محسن؛ رشیدی، علیرضا؛ و پروانه، آذر (1397). اثربخشی آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تنظیم شناختی هیجان و باورهای خودکارآمدی در دانشجویان دختر، روانشناسی تربیتی، ب 14 (47) 1- 23.
محمدی، مهسا؛ دانش، عصمت؛ و تقی لو، صادق. (1395). پیشبینی امیدواری بر اساس جهتگیری مذهبی و چشمانداز زمان. فصلنامه روانشناسی کاربردی. سال دهم (شماره 2، پیاپی 38)؛ 157-174.
لشنی، لیلا. (1392). اثربخشی مداخله مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) همراه با ذهن آگاهی بر رضایتمندی زناشویی همسران جانبازان ضایعات نخاعی. پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشکده روانشناسی و علومتربیتی، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی.
مرشدی، مهدی؛ داورنیا، رضا؛ زهرا کار، کیانوش؛ محمودی، محمد جلال؛ شاکرمی، محمد. (1394). کارآیی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) بر کاهش فرسودگی زناشویی زوجها. فصلنامه علمی-پژوهشی انجمن علمی پرستاری ایران، شماره 4: 34-24.
هنرپروران، نازنین. (1393). بررسی اثربخشی رویکرد پذیرش و تعهد (ACT) بر بخشش و سازگاری زناشویی زنان آسیبدیده از خیانت همسر. جامعهشناسی زنان (زن و جامعه)، 5، (3)، 150-135.
Forman, E. M., & Herbert, D. (2008).
New directions in cognitive behavior therapy: acceptance based therapies, chapter to appear in W. O’donohue, Je. Fisher, (Eds), cognitive behavior therapy: Applying empirically supported treatments in your practice, 2nd ed. Hoboken, NJ: Wiley, 263-26.
Fortunato, V. J. & Furey, J.T. (2010). The theory of MindTime: The relationships between thinking perspective and time perspective, Personality and Individual Differences,48, 436–441.
Hacker T, Stone P, MacBeth A. (2017). Acceptanceand commitment therapy Do we know enough? Cumulative and sequentialmeta-analyses of randomized controlled trials. Journal of afective disorders; 190: 551-565.
Harris R. (2006). Embracing your demons: An overview of aceeptance and commitment therapy. Psychotherapy in Australia; 21(4):2-8.
Hayes SC, Strosahl KD, Wilson KG. (2011). Acceptance and commitment therapy: The process and practice of mindful change. New York: Guilford Press.
Hayes, S.C., Levin, M.E., Plumb-Vilardaga, J., Villatte, J.L. and Pistorello, J. (2013). Acceptance and Commitment Therapy and Contextual Behavioral Science: Examining the Progress of a Distinctive Model of Behavioral and Cogni- tive Therapy. Behavior Therapy, 44, 180-196.
Larmar, S., Wiatrowski, S., & Lewis-Driver, S. (2014). Acceptance & Commitment Therapy: An Overview of Techniques and Applications. Journal of Service Science and Management, 7; 216-221.
Roditi, D., Robinson, M. E. (2011). The role of psychological interventions in the management of patients with chronic pain. Psychol Res Behav Manage; 4:41-9.
Roemer L, Orsillo S. M. (2014) Efficacy of an acceptance - based behavior therapy for generalized anxiety disorder: evaluation in a randomized controlled trial. Consulting Psychology. 76: 1083 – 9.
Simons, J. S., Gaher, R. M. (2005). The distress tolerance scale: Development and validation of a self report measure. Motivation and Emotion, 20 (9), 83-102.
Standhope M, Lancaster: J (2016). Community Health Nurs. Philadelphia, The CV. Mosby Co, pp: 214-218.
Stolarski, M., Bitner, J., & Zimbardo, P. G. (2011). Time perspective, emotional intelligence and discounting of delayed awards. Time & Society, 20 (3), 346-363.
Wells, A. (2006).
Emotional disorders and met cognition: Innovative cognitive therapy. 1st ed. Translated to Persian by: Bahrami F, Rezvan S. Tehran, 105-113.
Zimbardo, P. G. & Boyd, J. (2008). The Time Paradox: The New Psychology of Time That Can Change Your Life. New York: Free Press.
Zimbardo, P.G., & Boyed, J.N. (1999). Putting Time in Perspective: A valid, reliable individual-differences metric. Journal of Personality and Social Psychology, 77, 1271-1288.