نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دکتری پژوهش هنر دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده هنر.hasanpour.f@gmail.com

2 استادیار گروه روانشناسی دانشگاه بین المللی امام خمینی قزوین، دانشکده علوم اجتماعی (نویسنده مسئول).jalali@ikiu.ac.ir

3 دانشیار گروه روان شناسی دانشگاه شاهد، دانشکده علوم انسانی. shairi@shahed.ac.ir

4 دانشیار گروه گرافیک دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده هنر.khazaiem@modares.ac.ir

چکیده

هدف پژوهش حاضر تعیین تاثیر گِل­درمانی بر پرخاشگری کودکان دبستانی 7-12 ساله بوده است. به این منظور در مرحله نخست 35 کودک مبتلا به پرخاشگری از بین مدارس ابتدایی منطقه 4 آموزش و پرورش شهر تهران با توجه به معیارهای خرده مقیاس پرخاشگری CBCL انتخاب شدند. سپس آنها به تصادف، در دو گروه کنترل و آزمایش (14 و 21 نفر) جایگزین شدند. سپس گروه آزمایش در جلسه های کار با گِل­شرکت کردند وگروه کنترل در انتظار ماندند. ارزیابی­های مربوط به دو گروه بلافاصله بعد از جلسه­های درمانی و دوباره حدود 2 ماه بعد از آن انجام شد. در نهایت داده­ها براساس تحلیل واریانس تکرار اندازه­ها ( طرح آمیخته بین × درون گروهی) مورد تحلیل قرار گرفتند.F   مشاهده شده ناشی از تحلیل  نتایج به دست آمده نشان داد کار با گِل توانسته است پرخاشگری کودکان گروه آزمایش را نسبت به گروه کنترل کاهش دهد. این امر در پی­گیری نیز ثبات مناسبی را دارا بوده است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Effectiveness of Work with Clay in Reducing Primary School Children’s Aggression

نویسندگان [English]

  • Fatemeh Hassanpour 1
  • Muhammad Reza Jalali 2
  • Muhammad Reza Sha’iri 3
  • Muhammad Khaza’i 4

1 PhD Holder, Art Research, Tarbiat Modares University; e-mail: hasanpour.f@gmail.com

2 Assistant Professor, Department of Psychology, Imam Khomeini International University; e-mail: jalali@ikiu.ac.ir

3 Associate Professor, Department of Psychology, Shahed University; e-mail: shairi@shahed.ac.ir

4 Associate Professor, Department of Graphics, Tarbiat Modares University; e-mail: khazaiem@modares.ac.ir

چکیده [English]

This study seeks to determine the effect of clay therapy on the aggression of 7-12 years-old school children. For this purpose, 35 aggressive elementary school children of Tehran were selected according to the aggression scale of CBCL test. Then, they were randomly divided into control (n=14) and experimental groups (n=21). The experimental group went under clay therapy while control group received no treatment. The two groups were evaluated immediately after the treatment session and two months later. Data were analyzed based on the repeated analysis of variance (between-within the mixed group). The F parameter showed that clay therapy is able to reduce the aggression of the experimental group in comparison to the control group. These results were also observed during follow-up period.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Keywords: work with clay
  • Aggression
  • art therapy
  • primary school children
اوحدی، شهرام؛ فتحی آذر، اسکندر. (1385). آموزش کفایت اجتماعی در کاهش پرخاشگری پسران پیش دبستانی: گزارش 6 مورد؛ فصلنامه اصول بهداست روانی، سال هشتم، شماره سی و یکم و سی و دوم، صفحه 131-140.
فرهادی، علی؛ پوراعتماد، حمیدرضا. (1387). نشانه های پرخاشگری در آزمون نقاشی آدمک در پسران 9 ساله، مجله علمی پژوهشی اصول بهداشت روانی؛ سال دهم، شماره 3 (پیاپی 39)، صفحه 199-207.
لیبمن ماریان. (1388). هنر درمانی ویژه‌ی گروه ها (کتاب راهنمای موضوع ها و تمرین های درمانی). ترجمه توکلی حوری ]تهران[: قطره.
مینایی، اصغر. (1384). هنجاریابی نظام بخشی مبتنی بر تجربه آشنباخ. تهران: انتشارات سازمان آموزش و پرورش کودکان استثنایی.
نصیرزاده، راضیه؛ روشن، رسول. (1389). تاثیر قصه گویی در کاهش پرخاشگری پسران شش تا هشت ساله؛ مجله روانپزشکی و روانشناسی بالینی ایران، سال شانزدهم، شماره 2، 118- 126.
 
منابع انگلیسی
Achenbach, T.M., & Rescorla, L. A., ( 2001). Manual for the ASEBA School-Age Forms & Profiles. Burlington, VT: University of Vermont , Research Center for Children, Youth, & Families.
Anderson, F. E. (1995). Catharsis and empowerment through group claywork with incest survivors. The Arts in Psychotherapy, 22(5), 413-427.
Astor, R. A., Wallace, J. M., Behere, W. J., & Fravile, K. A. (1997). Perception of school violence as a problem and report of violence events: A national survey of school social workers. Social Work, 42, 55–68.
Buchalter, S I., (2004). Practical art therapy. London,GBR:Jessica kingsley publishers.
Cassou, M., & Cubley, S. (1995). Life, paint, and passion: Reclaiming the magic of  spontaneous expression. New York: Tarcher/Putnam.
Crick NR, Ladd GW. (1990). Children's perceptions of the outcomes of aggressive strategies: Do the ends justify being mean, Developmental Psychology, 29: 612-620.
Driessnack,M.(2005).Children’s drawings as facilitators of communication: A meta-analysis.Journal of Pediatric Nursing, 20, 415.
Edwards, M., 1987. Jungian analytical art therapy. In J. A. Rubin (Ed.), Approaches to art therapy: Theory and technique. New York: Brunner/Mazel.92-113.
Favero, M.; Ross, D. (2003). Words and transitional phenomena in psychotherapy. American Journal of Psychotherapy, 53(3), 287-299.
Henley David. (2002). Clayworks in Art Therapy playing the sacred circle; Jessica Kingsley publishers; London and Philadelphia.
Hudley C, Graham S. (1993). An attributional intervention to reduce peer-directed aggression among African American boys. Child Development.
Junge, M. B., & Asawa, P. P. (1994). A history of art therapy in the united states. Mundelein, IL: The American Art Therapy Association.
Jorstad, J. (1965). Clay forming in psychotherapy: A possible remedy to communication and insight. Acta Psychiatrica Scandinavica, 41(4), 491-526.
Joughin, C. (2003). Cognitive behaviour therapy can be effective in managing behavioural problems and conduct disorder in pre-adolescence. What Works for Children group, www.whatworksforchildren.org.uk
Karin S. Frey. (2000). Second step: Preventing aggression by promoting social competence, emotional and behavioral disorder.
Karp, H. (2006). Greasing the squeaky wheel: A Gestalt perspective to problem behavior patterns. Gestalt Review,10, 249-259.
McNiff, S. (2004). Art heals. Boston: Shambhala.
Naumburg, M. (1950). Schizophrenic art: Its meaning in psychotherapy. New York: Grune & Stratton.
Nissimov, E. (2008). A model for art therapy in educational settings with children who behave aggressively, The Arts in Psychotherapy, 35, 341–348.
Oaklander, V. (1978). Windows to our children: A gestalt therapy approach to children and adolescents. Moab, UT: Real People.
Olweus D. (1993). Bullies on the playground: The role of victimization. In Hart CH. (Ed.), Children on playgrounds, Albany: State University of New York Press Psychology.
Penelope P.Orr;The. (2007). Art therapy with children after a disaster: A content analysis ; arts in psychotherapy,34,350 – 361.
Ray W. Christner. Jessica L. Stewart. Arthur Freeman. (2007). Handbook of cognitive –Behavior Group Therapy With Children and Adolescents; Taylor & Francis Group, LLC – New York-London.
Ripley, K., & Yuill, N. (2005). Patterns of language impairment and behavior in boys excluded from school. British Journal of Educational Psychology.
Smeijsters Henk, Cleven Gorry. (2006). The treatment of aggression using arts therapies in forensic psychiatry: results of a qualitive inqiry; The arts in psychotherapy, 33, 37-58.
Sheikh, A. & Jordan, C. (1983). Clinical uses of mental imagery. In A. A. Sheikh (Ed.), Imagery: Current theory, research, and application ,New York:Wiley.
Sholt, Michal, Gavron Tami. (2006). Therapeutic qualities of clay – work in art therapy and psychotherapy: a review; Art therapy: journal of the American art therapy association, 23(2) pp. 66-72.
Yellin, David. (2008). A model for art therapy in educational settings with children who behave aggressively; The arts in psychotherapy, 35,341-348.