Document Type : Research Paper

Authors

1 MSc in Clinical Psychology, Department of Psychology, Shiraz University, Shiraz, Iran.

2 Associate Professor, Department of Psychology, Shiraz University, Shiraz, Iran.

3 Professor, Department of Psychology, Shiraz University, Shiraz, Iran.

Abstract

Objective: Dysthymic Disorder as a type of chronic depression and more prevalent among women, is associated with negative health consequences and therefore it is necessary to identify optimal interventions in this field. In this way the aim of this study was to investigate the effectiveness of Emotional Self-Disclosure (ESD) based on Acceptance and Commitment Therapy (ACT) in reducing depressive symptoms in housewives with dysthymia.
Research Methodology: The research employed a quasi-experimental design with pretest-posttest and a waiting list control group, including a one-month follow-up. A total of 40 housewives meeting the diagnostic criteria for dysthymia were selected via convenience sampling and randomly assigned to an experimental group (n = 20) or a waiting list control group (n = 20). The Beck Depression Inventory-II (BDI-II) was used as the primary outcome measure. The intervention consisted of eight weekly sessions (90–120 minutes each) of ESD based on ACT delivered to the experimental group. Data were analyzed using ANCOVA with repeated measures.
Findings: Findings demonstrated that ESD based on ACT significantly reduced depressive symptoms in the experimental group compared to the control group. This effect remained stable during the follow-up period.
Conclusion: The results suggest that emotional self-disclosure based on ACT is an effective and sustainable intervention for reducing depressive symptoms in housewives with dysthymia. Therefore, its implementation is recommended in both private and public mental health settings by psychologists, psychiatrists, and counselors.

Keywords

 
References Jahangiri, A., Shirdel, M., Ghareh Chorlu, S. (2018). The effectiveness of acceptance and commitment therapyon cognitive emotion regulation and self-efficacy in coping with problems in substance abusers under methadone treatment. Journal of North Khorasan University of Medical Sciences, 10 (2): 41-49. Sadok, Benjamin James, Sadok, Virginia Alcott. (2015). Summary of behavioral psychiatry/ Kaplan and Sadok clinical psychiatry. Translated by Rezaei Farzin. Tehran: Arjomand, Vol. 2, pp. 94-130, 364, Moradmand, M., Khanbani, M. (2016). The effectiveness of training in written expression of emotions on self-efficacy and emotional control in anxious students. Applied Psychology, 10 (1): 21-37. Momazi, M., Farzaneh, F., Lotfi, M.H. (2018). A study of mental health (depression, anxiety, stress) in employed and unemployed women in Yazd in 2015. Journal of Health and Development, 7 (3): 239-249. Noorbala, A. A., Alipour, A., Shaghaghi, F., Najimi, A., Agah-Haris, M. (2011). The effect of written emotional disclosure training on the severity of depression and the use of defense mechanisms in depressed patients. Daneshvar Pezki, 18 (93): 1-11
 
منابع عابدینی، ک.، و برزگر بفرویی، ک. (2018). پیش‌بینی پریشانی بارداری بر اساس خودافشایی هیجانی و خودتنظیمی. مجله اصول سلامت روان، 20(4)، 252-262. انجمن روانپزشکی آمریکا. (2013). راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5®). انتشارات روانپزشکی آمریکا. امیری، ز. ب.، ثناگو، ا.، جویباری، ل.، بهنام‌پور، ن.، و کاوسی، ا. (2019). تأثیر افشای هیجانی نوشتاری بر افسردگی، اضطراب و استرس بیماران پس از جراحی قلب باز. BRAIN. تحقیقات گسترده در هوش مصنوعی و علوم اعصاب، 10(2)، 55-64. آنگست، جی.، گاما، ای.، راسلر، دبلیو.، آجداسیک، وی.، و کلاین، دی. ان. (2009). افسردگی بلندمدت در مقابل افسردگی اساسی اپیزودیک: نتایج حاصل از مطالعه آینده‌نگر زوریخ از یک نمونه جامعه. مجله اختلالات عاطفی، 115(1-2)، 112-121. بای، زی.، لو، اس.، ژانگ، ال.، وو، اس.، و چی، آی. (2020). درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) برای کاهش افسردگی: یک بررسی سیستماتیک و متاآنالیز. مجله اختلالات عاطفی، 260، 728-737. باروخ، دی.، کانکر، جی.، و بوش، ای. (2012). درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد: تقویت روابط. مجله مطالعات موردی بالینی، 8(3)، 241-257. کوتو-لسمز، آر.، فرناندز-رودریگز، سی.، و گونزالس-فرناندز، اس. (2020). Activación Conductual en formato groupal for ansiedad y depresión. بازنگری سیستم. Terapia psicológica، 38 (1)، 63-84. دیویدسن، A.S.، و Fosgeru، C.F. (2014). پاسخ پزشکان عمومی و روانپزشکان به افشای عاطفی در بیماران مبتلا به افسردگی. تعداد آموزش بیمار، 95 (1): 61-68. اختلال اضطراب افسردگی، 1(1)، 31-40. فورمن، ای. ام.، شاو، جی. ای.، گوتر، ای. ام.، هربرت، جی. دی.، پارک، جی. ای.، و یوئن، ای. کی. (2012). پیگیری طولانی‌مدت یک کارآزمایی تصادفی کنترل‌شده که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و درمان شناختی رفتاری استاندارد را برای اضطراب و افسردگی مقایسه می‌کند. رفتاردرمانی، 43(4)، 801-811. گاودیانو، بی. ای.، نولان، کی.، براون، ال. ای.، اپستین-لوبو، جی.، و میلر، آی. دبلیو. (2013). یک کارآزمایی آزاد از یک درمان رفتاری جدید مبتنی بر پذیرش برای افسردگی اساسی با ویژگی‌های روان‌پریشی. اصلاح رفتار، 37(3)، 324-355. هالیس، ال.، کامللی، ال.، دیون، اف.، و کنوپر، بی. (2016). ترکیب درمان شناختی با درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد برای افسردگی: یک گروه درمانی مبتنی بر کتابچه راهنما. مجله ادغام روان‌درمانی، 26(2)، 186. هریس، ر. (2006) در آغوش گرفتن شیاطین درون: مروری بر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد. روان‌درمانی در استرالیا، 12، 2-8. هیز، س.س.، لوما، ج.ب.، باند، ف.و.، ماسودا، ا.، لیلیس، ج.، 2006. درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد: مدل، فرآیندها و پیامدها. Behav. Res. Ther. 44، 1-25. هیز، س.س.، استروساهل، ک.، ویلسون، ک.گ.، 2012. درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد. فرآیند و تمرین تغییر آگاهانه. انتشارات گیلفورد، نیویورک. هیمبرگ، ر. گ.، و بکر، ر. ای. (2002). درمان گروهی شناختی-رفتاری برای هراس اجتماعی: مکانیسم‌های اساسی و استراتژی‌های بالینی. انتشارات گیلفورد. هو، آ.، هنکاک، ج.، و ماینر، آ. س. (2018). اثرات روانشناختی، رابطه‌ای و عاطفی خودافشایی پس از گفتگو با یک چت‌بات. مجله ارتباطات، 68(4)، 712-733. جورارد اس. م. (1971). خودافشایی: تحلیلی تجربی از خودِ شفاف. نیویورک، نیویورک: وایلی. لارمار، س.، ویاتروفسکی، س.، و لوئیس-درایور، س. (2014). درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد: مروری بر تکنیک‌ها و کاربردها. مجله علوم و مدیریت خدمات، 2014. لو، کیو.، و استانتون، آ. ل. (2010). چگونه مزایای نوشتن بیانگر به عنوان تابعی از دستورالعمل‌های نوشتاری، قومیت و دوگانگی در بیان احساسات متفاوت است. روانشناسی و سلامت. 25 (6): 669-84. مارتل، سی. آر.، آدیس، ام. ای.، و جاکوبسون، ان. اس. (2001). افسردگی در متن: راهبردهایی برای اقدام هدایت‌شده. دبلیو. دبلیو. نورتون و شرکا. ملروز، اس. (2017). اختلال افسردگی مداوم یا دیستیمیا: مروری بر رویکردهای ارزیابی و درمان. مورفی، جی. ای.، و بایرن، جی. جی. (2012). شیوع و همبستگی‌های تشخیص پیشنهادی DSM-5 برای اختلال افسردگی مزمن. مجله اختلالات عاطفی، 139(2)، 172-180. پنبیکر، جی. دبلیو.، زک، ای.، و ریم، بی. (2001). افشای و به اشتراک گذاشتن احساسات: پیامدهای روانی، اجتماعی و سلامتی. سیار خش‌مخی، س.، گلی، ف.، امیدی، ا.، ادوارد شیدت، س.، و گیوه‌کی، ر. (2019). اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر علائم روان‌تنی و ذهن‌آگاهی در بیماران مبتلا به اختلالات روان‌تنی. Practice in Clinical Psychology، 7(2)، 79-86. شرام، ای.، کلاین، دی. ان.، الساسر، م.، فوروکاوا، تی. ا.، و دامشک، ک. (2020). بررسی دیس‌تایمی و اختلال افسردگی مداوم: تاریخچه، هم‌بسته‌ها و پیامدهای بالینی. روانپزشکی لنست، 7(9)، 801-812. سومرو، ر. ه.، ریاض، ف.، نوید، س.، و سومرو، اف. ه. (2012). تحلیل تطبیقی ​​افسردگی در میان زنان خانه‌دار و شاغل در محله بلال در منطقه کورناگی کراچی. مجله بین رشته‌ای تحقیقات معاصر در کسب و کار، 3(11)، 354-359. اسپرچر، س.، ترگر، س.، و وندرا، ج. د. (2013). اثر