حامد جهان بین؛ احمد برجعلی؛ حسین اسکندری
چکیده
پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان روایتی- سازه گرایانه به شیوه "بازگشت به آینده" بر کاهش نشانههای اختلال فشار روانی حاد انجام شد. روش: جامعه آماری این پژوهش شامل زنان 18 تا 40 سالهای بود، که در اثر آسیب روانی ناشی از تصادف منجر به اغماء در همسرانشان، به اختلال فشار روانی حاد مبتلا شده بودند و همسرانشان در سال 1392(از ابتدای خرداد ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان روایتی- سازه گرایانه به شیوه "بازگشت به آینده" بر کاهش نشانههای اختلال فشار روانی حاد انجام شد. روش: جامعه آماری این پژوهش شامل زنان 18 تا 40 سالهای بود، که در اثر آسیب روانی ناشی از تصادف منجر به اغماء در همسرانشان، به اختلال فشار روانی حاد مبتلا شده بودند و همسرانشان در سال 1392(از ابتدای خرداد تا پایان مرداد)، در بخش مراقبتهای ویژه بیمارستان پورسینای رشت بستری بودند. از میان 42 زن، تعداد 3 زن (3n=)، با استفاده از روش نمونهگیری هدفمند و بر اساس پرسشنامه واکنش فشار روانی حاد استنفورد (2000) انتخاب شدند. در پژوهش حاضر از طرح تجربی تک موردی از نوع چند خط پایه غیرهمزمان از خلال چند آزمودنی استفاده شده است. مداخله صورت گرفته شامل به کارگیری شیوه درمانی "بازگشت به آینده" بود، که به مدت 13 جلسه 60 دقیقهای بر روی آزمودنیها اعمال شد. بطور کلی این پژوهش از سه مرحله تشکیل شده بود، که این مراحل شامل ارزیابی سطح پایه، دوره انجام مداخله و مرحله پیگیری بود، که 5/1 و 3 ماه پس از پایان درمان صورت پذیرفت. یافتهها: نتایج حاصل از فرمول ضریب تغییرپذیری کوهن حاکی از آن بود که این شیوه درمانی، موجب کاهش معنادار در نشانگان اختلال فشار روانی حاد گردید (89/1-d= ). همچنین این برنامه درمانی موجب کاهش معنادار در خرده مقیاسهای اختلال فشار روانی حاد، شامل نشانگان تجزیهای (78/1-d= )، نشانگان تجربه مجدد (82/1-d= )، نشانگان اجتنابی (08/2-d= )، و نشانگان بیشانگیختگی (88/1-d= ) گردید. نتایج این پژوهش نشان داد که شیوه درمانی "بازگشت به آینده" در درمان اختلال فشار روانی حاد زنان از کارایی لازم برخوردار است.
مونا شیورانی؛ پرویز آزادفلاح؛ علیرضا مرادی؛ حسین اسکندری
چکیده
استرسپسازضربه و افسردگی، شایعترین بیماریهای مرتبط با حادثه آسیبزا هستند. هدف پژوهش حاضر تشخیص اثربخشی درمان مواجهه روایی بر کاهش علائم استرسپسازضربه و افسردگی همبود است. درمان مواجههروایی دربرگیرنده بسیاری از مؤلفههای مواجههسازی است و البته توجه مضاعفی دارد بر مستندسازی روشن فجایعی که قربانی متحمل ...
بیشتر
استرسپسازضربه و افسردگی، شایعترین بیماریهای مرتبط با حادثه آسیبزا هستند. هدف پژوهش حاضر تشخیص اثربخشی درمان مواجهه روایی بر کاهش علائم استرسپسازضربه و افسردگی همبود است. درمان مواجههروایی دربرگیرنده بسیاری از مؤلفههای مواجههسازی است و البته توجه مضاعفی دارد بر مستندسازی روشن فجایعی که قربانی متحمل شدهاست. در این مطالعه 24 نفر از زنان تهرانی با تجربه خیانت همسر و دارای استرسپسازضربه و افسردگی، با گمارش تصادفی در گروههای کنترل و آزمایش قرارگرفتند. همه افراد، مورد مصاحبهبالینی قرارگرفتند، سپس مقیاس تجدیدنظرشده تأثیررویداد (IES-R) و سیاههافسردگی بک (BDI) را تکمیلکردند؛ گروه آزمایش هشت جلسه درمان را پشتسر گذاشتند و افراد هر دوگروه مقیاس و سیاهه را دوباره بلافاصله پس از درمان و سه ماه پس از آن تکمیل نمودند. دادهها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس اندازههای مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت. نتایج تحلیل آماری نشان داد استرسپسازضربه و دومولفه از سهمولفه آن (افکارناخواسته و برانگیختگی) در گروه آزمایش بلافاصله پس از درمان و سه ماه پس از آن به طور معنادار کاهش پیدا کردهاست. افسردگی نیز در گروه آزمایش بلافاصله پس از درمان به طور معنادار کاهش پیدا کرده و سیر نزولی خود را تا سه ماه بعد حفظ کردهاست. برطبق این پژوهش درمان حاضر میتواند در حیطه مسائل اجتماعی و برای درمان استرس پسازضربه نیز به صورت مؤثر به کار گرفته شود. موفقیت این درمان را در بستر فرهنگ ایرانی میتوان مدیون جنبه روایی درمان تلقی کرد. پژوهش حاضر همچنین تأیید میکند که روابط فرازناشویی، میتواند منجر به استرسپسازضربه در فرد قربانی شود.