مقاله پژوهشی
-محمد علی -گودرزی؛ مهرناز محمدی مقدم؛ سهیل ردایی
چکیده
چکیدهزمینه و هدفهمه‌گیری بیماری کووید-19 در سال 2020 و استفاده از تدابیر قرنطینه و فاصله‌گذاری اجتماعی آشفتگی‌های روانی از جمله افسردگی، اضطراب و استرس را در مردم افزایش داده است. از این رو، لزوم شناسایی متغیرهایی که بتوانند بر آشفتگی‌های روانی برخاسته از بیماری کووید 19مؤثر باشند بیش از پیش احساس می-شود. پژوهش حاضر با هدف پیش‌بینی ...
بیشتر
چکیدهزمینه و هدفهمه‌گیری بیماری کووید-19 در سال 2020 و استفاده از تدابیر قرنطینه و فاصله‌گذاری اجتماعی آشفتگی‌های روانی از جمله افسردگی، اضطراب و استرس را در مردم افزایش داده است. از این رو، لزوم شناسایی متغیرهایی که بتوانند بر آشفتگی‌های روانی برخاسته از بیماری کووید 19مؤثر باشند بیش از پیش احساس می-شود. پژوهش حاضر با هدف پیش‌بینی میزان افسردگی، استرس و اضطراب دوران قرنطینه براساس انعطاف‌ناپذیری روانی، نگرش ناکارآمد و سبک‌های مقابله‌ای انجام شده است.روشطرح پژوهش از نوع توصیفی-همبستگی و جامعه آماری، شامل تمام دانشجویان سطح کشور بود. مجموعاً 501 نفر از دانشجویانی که به فراخوان تکمیل پرسشنامه‌ها در رسانه‌های اینترنتی منجمله اینستاگرام دسترسی پیدا کردند پرسشنامه‌هایی را که با قالب گوگل فرم آماده شده بود تکمیل کردند. ابزارها شامل پرسشنامه‌های افسردگی، اضطراب و استرس (1995 : DASS-21)، نگرش‌های ناکارآمد تجدیدنظر شده (1978 :DAS-26)، پذیرش و عمل (2005 :AAQ-II) و راهبردهای مقابله‌ای لازاروس و فولکمن (1984 :CSQ) بود.یافته‌هاانعطاف‌ناپذیری روانی، نگرش‌های ناکارآمد و راهبردهای مقابله‌ای ناسازگار میزان افسردگی، اضطراب و استرس را در جهت مثبت پیش‌بینی کردند، ولی راهبردهای مقابله‌ای مسأله‌مدار فقط رابطه معکوسی را با افسردگی نشان دادند. در تحلیل‌های رگرسیونی، متغیر انعطاف‌ناپذیری روانی بیشترین تأثیر را در تبیین متغیرهای افسردگی، اضطراب و استرس داشت. نتیجه‌گیریبر این اساس می‌توان نتیجه گرفت که در بین متغیرهای مورد بررسی برای کاهش میزان افسردگی و اضطراب و استرس حاصل از شرایط خاص قرنطینه می‌توان با آموزش انعطاف‌پذیری روانی و بازسازی شناختی به افراد کمک کرد. آموزش راهبردهای مسأله‌مدار نیز می‌تواند اثرات مثبتی در کاهش افسردگی داشته باشد.
مقاله پژوهشی
زهرا زمانیان؛ چنگیز رحیمی طاقانکی
چکیده
چکیده هدف از پژوهش حاضر ارزیابی ویژگی های روانسنجی فرم 42 سوالی پرسشنامه فارسی ارزیابی عمومی از تجربه‌های روانپریشی (استفانیز و همکاران، 2002) در دانشجویان دانشگاه شیراز بود. این مطالعه همچنین به ارتباط بین تجربه‌های روانپریشی و سلامت عمومی پرداخت. بدین منظور 200 نفر از دانشجویان دختر و پسر دانشگاه شیراز (129 پسر و 71 دختر) با میانگین ...
بیشتر
چکیده هدف از پژوهش حاضر ارزیابی ویژگی های روانسنجی فرم 42 سوالی پرسشنامه فارسی ارزیابی عمومی از تجربه‌های روانپریشی (استفانیز و همکاران، 2002) در دانشجویان دانشگاه شیراز بود. این مطالعه همچنین به ارتباط بین تجربه‌های روانپریشی و سلامت عمومی پرداخت. بدین منظور 200 نفر از دانشجویان دختر و پسر دانشگاه شیراز (129 پسر و 71 دختر) با میانگین سنی به ترتیب 75/23 و 69/25 به شیوه نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند و به پرسشنامه ارزیابی عمومی از تجربه‌های روانپریشی (CAPE؛ استفانیز و همکاران، 2002) و پرسشنامه سلامت عمومی (GHQ؛ گلدبرگ و هیلر، 1979) پاسخ دادند. داده‌های به دست آمده با استفاده از تحلیل واریانس چند متغیره، تحلیل عاملی تاییدی و آلفای کرونباخ با نرم افزار SPSS-22 و Amos-22تحلیل شدند و اعتبار همگرای CAPE با GHQ سنجیده شد( 0.52=r). نتایج حاکی از آن بود که مولفه‌های مقیاس CAPE از همسانی درونی قابل قبولی برخوردار بودند. مؤلفه‌های پرسشنامه GHQ نیز همبستگی مثبت و معنی داری با ابعاد و نمره کل CAPE داشت. در نهایت زنان در افسردگی و نشانه‌های مثبت نمرات بالاتری از مردان کسب کردند. به طور کلی می‌توان گفت این پرسشنامه از روایی و پایایی مطلوبی برخوردار است و به نظر می‌رسد قادر به سنجش تجربیات روانپریشی در جمعیت عادی و به خصوص دانشجویان باشد.
مقاله پژوهشی
محمود پرچمی خرم؛ شهریار شهیدی؛ محسن دهقانی
چکیده
شناخت با وساطت و ترکیب فرایندهای ذهنی توسط گفتار درونی شکل می‌گیرد و فرایندهای شناختی، نقش اساسی در اختلال‌های اضطراب تعمیم یافته و وسواسی جبری ایفا میکنند. پژوهش حاضر با هدف مقایسه فراوانی و محتوای گفتار درونی در افراد دارای رگه‌های اختلال اضطراب تعمیم یافته، رگه‌های وسواسی – جبری، رگه‌های اختلال اضطراب تعمیم یافته – ...
بیشتر
شناخت با وساطت و ترکیب فرایندهای ذهنی توسط گفتار درونی شکل می‌گیرد و فرایندهای شناختی، نقش اساسی در اختلال‌های اضطراب تعمیم یافته و وسواسی جبری ایفا میکنند. پژوهش حاضر با هدف مقایسه فراوانی و محتوای گفتار درونی در افراد دارای رگه‌های اختلال اضطراب تعمیم یافته، رگه‌های وسواسی – جبری، رگه‌های اختلال اضطراب تعمیم یافته – رگه‌های اختلال وسواس و بهنجار انجام شد. تعداد 348 نفر (پسر: 203، دختر: 145) از دانشجویان دانشگاه شهید بهشتی با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و به پرسشنامه‌های مقیاس 7 سؤالی اضطراب تعمیم یافته (اسپیتزر و همکاران، ۲۰۰۶ )، مقیاس خودگویی (برین تات و همکاران، 2009) و پرسشنامه وسواس پادوآ اصلاحی دانشگاه ایالتی واشنگتن ( برنز و همکاران، 1996)پاسخ دادند. یافته‌های پژوهش، با استفاده از روشهای آماری تحلیل واریانس یکراهه و تحلیل واریانس چند متغیره مورد بررسی قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان دهنده تفاوت معنادار بین گروه بهنجار و گروه‌های بالینی در فراوانی گفتار درونی بود. همچنین، نتایج پژوهش نشان نشان دهنده تفاوت معنادار بین گروه بهنجار و گروه‌های بالینی در زیرمقیاس‌های منفی محتوای گفتار درونی (خودانتقادی و ارزیابی اجتماعی) و نه زیرمقیاس‌های مثبت (خودتنظیمی و خودتقویتی) بود
مقاله پژوهشی
زهرا کمالی نسب؛ شیرین کوشکی؛ شکوه السادات بنی‌جمالی؛ محمد اورکی
چکیده
پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی درمان بی‌خوابی مبتنی بر ذهن‌آگاهی و شناختی-رفتاری بر کیفیت خواب و توانایی‌های شناختی زنان مبتلا به بی‌خوابی انجام شد. این پژوهش نیمه‌آزمایشی از نوع پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل و پیگیری سه‌ماهه بود. جامعه آماری پژوهش زنان با اختلال بی‌خوابی بودند که در سال 1399 به مرکز مشاوره یکی از دانشگاه‌های ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی درمان بی‌خوابی مبتنی بر ذهن‌آگاهی و شناختی-رفتاری بر کیفیت خواب و توانایی‌های شناختی زنان مبتلا به بی‌خوابی انجام شد. این پژوهش نیمه‌آزمایشی از نوع پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل و پیگیری سه‌ماهه بود. جامعه آماری پژوهش زنان با اختلال بی‌خوابی بودند که در سال 1399 به مرکز مشاوره یکی از دانشگاه‌های تهران مراجعه کرده بودند و از میان آنها تعداد 63 نفر به روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و به روش تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل (هر گروه 21نفر) جای داده شدند. هر دو گروه آزمایش به طور جداگانه در طی 8 جلسه، هفته‌ای یک جلسه‌ی 45 تا 60 دقیقه‌ای و به صورت انفرادی، تحت درمان قرار گرفتند. گروه کنترل هیچ مداخله‌ای دریافت نکرد. پرسشنامه کیفیت خواب و توانایی‌های شناختی پیش از آغاز درمان، پایان جلسات درمان و 3ماه بعد به صورت انفرادی اجرا شد. داده‌ها با روش تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد هر دو درمان بی‌خوابی مبتنی بر ذهن‌آگاهی و شناختی-رفتاری بر کیفیت خواب و توانایی‌های شناختی زنان مبتلا به بی‌خوابی تأثیرگذار بود. بین دو گروه در اثرگذاری تفاوت معناداری وجود نداشت. همچنین تفاوت بین پس‌آزمون و پیگیری معنادار نبود. نتیجه‌گیری: درمان بی‌خوابی مبتنی بر ذهن‌آگاهی و شناختی-رفتاری با کاهش برانگیختگی فیزیولوژیکی و نشخوار فکری، افزایش توجه و تمرکز می‌توانند کیفیت خواب و توانایی‌های شناختی را بهبود بخشند. بنابراین کاربرد دو روش درمان برای کاهش مشکلات زنان مبتلا به بی‌خوابی پیشنهاد میشود.
مقاله پژوهشی
سارا لرزنگنه؛ اسماعیل سلیمانی
چکیده
اختلال شخصیت خودشیفته، اختلالی بسیار پیچیده است که منجر به مشکلات قابل توجه در افراد مبتلا می شود. هدف پژوهش حاضر بررسی روابط ساختاری ترومای کودکی و تحریفات شناختی با اختلال شخصیت خودشیفته با میانجی گری طرحواره های ناسازگار اولیه بود. طرح پژوهش همبستگی از نوع مدل یابی معادلات ساختاری و جامعه آماری آن شامل دانشجویان دانشگاه ارومیه ...
بیشتر
اختلال شخصیت خودشیفته، اختلالی بسیار پیچیده است که منجر به مشکلات قابل توجه در افراد مبتلا می شود. هدف پژوهش حاضر بررسی روابط ساختاری ترومای کودکی و تحریفات شناختی با اختلال شخصیت خودشیفته با میانجی گری طرحواره های ناسازگار اولیه بود. طرح پژوهش همبستگی از نوع مدل یابی معادلات ساختاری و جامعه آماری آن شامل دانشجویان دانشگاه ارومیه در سال تحصیلی 99-1398 بود که 225 دانشجو از طریق نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و پرسشنامه های شخصیت خودشیفته آمز، تحریفات شناختی عبدالله زاده و سالار، کودکآزاری نوربخش و طرحواره ناسازگار یانگ را تکمیل کردند. نتایج نشان داد مسیرهای ترومای کودکی، تحریفات شناختی و طرحواره ناسازگار اولیه با خودشیفتگی و مسیر های ترومای کودکی و تحریفات شناختی با طرحواره ناسازگار اولیه معنیدار است. همچنین نتایج کاربست آزمون بوت استراپ نشان داد مسیرهای غیر مستقیم ترومای کودکی وتحریفات شناختی با اختلال شخصیت خودشیفته از طریق طرحواره ناسازگار اولیه از شاخص برازش برخوردار است. براساس یافته های این پژوهش، به نظر می رسد طرحواره های ناسازگار اولیه می تواند رابطه ساختاری بین ترومای کودکی و تحریفات شناختی با اختلال شخصیت خودشیفته را تحت تاثیر قرار دهد.
مقاله پژوهشی
مهسا موسوی؛ عباس ابوالقاسمی؛ نادر حاجلو؛ اکبر عطادخت
چکیده
افسردگی با علائم بسیاری از جمله افکار مرگ و خودکشی مشخص می شود. هدف از پژوهش حاضر تعیین رابطه حس انسجام، سیستم‌های مغزی-رفتاری و سبک‌های اسنادی در پیش‌بینی افکار خودکشی بیماران مبتلا به افسردگی بود. ابتدا با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس و با استفاده از مقیاس افسردگی بک، 100 نفر از بیماران افسرده بستری شده در بیمارستان روان‌پزشکی ...
بیشتر
افسردگی با علائم بسیاری از جمله افکار مرگ و خودکشی مشخص می شود. هدف از پژوهش حاضر تعیین رابطه حس انسجام، سیستم‌های مغزی-رفتاری و سبک‌های اسنادی در پیش‌بینی افکار خودکشی بیماران مبتلا به افسردگی بود. ابتدا با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس و با استفاده از مقیاس افسردگی بک، 100 نفر از بیماران افسرده بستری شده در بیمارستان روان‌پزشکی رازی شهر تبریز انتخاب شدند. سپس پرسشنامه افکار خودکشی بک، پرسشنامه حس انسجام آنتونووسکی، پرسشنامه سیستم‌های مغزی-رفتاری کارور و وایت و پرسشنامه سبک‌های اسنادی سلیگمن برای جمعآوری اطلاعات به آنها ارائه شد. سپس بررسی و تجزیهوتحلیل داده‌ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه، با کمک نرمافزار SPSS انجام شد. یافته‌های این پژوهش نشان داد که حس انسجام 44%، سیستم‌های مغزی-رفتاری 9/28% و سبک‌های اسنادی 9/33% از واریانس افکار خودکشی بیماران افسرده را تبیین میکنند؛ بنابراین، می‌توان نتیجه گرفت که حس انسجام، سیستم‌های مغزی-رفتاری و سبک‌های اسنادی از متغیرهای تأثیرگذار بر افکار خودکشی بیماران افسرده هستند.
مقاله پژوهشی
مهرزاد رمضانلو؛ خدیجه ابوالمعالی الحسینی
چکیده
چکیدهپژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش مهارت مدیریت استرس- هیجان بر کیفیت رابطه مادر-کودک در مادران کودکان با اختلال طیف اتیسم انجام شده است. این مطالعه از نوع آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون-پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری کلیه مادران کودکان با اختلال طیف اتیسم انجمن اتیسم ایران در شهر تهران بود که از بین آنها 30 نفر به صورت ...
بیشتر
چکیدهپژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش مهارت مدیریت استرس- هیجان بر کیفیت رابطه مادر-کودک در مادران کودکان با اختلال طیف اتیسم انجام شده است. این مطالعه از نوع آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون-پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری کلیه مادران کودکان با اختلال طیف اتیسم انجمن اتیسم ایران در شهر تهران بود که از بین آنها 30 نفر به صورت نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. از پرسشنامه ارزیابی رابطه مادر– کودک (رابرت راس، 1961) برای گردآوری داده ها و از تحلیل واریانس آمیخته چند متغیری با رعایت پیش فرض ها برای تحلیل داده ها استفاده شد. برنامه ارتقائی مادران در 7 جلسه دوساعته برای گروه آزمایش اجرا شد. نتایج نشان داد که نمرات مولفه های طرد و بیش حمایتگری در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل کاهش اما در پذیرش به طور معنادار افزایش یافته است(P<0.01) در مرحله پیگیری نیز ماندگاری اثر دیده شد. با توجه به موثر بودن برنامه ارتقائی مادران (مدیریت استرس- هیجان) در بهبود رابطه مادر- کودک مادران کودکان با اختلال طیف اتیسم، از این بسته می توان به عنوان یک مداخله روانشناختی استفاده کرد.
)
