مطالعات روان‌شناسی بالینی

شماره جاری

بر اساس شماره‌های نشریه

بر اساس نویسندگان

بر اساس موضوعات

نمایه نویسندگان

نمایه کلیدواژه ها

درباره نشریه

اهداف و چشم انداز

اصول اخلاقی انتشار مقاله

بانک ها و نمایه نامه ها

پیوندهای مفید

پرسش‌های متداول

فرایند پذیرش مقالات

اطلاعات آماری نشریه

اخبار و اعلانات

داوران 1399

داوران 1400

اثربخشی روان‌درمانی روان‌پویشی فشرده و کوتاه مدت (ISTDP) بر بهبود رابطه متعارض مادر- فرزندی

نویسندگان

1 کارشناسی ارشد روان شناسی دانشگاه علامه طباطبایی

2 استاد گروه روانشناسی بالینی دانشگاه علامه طباطبایی، تهران.

3 دانشیار گروه روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشگاه علامه طباطبائی

چکیده

رابطه با والدین نقش مهمی در زندگی نوجوانان دارد. بروز تعارض در این رابطه باعث آسیب­های بلند­مدت و جدی در نوجوانان می­شود. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان روان­پویشی فشرده و کوتاه­مدت بر بهبود رابطه متعارض مادر- فرزندی می­باشد. این پژوهش به شیوه نیمه­آزمایشی با طرح پیش­آزمون و پس­آزمون با پیگیری 2 ماهه صورت گرفت. 16 نفر از مادران به همراه فرزندانشان که ملاک ورود به تحقیق را داشتند به صورت در دسترس انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. برای بررسی متغیر آزمایشی از پرسشنامه تعارض والد- فرزند (م­روف) استفاده شد. مداخله به مدت 8 جلسه بر روی مادران انجام شد. پیش­آزمون و پس­آزمون و پیگیری 2 ماهه بر روی فرزندان اجرا گردید. تحلیل واریانس چند متغیره – آمیخته (درون گروهی- بین گروهی) و تحلیل واریانس چند متغیره آمیخته دو راهه نشان داد که بین پیش­آزمون و پس­آزمون گروه آزمایش تفاوت معناداری وجود دارد ولی در پیش‌آزمون و پس­آزمون گروه کنترل تفاوتی وجود نداشت. این تفاوت در پیگیری دو ماهه ماندگار بود. نتایج این پژوهش نشان داد که مداخله روان­پویشی فشرده و کوتاه­مدت در بهبود کیفیت رابطه متعارض مادر- فرزندی تأثیر مثبت دارد و این تأثیر در سه مقیاس پرسشنامه معنی­دار بود. همچنین یافته­ها نشان داد که اثربخشی درمان روان پویشی فشرده و کوتاه مدت بر روی هر دو جنس معنی­دار بود و تفاوت معنی­داری بین دختران و پسران در پیامدهای درمانی مشاهده نشد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The Effectiveness of Intensive Short-Term Dynamic Psychotherapy to Improve the Conflictive the Relationship between Mother-Child

نویسندگان [English]

  • mohsen pasbani ardabili 1
  • Ahmad Borjali 2
  • Shahla Pezeshk 3

1 allameh tabatabaee university

2 allameh tabatab'i

3 allameh tabtaba'i

چکیده [English]

Relationship with parents plays an important role in the lives of adolescents. Conflict in the relationship causes long-term and serious damage which occurs in adolescents. This study aimed to determine the effectiveness of intensive short-term dynamic psychotherapy on improving mother-child relationship is the opposite. This quasi-experimental study with pretest and posttest approach with a 2-month-old follow-up. 16 women with children that criterion for entry to the study were randomly selected to be available in both experimental and control groups were replaced. Parent-child conflict questionnaire was used to evaluate the experimental variable. Intervention in 8 sessions were performed on women. Pretest and posttest and follow-up was 2 months, and data were collected on children. Complex multivariate analysis of variance (within a group Mass), and multivariate analysis of variance revealed a mixed two-way between the pretest and posttest, but there is a pretest and posttest control group was not different. This difference was persistent in the pursuit of two months. The results showed that intervention of intensive short-term dynamic psychotherapy in improving the quality of mother-child relationship conflict has a positive impact. This effect was significant in a 3-scale questionnaire. Results showed that the effectiveness of intensive short-term dynamic psychotherapy on both sexes was significant, and there was no significant difference between girls and boys in treatment outcomes.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Intensive short-term dynamic psychotherapy
  • conflict
  • Parent-child relationship
مراجع
ساراسون، اروین؛ ساراسون، باربارا. (2005). روانشناسی مرضی. ترجمه: محسن دهقانی، محمدعلی اصغری مقدم، بهمن نجاریان (1387). چاپ پنجم. تهران: انتشارات رشد.
پرهیزکار، آذردخت. (1381). «مقایسه کیفیت رابطه ولی- فرزندی در دانش­آموزان دارای بحران هویت و فاقد بحران هویت دبیرستان­های دخترانه شهرستان کازرون (سال تحصیلی 80- 81)». پایان نامه کارشناسی ارشد دانشکده روان­شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه خوارزمی.
پیرنیا، بیژن؛ سلیمانی، علی؛ پیرنیا، کامبیز. (1396). «مشکلات رفتاری و درمان­های روان‌شناختی، اثربخشی درمان تعاملی والد-کودک بر پرخاشگری کودکان، یک کارآزمایی کنترل­شده تصادفی مقدماتی». فصلنامه مطالعات روان­شناسی بالینی 7 (27) 47-69.
جراره، جمشید؛ اعتمادی، احمد؛ نورانی پور، رحمت الله؛ شفیع آبادی، عبدالله. (1386). «مقایسه اثربخشی زوج درمانی فشرده کوتاه مدت و ارتباطی بر ارتقاء سلامت روانی و رضامندی زوجین». فصلنامه علوم تربیتی و روان­شناسی 2(7)، 1-27.
دهشیری، غلامرضا. (1389). «بررسی و مقایسه اثربخشی درمان روان­پویشی فشرده کوتاه‌مدت و درمان شناختی رفتاری بر اختلال اضطراب فراگیر». پایان نامه دکتری، تهران: دانشکده روان­شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبائی.
رحمانی، فاتح؛ صالحی، مهدی؛ رضایی، فرزین. (1388). «درمان اختلال اضطرابی تعمیم یافته با استفاده از روی­آوردهای درمانگری دارویی و روان­پویشی». فصلنامه روانشناسان ایرانی، 5 (20) 277-278.
رایان، کریستین ای و همکاران. (2005). ارزیابی و درمان خانواده­ها. ترجمه: محسن دهقانی و مریم عباسی (1390). چاپ اول. تهران: جوانه رشد.
شکاری، حسین. (1394). «مدیریت دفاع­های تاکتیکی و تأثیر آن بر تعارضات بین­فردی». پایان­نامه کارشناسی ارشد، تهران: دانشگاه علامه طباطبائی، دانشکده روان­شناسی و علوم تربیتی.
فردریکسون، جان. (2013). هم­آفرینی تغییر: فنون تآثیرگذار درمان پویشی. ترجمه، عنایت خلیقی سیگارودی (1394). چاپ اول. تهران. انتشارات ارجمند.
قربانی، نیما. (1393).رواندرمانگری پویشی فشرده و کوتاه مدت:  مبادی و فنون.  چاپ ششم. تهران: سمت.
لطفی، بهرام. (1385). «تأثیر آموزش مهارت‌های هوش هیجانی بر کاهش تعارضات والد ـ فرزندی شهر کرمان». پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی.
مبسم، سولماز؛ دلاور، علی؛ کرمی، ابوالفضل؛ ثنایی، باقر؛ شفیع­آبادی، عبدالله. (1391). بررسی اثربخشی روان­درمانی پویشی کوتاه­مدت فشرده بر کاهش تعارضات زناشویی در ایران. فصلنامه مطالعات روان­شناسی بالینی 3 (9) 77-97.
مرادی، امید و ثنایی ذاکر، باقر. (1385). بررسی اثربخشی آموزش مهارتهای حل مسئله بر تعارضات والد­-­فرزند، تازه­ها و پژوهش­های مشاوره، جلد 5، شماره 20، ص 23-38.
Abbass, A. A., Joffres, M. R., & Ogrodniczuk, J. S. (2008). A naturalistic study of intensive short-term dynamic psychotherapy trial therapy. Brief Treatment and Crisis Intervention, 8(2), 164.
Amos, J., Furber, G., & Segal, L. (2011). Understanding maltreating mothers: a synthesis of relational trauma, attachment disorganization, structural dissociation of the personality, and experiential avoidance. Journal of Trauma & Dissociation, 12(5), 495-509.
Asonibare, J. B. & Olowonirejuaro, O. A. (2006).Family cohesion and level of communication between parents and their adolescent children. TNJGC, 11, 52_60.
Beebe, B., Jaffe, J., Markese, S., Buck, K., Chen, H., Cohen, P., & Feldstein, S. (2010). The origins of 12-month attachment: A microanalysis of 4-month mother–infant interaction. Attachment & human development, 12(1-2), 3-141.
Bond, A. H. (2010). New aspects of infantile trauma. Psyccritiques, 2010; 55(36):np.Available from: doi:Electronic Collection: 2010-13180-001.
Bond, M., & Perry, J. C. (2005). Long-term changes in defense styles with psychodynamic psychotherapy for depressive, anxiety, and personality disorders. Focus.
Cramer, P. (2006). Protecting the self: Defense mechanisms in action. Guilford Press.
Davanloo, H. (1996). Management of tactical defenses in intensive short‐term dynamic psychotherapy, Part I: Overview, tactical defenses of cover words and indirect speech. International Journal of Intensive Short‐Term Dynamic Psychotherapy, 11(3), 129-152.
Durham, R. C., Murphy, T., Allan, T., Richard, K., Treliving, L. R., & Fenton, G. W. (1994). Cognitive therapy, analytic psychotherapy and anxiety management training for generalised anxiety disorder. The British Journal of Psychiatry, 165(3), 315-323.
Ferrero, A., Pierò, A., Fassina, S., Massola, T., Lanteri, A., Daga, G. A., & Fassino, S. (2007). A 12-month comparison of brief psychodynamic psychotherapy and pharmacotherapy treatment in subjects with generalised anxiety disorders in a community setting. European Psychiatry, 22(8), 530-539.
Glowinski, A. L. (2011). Reactive attachment disorder: an evolving entity.
Kenny, D. T., Arthey, S., & Abbass, A. (2014). Intensive Short-Term Dynamic Psychotherapy for Severe Music Performance Anxiety. Medical problems of performing artists, 29(1), 3-7.
Koerner, A. F., & Fitzpatrick, M. A. (2002).Toward a theory of family communication.Communication Theory, 12, 70-91.
Kohut, H. (1984). How does analysis cure Chicago.
Laser, J.A.; Nicotera, N. & Jenson, J.M. (2010).Working with adolescents: A guide for practitioners. US: Gilford press.
Leichsenring, F., Rabung, S., & Leibing, E. (2004). The Efficacy of Short-term Psychodynamic Psychotherapy in Specific Psychiatric Disorders: A Meta-analysis. Archives of general psychiatry, 61(12), 1208-1216.
Lent, R. W., Brown, S. D., & Gorge, P. A. (1997).Discriminate and predictive validity of academic self-concept, academic self-efficacy, and mathematics-specific self-efficacy. Journal of Counseling Psychology, 44, 307-315.
Fine, M. A., Moreland, J. R., & Schwebel, A. I. (1983). Long-term effects of divorce on parent–child relationships. Developmental Psychology, 19(5), 703.
Milord N, Busch F, Leon AC. (2001). A pilot open trial of psychodynamic psychotherapy for panic disorder. Journal of psychotherapy practis Research 10:239-245.
Mogler, C. (2009). The physical, cognitive, social, personality, moral and faith development of adolescence. English: Sprache.
Pauli-Pott, U., & Mertesacker, B. (2009). Affect expression in mother–infant interaction and subsequent attachment development. Infant Behavior and Development, 32(2), 208-215.
Shedler J. The efficacy of psychodynamic psychotherapy. Am Psychol. 2010; 65(2):98-109.
Wallin, D. J. (2007). Attachment in psychotherapy. Guilford press.
Wiborg, I. M., & Dahl, A. A. (1996). Does brief dynamic psychotherapy reduce the relapse rate of panic disorder?. Archives of General Psychiatry, 53(8), 689-694.
مطالعات روان‌شناسی بالینی
دوره 8، شماره 30
خرداد 1397
صفحه 139-162
فایل ها
هم رسانی
ارجاع به این مقاله
آمار