سمیه زادهوش؛ حمید طاهرنشاطدوست؛ فرشته حقیقت؛ کاظم رسول زاده طباطبایی؛ مهرداد کلانتری
دوره 2، شماره 3 ، تیر 1390، ، صفحه 21-42
چکیده
پژوهش حاضر به منظور بررسی اثربخشی گروه درمانی شناختی- رفتاری، بر رضایت زناشویی بانوان انجام پذیرفت. نمونه پژوهش شامل 22 نفر از بانوان مراجعه کننده به کلینیکهای شهر تهران بود که به شیوه در دسترس، انتخاب و بطور تصادفی در گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایش 8 جلسه درمان شناختی- رفتاری با جهتگیری مذهبی دریافت کرد و گروه کنترل ...
بیشتر
پژوهش حاضر به منظور بررسی اثربخشی گروه درمانی شناختی- رفتاری، بر رضایت زناشویی بانوان انجام پذیرفت. نمونه پژوهش شامل 22 نفر از بانوان مراجعه کننده به کلینیکهای شهر تهران بود که به شیوه در دسترس، انتخاب و بطور تصادفی در گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایش 8 جلسه درمان شناختی- رفتاری با جهتگیری مذهبی دریافت کرد و گروه کنترل هیچ مداخلهای دریافت نکرد. ابزارهای به کار رفته در این پژوهش عبارت بودند از پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ و پرسشنامه نگرش مذهبی، که هر دو از روایی و پایایی بالایی برخوردار بودند.
نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس نشان داد گروهی که تحت درمان شناختی- رفتاری با جهتگیری مذهبی قرار گرفتند در مقایسه با گروه کنترل به طور معناداری (0001/0>P) نمرات بالاتری را در پس آزمون در نمرات رضایت زناشویی گزارش کردند. نتیجه پژوهش حاضر علاوه بر اینکه مؤید تحقیقات قبلی مبنی بر اثرگذاری درمان شناختی- رفتاری و راهبردهای مذهبی در درمان میباشد، راهکار جدیدی را برای درمان مناسب اختلافات زناشویی ارائه میدهد.
