سمیه احمدی؛ محمود حیدری؛ فاطمه باقریان؛ عبدالرسول کشفی
چکیده
با وجود تحقیقات متعددی که بر روی تجربهی معنای زندگی صورت گرفته است، کماکان این ابهام وجود دارد که منابع معنابخش به زندگی یک نوجوان چیست و نوجوانان دختر و پسر چه تفاوتی از نظر این منابع و نیز ابعاد وجود و جستجوی معنای زندگی با یکدیگر دارند. مطالعهی حاضر منابع و حوزههایی که از نظر نوجوانان به زندگی آنها معنا داده، میزان وجود و ...
بیشتر
با وجود تحقیقات متعددی که بر روی تجربهی معنای زندگی صورت گرفته است، کماکان این ابهام وجود دارد که منابع معنابخش به زندگی یک نوجوان چیست و نوجوانان دختر و پسر چه تفاوتی از نظر این منابع و نیز ابعاد وجود و جستجوی معنای زندگی با یکدیگر دارند. مطالعهی حاضر منابع و حوزههایی که از نظر نوجوانان به زندگی آنها معنا داده، میزان وجود و جستجوی معنای زندگی و نیز تفاوت دختران و پسران در این مولفهها را مورد بررسی قرار داده است. در این راستا 416 نوجوان 12 تا 18 ساله (94/15=M، 32/1=Std؛ 3/54 درصد دختر) به دو ابزار برنامهی ارزیابی معنای زندگی و پرسشنامهی معنای زندگی پاسخ دادند. به منظور تحلیل دادهها از آزمونهای کای اسکوئر و t مستقل استفاده گردید. نتایج حاصل حاکی از این است که از میان منابع معنا مطابق با برنامهی ارزیابی معنای زندگی به ترتیب، "خانواده" (3/91%)، "ارتباطات اجتماعی" (4/53 %) و "کار و تحصیل" (53%) حوزههای هستند که با بیشترین فراوانی از سوی نوجوانان به عنوان منبع معنا بخش به زندگی گزارش شده است. همچنین در نمونهی مورد پژوهش 7 طبقهی جدید از منابع معنای زندگی مورد شناسایی قرار گرفت که از آن میان "فناوری اطلاعات" (15%) و "آینده" (3/12%) بیشترین فراوانی را به خود اختصاص دادند. شرکتکنندگان دختر و پسر از نظر فراوانی تکرار برخی از منابع معنا و رضایت از این منابع و نیز بعد وجود معنای زندگی با یکدیگر تفاوت معنادار داشتند. این یافتهها در چارچوب نظریات تحولی و معنای زندگی مورد بحث قرار گرفتند.
منیر کلانتر قریشی؛ دکتر احمد برجعلی؛ دکتر عباس زامیاد؛ دکتر فریبرز درتاج
دوره 3، شماره 6 ، فروردین 1391، ، صفحه 65-88
چکیده
در این پژوهش برای آزمایش تأثیر آموزش و تمرینهای تنآرامی بر میزان اضطراب و ظرفیت حافظه کاری در نوجوانان با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی خوشهای دو مرحلهای، پس از غربالگری با استفاده از آزمون خودسنجی اضطراب زونگ (1970)، 40 نفر از دانشآموزان دوره راهنمایی در دو گروه 20 نفری آزمایش و کنترل جایگزین شدند. ابتدا هر دو گروه به پرسشنامه ...
بیشتر
در این پژوهش برای آزمایش تأثیر آموزش و تمرینهای تنآرامی بر میزان اضطراب و ظرفیت حافظه کاری در نوجوانان با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی خوشهای دو مرحلهای، پس از غربالگری با استفاده از آزمون خودسنجی اضطراب زونگ (1970)، 40 نفر از دانشآموزان دوره راهنمایی در دو گروه 20 نفری آزمایش و کنترل جایگزین شدند. ابتدا هر دو گروه به پرسشنامه ظرفیت حافظه کاری دانیمن کارپنتر (1980) پاسخ دادند. در مرحله بعد گروه آزمایش طی 12 جلسه آموزشی یک ساعته (هر هفته 3 جلسه)، تحت آموزش و تمرینهای تنآرامی قرار گرفت (به گروه کنترل هیچگونه آموزشی ارائه نشد.) پس از پایان جلسات آموزشی، آزمونهای خودسنجی اضطراب زونگ و ظرفیت حافظه کاری دانیمن کارپنتر مجدداً توسط هر دو گروه تکمیل شد. دادههای به دست امده با آزمونهای t مستقل و وابسته و تحلیل کوواریانس چند متغیره تحلیل شد. نتایج حاکی از آن است که آموزش و تمرینهای تنآرامی موجب کاهش میزان اضطراب و افزایش ظرفیت حافظه کاری نوجوانان