فائزه اسدی؛ محمد علی محمدی فر
چکیده
هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی آموزش عملی مهارت‌های ارتباط صمیمانه بر سبک‌های عشق‌ورزی، بهزیستی روانشناختی، آزار عاطفی و تنش زناشویی در زنان متأهل بود. روش ﭘﮋوﻫﺶ، ﻧﯿﻤﻪ آزﻣﺎﯾﺸﯽ از ﻧﻮع ﭘﯿﺶآزﻣﻮن - ﭘﺲآزﻣﻮن ﺑﺎ ﮔﺮوه گواه ﺑﻮد. جامعه‌آماری پژوهش شامل تمامی زنان متاهل مراجعه‌کننده به پایگاه‌های سلامت شهرستان مهدیشهر ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی آموزش عملی مهارت‌های ارتباط صمیمانه بر سبک‌های عشق‌ورزی، بهزیستی روانشناختی، آزار عاطفی و تنش زناشویی در زنان متأهل بود. روش ﭘﮋوﻫﺶ، ﻧﯿﻤﻪ آزﻣﺎﯾﺸﯽ از ﻧﻮع ﭘﯿﺶآزﻣﻮن - ﭘﺲآزﻣﻮن ﺑﺎ ﮔﺮوه گواه ﺑﻮد. جامعه‌آماری پژوهش شامل تمامی زنان متاهل مراجعه‌کننده به پایگاه‌های سلامت شهرستان مهدیشهر در سال 1399 بود. از این بین 30 نفر به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) قرار گرفتند. شرکت‌کنندگان هر دو گروه پرسشنامه سبک‌های عشق ورزی، بهزیستی روانشناختی، آزار عاطفی و تنش زناشویی را در پیش‌آزمون و پس‌آزمون تکمیل کردند. آموزش عملی مهارت‌های ارتباط صمیمانه در 10جلسه 90 دقیقه‌ای با فراوانی یک جلسه در هفته بر روی گروه آزمایش اجرا شد. داده‌ها با روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد آموزش عملی مهارت‌های ارتباط صمیمانه باعث کاهش آزار عاطفی و تنش زناشویی و بهبود بهزیستی روانشناختی و سبک‌های عشق‌ورزی در گروهی شد که مورد آموزش قرار گرفته بودند اما در سبک عشق‌ورزی دوستانه تفاوت معناداری مشاهده نشد. در نتیجه از این روش می‌توان جهت کاهش تعارضات و ارتقا کیفیت زندگی زناشویی در زوجین استفاده کرد.
ناهید حسین آباد؛ محمود نجفی؛ علی محمد رضایی
چکیده
هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی برنامۀ تحول مثبت نوجوانی بر بهزیستی روانشناختی بود. روش: روش پژوهش، طرح آزمایشی به شیوۀ پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعۀ پژوهش کلیۀ دانش آموزان دختر مشغول به تحصیل در پایۀ نهم دبیرستان‌های دورۀ اول متوسطۀ دولتی شهر اراک در سال تحصیلی 97-1396 بود که از میان آن‌ها 60 نفر به صورت نمونه ...
بیشتر
هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی برنامۀ تحول مثبت نوجوانی بر بهزیستی روانشناختی بود. روش: روش پژوهش، طرح آزمایشی به شیوۀ پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعۀ پژوهش کلیۀ دانش آموزان دختر مشغول به تحصیل در پایۀ نهم دبیرستان‌های دورۀ اول متوسطۀ دولتی شهر اراک در سال تحصیلی 97-1396 بود که از میان آن‌ها 60 نفر به صورت نمونه گیری تصادفی چند مرحله‌ای انتخاب شدند و در گروه آزمایش( 30 نفر) و گروه کنترل( 30 نفر) به صورت تصادفی قرار گرفتند. در نهایت با توجه به معیارهای ورود و خروج از گروه آزمایش 7 نفر و از گروه کنترل 5 نفر کنار گذاشته شدند. ابزار پژوهش پرسشنامۀ مقیاس بهزیستی روانشناختی ریف( نسخۀ 18 سؤالی) بود. گروه آزمایش طی 24 جلسۀ یک ساعته در برنامۀ آموزشی تحول مثبت نوجوانی شرکت نمودند. سپس پس‌آزمون و پس از گذشت 2 ماه پیگیری در مورد هر دو گروه انجام شد. برای بررسی نتایج از تحلیل کوواریانس چند متغیری استفاده شد. یافته‌ها: یافته‌های پژوهش نشان داد برنامۀ تحول مثبت نوجوانی باعث افزایش مؤلفه‌های بهزیستی روانشناختی( پذیرش خود، تسلط بر محیط، رابطۀ مثبت با دیگران، زندگی هدفمند، رشد شخصی و خودمختاری) در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل می‌شود. یافته‌ها پس از 2 ماه نیز پایدار بودند. نتیجه گیری: برنامۀ تحول مثبت نوجوانی می‌تواند برنامۀ عملی مناسبی برای افزایش مؤلفه‌های بهزیستی روانشناختی نوجوانان باشد و منتج به بهداشت روانی مثبت آنان گردد.
