نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی-دانشگاه اصفهان-اصفهان-ایران

2 استاد بخش روانشناسی، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه اصفهان ، اصفهان ، ایران

3 بخش روان شناسی ، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه اصفهان ، اصفهان ، ایران

چکیده

این پژوهش به منظور تعیین اثر بخشی درمان گروهی کوتاه مدت مبتنی بر مدل پیش بینی پذیری اضطراب اجتماعی و مقایسه آن با درمان گروهی شناختی-رفتاری هافمن بر نشانه های اضطراب اجتماعی دانش آموزان دوره اول متوسطه انجام گرفته است. برای غربالگری، 210 نفر از دانش آموزان به صورت تصادفی خوشه ای انتخاب شدند و پرسشنامه اضطراب اجتماعی لاگرکا را تکمیل کردند. 30 نفراز آنهایی که در پرسشنامه اضطراب اجتماعی لاگرکا بالا ترین نمره را کسب کرده بودند انتخاب شدند و به صورت تصادفی در سه گروه جایگزین شدند (گروه آزمایشی اضطراب اجتماعی مبتنی بر مدل، گروه آزمایشی اضطراب اجتماعی شناختی-رفتاری هافمن، و گروه کنترل). مداخله آزمایشی برای گروه 1 (درمان مبتنی بر مدل) و گروه 2 (درمان شناختی- رفتاری هافمن)، انجام گردید.گروه 3 (کنترل) هیچ گونه مداخله ای دریافت نکرد. بعد از شش جلسه 90 دقیقه ای مداخله برای گروه 1 و 2، هر سه گروه پرسشنامه اضطراب اجتماعی لاگرکا را تکمیل نمودند. نتایج نشاندهنده این بود که بین گروه های آزمایشی و گروه کنترل تفاوت معنی داری وجود دارد،( 000/0 P=). اما بین گروه های آزمایشی تفاوت معنی داری در کاهش نشانه های اضطراب اجتماعی یافت نشد(356/0=p ). با توجه به یافته های پژوهش درمان گروهی اضطراب اجتماعی مبتنی بر مدل در کاهش نشانه های اضطراب اجتماعی موثر بود. همچنین هیچ گونه تفاوتی بین دو گروه آزمایشی در کاهش نشانه های اضطراب اجتماعی مشاهده نشد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Comparison of the Effect of Short Term Group Therapy Based on Predictive Model of Social Anxiety and Hoffman Short Term Cognitive –Behavioral Group Therapy on Social Anxiety Symptoms in Junior High School Students

نویسندگان [English]

  • abbas shojaati 1
  • Mehrdad Kalantari 2
  • Hossien Molavi 3

1 department of psychology-faculty of psychology and science education, Isfahan,Iran

2 professor of psychology,faculty of psychology and educational psychology,University,Isfahan,Iran

3 department of psychology,faculty of psychology ang educational science,University of Isfahan,Isfahan,Iran

چکیده [English]

This research has been done to determine the effects of short term group therapy based on the predictive model of social anxiety and compare it with Hofmann's cognitive-behavioral group therapy on social anxiety symptoms in junior high school students. For screening, 210 students who were selected by cluster random sampling completed the LaGreca Social Anxiety Questionnaire. Thirty of them, whose scores were the highest on the LaGreca Social Anxiety Questionnaire, were selected and randomly assigned to three groups (model-based social anxiety group, Hoffman cognitive-behavioral social anxiety group, and control group). Experimental intervention was performed for group 1 (model-based therapy) and group 2 (Hoffman's cognitive-behavioral therapy). Group 3 (control) received no intervention. After six, 90minute, sessions of intervention for groups 1 and 2, all three groups completed the LaGreca Social Anxiety Questionnaire. The results showed that there was a significant difference between the experimental and control group (P = 0.000). But no significant difference was found between experimental groups in decreasing social anxiety symptoms (p = 0.356). According to the findings of the study, model-based social anxiety group therapy was effective in reducing the symptoms of social anxiety. There was also no difference between the two experimental groups in reducing the symptoms of social anxiety.

کلیدواژه‌ها [English]

  • social anxiety
  • cognitive-behavioral therapy
  • LaGreca social anxiety questionnaire
  • model-based social anxiety therapy
  • junior high school student
 منابع
آقاخانی، نازیلا.، خانجانی، زینب.، علیلو، مجید محمود.، حامدی، محمدحسین. (1390). مقایسه اثربخشی درمان‌های گروهی در اختلال فوبی اجتماعی با سه روش روان‌درمانی رفتاری، شناختی و رفتاری- شناختی. مجله پزشکی ارومیه، 22(14)، 289-282.
استوار، صغری.، رضویه، اصغر. (1392). بررسی ویژگی‌های روان‌سنجی مقیاس اضطراب اجتماعی برای نوجوانان SAS-A جهت استفاده در ایران. فصلنامه علمی-پژوهشی روش‌ها و مدل‌های روان‌شناختی، 3، 69-78.
بشارت، محمدعلی. (1398). سنجش اثربخشی پارادوکس درمانی بر اختلال اضطراب اجتماعی: مطالعه موردی. مجله علوم روان‌شناختی، دوره 18، شماره 6 7، 395-383.
حیدریان فرد، زینب.، بخشی پور، باب اله.، فرامرزی، محبوبه. (1394). اثربخشی درمان شناختی ـ رفتاری گروهی بر اضطراب اجتماعی، خودکارآمدی اجتماعی و نشخوار فکری در دانشجویان با اختلال اضطراب اجتماعی. مطالعات روان‌شناسی بالینی6(21), 152-172.‌
خورشید زاده، محسن.، برجعلی، احمد.، سهرابی، فرامرز.، دلاور، علی. (1390). اثربخشی طرح‌واره درمانی در درمان زنان مبتلابه اختلال اضطراب اجتماعی. پژوهش‌های روان‌شناسی بالینی و مشاوره، دانشگاه فردوسی مشهد، سال 1، شماره 2، ص 24-5.
عطری فرد، مهدیه.، شعیری، محمدرضا.، رسول‌زاده طباطبایی، کاظم.، جان بزرگی، مسعود.، آزاد فلاح، پرویز.، بانوپور، ابوالفضل. (1391). بررسی اثربخشی درمان شناختی بر الگوی هافمن در کاهش نشانه‌های اختلال اضطراب اجتماعی. فصلنامه فرهنگ مشاوره و روان‌درمانی، سال 3، شماره 9، 51-23.
قاسمی، میترا.، نجار، راضیه.، نوری، ربابه. (1392). اثر درمان گروهی بر بروز نشانه‌های اضطراب اجتماعی. مجله دانشکده علوم پزشکی نیشابور، سال دوم، شماره 4، ص 26-19.
همتی ثابت، اکبر.، نوابی نژاد، شکوه.، خلعتبری، جواد. (1395). مقایسه اثربخشی طرح‌واره درمانی و شناخت درمانی گروهی بر افسردگی و اضطراب و استرس ادراک‌شده مراجعان زن مرکز معاونت بهداشتی همدان. مجله روان‌شناسی و روان‌پزشکی شناخت، سال 2، شماره 1، 25-12.