نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• شهروز نعمتی ¹
• رقیه جامعی ²
• محمد جعفری ¹

¹ دانشگاه تبریز

² کارشناس ارشد روانشناسی تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.

چکیده

هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی برنامه‌ی بخشایشگری بر رفتارهای دلجویی، پیوند با مدرسه و بهزیستی تحصیلی دختران قربانی قلدری انجام گرفت.
روش: پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با پیش‌آزمون و پس‌آزمون و دارای گروه کنترل با پیگیری سه ماهه بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش‌آموزان دختر شهر تبریز که در پایه‌های هشتم، نهم و دهم و در سال 1402 مشغول به تحصیل بودند، تشکیل می‌داد. 60 نفر از بین این دانش‌آموزان با روش نمونه‌گیری هدفمند وارد این پژوهش شدند. نمونه‌ها به‌طور تصادفی در دو گروه آزمایش برنامه بخشایشگری (30 نفر) و گروه گواه (30 نفر) گمارده شدند. گروه آزمایش در معرض 15 جلسه برنامه بخشایشگری قرار گرفت. ابزارهای پژوهش مقیاس‌ رفتارهای دلجویی رنجاناتان و تودروف (2010)، پیوند با مدرسه براون و ایوانز (2002)، مقیاس بهزیستی تحصیلی پیترینن، سوینی و پیالتو (2014) و مقیاس قربانی قلدری کالیفرنیای فلیکس و همکاران (2011) بود. داده‌های پژوهش با استفاده از روش تحلیل واریانس چند متغیره آمیخته تحلیل تحلیل شدند.
یافته‌ها: نتایج نشان داد برنامه بخشایشگری بر رفتارهای دلجویی، پیوند با مدرسه و بهزیستی تحصیلی اثرگذار است (05/0>p) و این اثر در مرحله پیگیری نیز حفظ گردید.
نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج به‌دست‌آمده، با توجه به سودمندی برنامه بخشایشگری، می‌توان از این برنامه به جهت ارتقای رفتارهای دلجویی، پیوند با مدرسه و بهزیستی تحصیلی دانش آموزان دختر قربانی قلدری استفاده نمود.

کلیدواژه‌ها

• برنامه بخشایشگری
• بهزیستی تحصیلی
• پیوند با مدرسه
• رفتارهای دلجویی
• قربانی قلدری

عنوان مقاله [English]

The Effectiveness of Forgiveness Program on Conciliatory Behavior, School Bonding and Academic Well-being in Female Bullying Victims

نویسندگان [English]

• Shahrooz Nemati ¹
• Rogayeh Jamei ²
• mohamad jafari ¹

¹ University of Tabriz

² MSc educational Psychology, Department of Psychology, Faculty of Education and Psychology, University of Tabriz, Tabriz, Iran.

چکیده [English]

Aim: The purpose of this study was to investigate the efficacy of the Forgiveness program aimed at Conciliatory Behaviors, School Bonding, and Academic Well-being of Female Bullying Victims.
Method: The research methodology employed was a semi-experimental pre-test, post-test, and three-month follow-up design with experimental and control groups. The statistical population for this study comprised all female students in the eighth, ninth, and tenth grades in Tabriz, during the year 1402 AD. Out of these students, 60 were selected for this study using the Purposive sampling method and were randomly divided into two groups, the control group (30 people) and the experimental group (30 people) who received the forgiveness program. The forgiveness program comprised 15 sessions. The research tools used in this study included the Conciliatory Behaviors scale by Ranganathan and Todorov (2010), School bonding by Brown and Evans (2002), and the Academic Well-being scale by Pietarinen, Soini, & Pyhalto (2014) and California Bullying Victimization Scale by Felix et al (2011). The research data were analyzed using the mixed multivariate analysis of variance.
Results: The results of this study indicate that the Forgiveness program had a significant positive impact on Conciliatory Behaviors, School Bonding, and Academic Well-being (P<0.05), and this effect was sustained during the follow-up phase as well.
Conclusion: Based on the obtained results, considering the usefulness of the forgiveness program, this program can be used to improve the Conciliatory behaviors, School bonding, and Academic well-being of female students who are victims of bullying.

کلیدواژه‌ها [English]

• Academic Well-being
• Bullying Victim
• Conciliatory Behaviors
• Forgiveness Program
• School Bonding