محسن پاسبانی اردبیلی؛ احمد برجعلی؛ شهلا پزشک
چکیده
رابطه با والدین نقش مهمی در زندگی نوجوانان دارد. بروز تعارض در این رابطه باعث آسیبهای بلندمدت و جدی در نوجوانان میشود. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان روانپویشی فشرده و کوتاهمدت بر بهبود رابطه متعارض مادر- فرزندی میباشد. این پژوهش به شیوه نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون و پسآزمون با پیگیری 2 ماهه صورت گرفت. ...
بیشتر
رابطه با والدین نقش مهمی در زندگی نوجوانان دارد. بروز تعارض در این رابطه باعث آسیبهای بلندمدت و جدی در نوجوانان میشود. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان روانپویشی فشرده و کوتاهمدت بر بهبود رابطه متعارض مادر- فرزندی میباشد. این پژوهش به شیوه نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون و پسآزمون با پیگیری 2 ماهه صورت گرفت. 16 نفر از مادران به همراه فرزندانشان که ملاک ورود به تحقیق را داشتند به صورت در دسترس انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. برای بررسی متغیر آزمایشی از پرسشنامه تعارض والد- فرزند (مروف) استفاده شد. مداخله به مدت 8 جلسه بر روی مادران انجام شد. پیشآزمون و پسآزمون و پیگیری 2 ماهه بر روی فرزندان اجرا گردید. تحلیل واریانس چند متغیره – آمیخته (درون گروهی- بین گروهی) و تحلیل واریانس چند متغیره آمیخته دو راهه نشان داد که بین پیشآزمون و پسآزمون گروه آزمایش تفاوت معناداری وجود دارد ولی در پیشآزمون و پسآزمون گروه کنترل تفاوتی وجود نداشت. این تفاوت در پیگیری دو ماهه ماندگار بود. نتایج این پژوهش نشان داد که مداخله روانپویشی فشرده و کوتاهمدت در بهبود کیفیت رابطه متعارض مادر- فرزندی تأثیر مثبت دارد و این تأثیر در سه مقیاس پرسشنامه معنیدار بود. همچنین یافتهها نشان داد که اثربخشی درمان روان پویشی فشرده و کوتاه مدت بر روی هر دو جنس معنیدار بود و تفاوت معنیداری بین دختران و پسران در پیامدهای درمانی مشاهده نشد.
الهام توکلی؛ شهلا پزشک؛ ژانت هاشمی آذر؛ علی دلاور؛ غلامرضا صرامی
چکیده
هدف این پژوهش بررسی اثربخشی برنامۀ مداخله‌ای مبتنی بر بازی‌های عصب نمایشی بر دلبستگی مادران باردار- جنین بود. به منظور اجرای برنامۀ مداخله‌ای، مادران داوطلب 20 تا 35 سالۀ نخست‌زا که به لحاظ سطح تحصیلی دیپلم به بالا بودند و مطابق مقیاس گلدبرگ دارای سلامت عمومی بودند، از ابتدای ماه چهارم بارداری به صورت پانزده روز یک‌بار به مدت یک ...
بیشتر
هدف این پژوهش بررسی اثربخشی برنامۀ مداخله‌ای مبتنی بر بازی‌های عصب نمایشی بر دلبستگی مادران باردار- جنین بود. به منظور اجرای برنامۀ مداخله‌ای، مادران داوطلب 20 تا 35 سالۀ نخست‌زا که به لحاظ سطح تحصیلی دیپلم به بالا بودند و مطابق مقیاس گلدبرگ دارای سلامت عمومی بودند، از ابتدای ماه چهارم بارداری به صورت پانزده روز یک‌بار به مدت یک ساعت مورد آموزش قرار گرفتند. به منظور بررسی وضعیت دلبستگی، مقیاس دلبستگی پیش از تولد ماهانه توسط مادران پر میشد. روش مورد استفادۀ این پژوهش، روش نیمه آزمایشی و از نوع طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. گروه گواه با در نظرگیری ملاکهای ورود و شمول از میان مادران مراجعه کننده به بیمارستان نیکان انتخاب شدند. یافتهها در سطح آمار توصیفی نشان دهندۀ اثرگذاری برنامۀ آموزشی مورد پژوهش بود ولی در سطح آمار استنباطی و با استفاده از آزمون t، میانگین دو گروه تنها به لحاظ شدت در ماه هفتم و در سطح 05/0 تفاوت معناداری داشت. نتایج حاصل از پژوهش نشان میدهند که اجرای برنامۀ آموزشی مبتنی بر بازی‌های عصب نمایشی توان تاثیرگذاری بر سطح دلبستگی پیش از تولد را دارد بنابراین میتوان از این برنامه در جهت ارتقای سطح دلبستگی مادران استفاده کرد.
