ناهید حسین آباد؛ محمود نجفی؛ علی محمد رضایی
چکیده
هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی برنامۀ تحول مثبت نوجوانی بر بهزیستی روانشناختی بود. روش: روش پژوهش، طرح آزمایشی به شیوۀ پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعۀ پژوهش کلیۀ دانش آموزان دختر مشغول به تحصیل در پایۀ نهم دبیرستانهای دورۀ اول متوسطۀ دولتی شهر اراک در سال تحصیلی 97-1396 بود که از میان آنها 60 نفر به صورت نمونه ...
بیشتر
هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی برنامۀ تحول مثبت نوجوانی بر بهزیستی روانشناختی بود. روش: روش پژوهش، طرح آزمایشی به شیوۀ پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعۀ پژوهش کلیۀ دانش آموزان دختر مشغول به تحصیل در پایۀ نهم دبیرستانهای دورۀ اول متوسطۀ دولتی شهر اراک در سال تحصیلی 97-1396 بود که از میان آنها 60 نفر به صورت نمونه گیری تصادفی چند مرحلهای انتخاب شدند و در گروه آزمایش( 30 نفر) و گروه کنترل( 30 نفر) به صورت تصادفی قرار گرفتند. در نهایت با توجه به معیارهای ورود و خروج از گروه آزمایش 7 نفر و از گروه کنترل 5 نفر کنار گذاشته شدند. ابزار پژوهش پرسشنامۀ مقیاس بهزیستی روانشناختی ریف( نسخۀ 18 سؤالی) بود. گروه آزمایش طی 24 جلسۀ یک ساعته در برنامۀ آموزشی تحول مثبت نوجوانی شرکت نمودند. سپس پسآزمون و پس از گذشت 2 ماه پیگیری در مورد هر دو گروه انجام شد. برای بررسی نتایج از تحلیل کوواریانس چند متغیری استفاده شد. یافتهها: یافتههای پژوهش نشان داد برنامۀ تحول مثبت نوجوانی باعث افزایش مؤلفههای بهزیستی روانشناختی( پذیرش خود، تسلط بر محیط، رابطۀ مثبت با دیگران، زندگی هدفمند، رشد شخصی و خودمختاری) در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل میشود. یافتهها پس از 2 ماه نیز پایدار بودند. نتیجه گیری: برنامۀ تحول مثبت نوجوانی میتواند برنامۀ عملی مناسبی برای افزایش مؤلفههای بهزیستی روانشناختی نوجوانان باشد و منتج به بهداشت روانی مثبت آنان گردد.
سعید خدابنده لو؛ محمود نجفی؛ اسحق رحیمیان بوگر
چکیده
پژوهش حاضر با هدف مطالعه اثربخشی طرحوارهدرمانی ذهنیتمدار بر عزتنفس آشکار و ناآشکار مبتلایان به اختلال شخصیت خودشیفته انجام شد. در این پژوهش از طرح تجربی موردمنفرد از نوع خطپایه چندگانه استفاده گردید. نمونه این مطالعه شامل 3 مورد از مراجعه کنندگان به کلینیک مشاوره در شهر قزوین در سال 1395بودند که به روش نمونهگیری هدفمند انتخاب ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف مطالعه اثربخشی طرحوارهدرمانی ذهنیتمدار بر عزتنفس آشکار و ناآشکار مبتلایان به اختلال شخصیت خودشیفته انجام شد. در این پژوهش از طرح تجربی موردمنفرد از نوع خطپایه چندگانه استفاده گردید. نمونه این مطالعه شامل 3 مورد از مراجعه کنندگان به کلینیک مشاوره در شهر قزوین در سال 1395بودند که به روش نمونهگیری هدفمند انتخاب شدند. به این صورت که پس از پاسخگویی به سومین نسخه پرسشنامه بالینی چندمحوری میلون (MMPI-III)، توسط روانپزشک مورد مصاحبه تشخیصی قرار گرفته و مبتلا به اختلال شخصیت خودشیفته (NPD) تشخیص داده شدند. ابتدا آزمودنیها (2 زن و 1مرد) در مرحلـه خطپایه به پرسشنامه عزتنفس آشکار روزنبرگ (RSES) و مقیاس عزت نفس ناآشکار حرف-نام (NLT) پاسخ دادند. پس از ترسیم خطپایه دادهها، روند درمان طبق اصول طرحهای تجربی تکآزمودنی دنبال شد و هر سه آزمودنی یکی پس از دیگری وارد طرح درمان شدند. طرحوارهدرمانی در 20 جلسه انفرادی 60 دقیقهای به صورت هفتهای 2 جلسه اجرا شد و دوره پیگیری درمان، 1 ماه پس از پایان مداخله دنبال گردید. در پایان دادههای بدست آمده با استفاده از شاخصهای آمار توصیفی، تحلیل دیداری نمودارها با شاخصهای روند، ثبات، درصد دادههای غیرهمپوش (PND) و همپوش (POD) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل نشان داد که طرحوارهدرمانی درافزایش عزتنفس آشکار افراد دارای اختلال شخصیت خودشیفته موثر نبود ولی در افزایش عزت نفس ناآشکار آنها موثر واقع شد.بر اساس یافتههای پژوهش حاضر، طرحوارهدرمانی ذهنیتمدار در بهبود و افزایش عزت نفس ناآشکار افراد دارای اختلال شخصیت خودشیفته از کارایی و اثربخشی لازم برخوردار است و میتواند در درمان علائم ناشی از عزت نفس پایین بیماران خودشیفته مورد استفاده قرار گیرد.
علیرضا مارد پور؛ محمود نجفی
چکیده
هدف اساسی پژوهش حاضر تعیین اثر بخشی حساسیت زدایی از طریق حرکات چشم و پردازش مجدد در درمان زنان مبتلا به اختلال استرس پس از ضربه ناشی از اتفاقات غیرنظامی در شهر یاسوج بود. جامعه آماری پژوهش حاضر دربرگیرنده تمامی زنانی بود که در بیمارستانها و مراکز درمانی و تخصصی شهر یاسوج دارای پرونده روانشناسی و روانپزشکی بوده و تشخیص اختلال استرس ...
بیشتر
هدف اساسی پژوهش حاضر تعیین اثر بخشی حساسیت زدایی از طریق حرکات چشم و پردازش مجدد در درمان زنان مبتلا به اختلال استرس پس از ضربه ناشی از اتفاقات غیرنظامی در شهر یاسوج بود. جامعه آماری پژوهش حاضر دربرگیرنده تمامی زنانی بود که در بیمارستانها و مراکز درمانی و تخصصی شهر یاسوج دارای پرونده روانشناسی و روانپزشکی بوده و تشخیص اختلال استرس پس از ضربه ناشی از اتفاقات غیرنظامی دریافت کرده بودند.40 نفر از جامعه مورد مطالعه به شیوه تصادفی ساده انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه 20 نفره آزمایش و گواه گمارده شدند. سپس روش درمانی حساسیت زدایی از طریق حرکات چشم و پردازش مجدد بر روی گروه آزمایشی به مدت 5 جلسه 90 دقیقهای و یک بار در هفته اعمال گردید و بر روی گروه گواه هیچ گونه مداخلهای صورت نگرفت. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس تأثیر واقعه تجدید نظر شده، مقیاس خود گزارشدهی نشانههای اختلال استرس پس از ضربه و چک لیست نشانههای روانی بود. شرکت کنندگان به لحاظ متغیرهای مورد بررسی در پیش آزمون و پس آزمون مورد ارزیابی قرار گرفتند. به منظور تجزیه و تحلیل دادهها از تحلیل کواریانس چند متغیری(مانکوا) و تک متغیری( آنکوا) استفاده شد. نتایج نشان داد که روش درمانی حساسیت زدایی از طریق حرکات چشم و پردازش مجدد موجب کاهش نمرات مقیاس تأثیر واقعه تجدید نظر شده، مقیاس خود گزارش دهی نشانههای اختلال استرس پس از ضربه و شاخص شدت کلی چک لیست نشانههای روانی شد. نتایج به دست آمده نشان داد که این روش درمانی در بهبود علائم اختلال استرس پس از ضربه و نشانههای همراه با آن مؤثر بوده است.