نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• سیده فاطمه موسوی ¹
• غلامرضا دهشیری ²

¹ دانشیار گروه روان‌شناسی پژوهشکده زنان دانشگاه الزهراء(س)

² دانشیار، گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه الزهرا(س)، تهران، ایران

چکیده

اهداف: پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطۀ تنهایی بر غفلت والدین از فرزندان با مطالعۀ نقش میانجی فرسودگی و نقش تعدیل‌کنندۀ جنسیت در این رابطه انجام شد.
ر‌وش‌شناسی پژوهش: روش پژوهش توصیفی و از نوع تحلیل مسیر بود. تعداد 142 مادر با میانگین سنی95/40 و 98 پدر با میانگین سنی61/42 به روش نمونه‌گیری دردسترس، برای شرکت در پژوهش داوطلب شدند. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس تجدیدنظرشدۀ احساس تنهایی یوسی‌ال‌ای (راسل و همکاران، 1980)، مقیاس غفلت از فرزندان (رابرت و همکاران، 1984) و نسخۀ فارسی سنجش فرسودگی والدینی (موسوی و همکاران، 2020) بودند.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که رابطه تنهایی و غفلت از فرزندان در والدین (05/0p< ) و نیز رابطۀ بین احساس تنهایی و فرسودگی (05/0p< ) و احساس فرسودگی با غفلت از فرزندان معنادار است (05/0p< ). نتایج نشان داد که احساس تنهایی از طریق افزایش فرسودگی در والدین منجربه غفلت از فرزندان در والدین می‌شود (]15/0,011/0 CI [95/0). نتایج همچنین نشان داد رابطۀ تعدیل‌کنندۀ جنسیت در مدل واسطه‌ای معنادار است، بدین ترتیب که در گروه پدران، رابطۀ غیرمستقیم احساس تنهایی از طریق افزایش فرسودگی بر غفلت از فرزندان معنادار است (]02/0,007/0- CI [95/0).
بحث و نتیجه‌گیری: کاهش احساس تنهایی در مادران می‌تواند با کاستن از احساس خستگی آنها از مسئولیت‌ها فرزندپروری پیامدهای والدگری مثبتی برای فرزندان به همراه داشته و توجه کافی برای مراقبت از فرزندان در والدین فراهم نماید.

کلیدواژه‌ها

• احساس تنهایی
• غفلت از فرزندان
• فرسودگی والدینی
• جنسیت

عنوان مقاله [English]

The Association of Loneliness, Child Neglect, and Parental Burnout: A Moderated Mediation Model

نویسندگان [English]

• Seyyedeh Fatemeh Mousavi ¹
• Gholamreza Dehshiri ²

¹ Associate Professor of psychology, Women Research Center, Alzahra University

² Department of Psychology, Faculty of Education and Psychology, Alzahra University, Tehran, Iran

چکیده [English]

Objectives: The current study aimed to investigate the effect of loneliness on parental neglect by the mediating role of burnout and the moderating role of gender in this relationship.
Methods: The research method was descriptive and path analysis. 142 mothers with a Mage of 40.95 and 98 fathers with a Mage of 42.61 volunteered to participate in the study using convenience sampling. The measurements included the Revised UCLA Loneliness Scale (Russell, 1980), the Child Neglect Scale (Roberts et al. 1984), and the Persian version of the Parental Burnout Scale (Mousavi et al., 2020).
Finding: The results showed that the total effect of the relationship between loneliness and neglect of children in parents (p< .05) and the relationship between loneliness and burnout (p<0.05) and burnout with neglect of children is significant (p< .05). The results showed that feelings of loneliness lead to parental neglect of children through increased burnout in parents (.95 CI [.011, .15]). The results also showed that the moderating effect of gender in the mediation model is significant, such that in fathers, the indirect effect of loneliness through increased burnout on child neglect is significant (.95 CI [-.007, .02]).
Conclusion: Reducing feelings of loneliness in mothers can lead to positive parenting outcomes for children by reducing their feelings of exhaustion from parenting responsibilities and providing parents with sufficient attention to caring for their children.

کلیدواژه‌ها [English]

• Feelings of loneliness
• neglect of children
• parental burnout
• gender